ညနက္ေနေပမယ့္ အိပ္မေပ်ာ္ၾကေသးတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
" သိမ္"
" ဟုတ္ ေျပာေလ ကို"
"လာ ကိုဖက္ထားခ်င္လို႔"
အိပ္ရာ တစ္ဖက္တစ္ျခမ္းမွာ အိပ္ေနၾကတာမို႔ ဒရစ္ ေခၚေတာ့ သိမ္ ဒရစ္နားကို တိုးသြားလိုက္သည္
ထို႔ေနာက္ ဒရစ္လည္း သိမ္ရဲ႕ ကိုယ္ေသးေသးေလးကို ေပြ႕ဖက္ကာ
"အိပ္မရဘူးလာ"
"အင္"
" သိမ္ မနက္ျဖန္က်ရင္ ပန္းခင္းထဲ ေလ်ာက္ၾကည့္ဖို႔ လိုေသးတယ္ေလ
အားရွိေအာင္ အိပ္ရမယ္ အိပ္ေတာ့"
" ဟုတ္ ကိုေကာ မအိပ္ေသးဘူးလာ"
" ကိုက အိပ္စရာမလိုဘူး ကို႔နားမွာ သိမ္ရွိေနရင္ ရၿပီ"
သိမ္လည္း ဒရစ္နားက ထြက္က်လာတဲ့ စကားကို ရီခ်င္ေနမိသည္
ဘယ္လို ျဖစ္ လို႔ ဒရစ္လို လူႀကီးကေန ဒီလိုကေလးဆန္တဲ့စကားေတြ ေျပာထြက္လည္းဆိုတာကို သေဘာက်ေနမိသည္
" ဟီး..",,
" ဟင္ ရီေနတာလာ.."
"ဟင္း မဟုတ္ပါဘူး .."
သိမ္ျငင္းေနေပမယ့္ ရီလိုက္လို႔ တုန္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေၾကာင့္ မပိရိခဲ့
" သိမ္ !"
"ဟုတ္"
သိမ္ ဒရစ္ရင္ခြင္ထဲကေန ေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ က်ေရာက္လာတဲ့ အရာတစ္ခု
" သိမ္ ကို႔ကို႐ူးေအာင္လုပ္ေနတာလား
ႁပြတ္စ္"
"ကို.."
"ႁပြတ္စ္.."
" ကိုဘာေတြ လုပ္ အြန္း.."
"ႁပြတ္ ႁပြတ္..ႁပြတ္စ္."
သိမ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းဆီကို ဦးတည္လာတဲ့ အနမ္းေတြက သံစုံေတြ ထြက္ရင္းစိုေျပလာခဲ့သည္
ဒရစ္ သိမ္ကို ေငါက္ ဖို႔ ေအာ္လိုက္ေပမယ့္ ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္နာေသးေသးေလးကို ၾကည့္ၿပီး အသဲယားလာတာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို နမ္းလိုက္မိသည္
ထို႔ေနာက္ ႏူးညံ့တဲ့ ႏွဴတ္ခမ္းသားေတြက ရပ္တန္႔ဖို႔ကို အားမေပး
" သိမ္ ခ်စ္တယ္ .."
"ႁပြတ္..ႁပြတ္.."
ထို႔ေနာက္ ျပင္းရွလာတဲ့ အသက္႐ွဴ သံရယ္ အနမ္းေတြမ်ား..
