ဒရစ္သူ ဂ်ိဳးဆီေရာက္သြားခဲ့သည္၊၊
သိူ့ေသာ္ မ်က္နာမ်ားမေကာင္းတာေတြ႕ေတာ့
စိတ္ထဲ မတင္မက်..
" ဟိုမိန္းကေလးေကာ"
" အခန္းထဲမွာ"
" ငါ ေမးစရာရွိလို႔ စကားေျပာလို႔ရမလား?"
ဂ်ိဴးကေတာ့ သက္ျပင္းခ် ကာ
" ေျပာၾကည့္ေပါ႔"
ဆိုၿပီး အခန္းထဲကို သြားလိုက္သည္၊၊
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အိပ္ေနတဲ့ သက္ထားကိုအသာေလး လႈပ္ႏိုးကာ
" ကေလး ကေလး"
"........"
သက္ထားကလည္း အရင္ကလို သိပ္အေျခေနမဆိုးေတာ့ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ေပ၊၊
လႈပ္ႏိုးေနတဲ့ ဂ်ိဳးဘက္ကို အသာေလးလွည့္ကာ
" အင္ မမ"
" ဟို ဟိုေလ
မမရဲ႕ ကိုကိုက ကေလးနဲ႔ ေျပာစရာရွိလို႔တဲ့"
"ရွင္"
သက္ထား လန္႔ေနသည္၊၊
အစ္ကို ဆိုကတည္းက ဂ်ိဳးနဲ႔ တူတူပဲဆိုတဲ့အေတြးက ဝင္လာေတာ့ တုန္လႈပ္ သြားသည္၊၊
ၿပီးေတာ့ ေျပာစရာရွိတယ္ဆိုေတာ့ မည္သည့္အေၾကာင္းျဖစ္မလည္းဆိုတာကို ေတြးရင္းေၾကာက္စိတ္ပိုလာသည္၊၊
"ဟင့္အင္း သက္ မသြားဘူး သက္ေၾကာက္တယ္"
ငိုသံနဲ႔ ေျပာေနတဲ့ သက္ထားကို ၾကည့္ၿပီး ဂ်ိဳးစိတ္မေကာင္း၊၊
" ကေလး မမကိုၾကည့္"
"......."
" မမတို႔က ဒီလို လူသားမဟူတ္တာ မွန္ေပမယ့္ ကေလးတို႔အေပၚမွာေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူးကြယ္ "
"......"
" မမကို ယုံတယ္မလား"
သက္ထား သူ ဂ်ိဴးကို ခ်စ္သည္၊၊
အရင္က ေၾကာက္လြန္ၿပီး ခါးခါးသီးသီး ျငင္းထားတာကိုလည္း လက္ခံသည္၊၊
သိူ့ေသာ္ ဘဝမွာ မႀကဳံဖူးတဲ့ အရာေတြကိုေတာ့ ျမန္ျမန္ ေလး လက္သင့္မခံႏိုင္၊၊
" မမ"
"အင္ ေျပာေလ ကေလး"
" တကယ္ ဘာမွ မလုပ္ဘူးမလား
ဟို သက္ကို တစ္ခုခု"
" ကေလး !
ကေလးကို မမ ေျပာထားၿပီးသား
ဘာမွ မေၾကာက္ဖို႔ကို ၿပီးေတာ့ မမက ကေလးကိုခ်စ္တဲ့သူ ၊ မမ ဘဝနဲ႔ က်ိန္ၿပီးအာမခံတယ္"
