Fələyin oyunu

bölüm 3

Hafsa Öztürkün dilindən:
Bu gün civar köylere yardıma gidilicekti.O yüzden karargaha bir kaç doktor gelmişti.Her doktor bir timle gidicekti.Bende çantama mazemeleri toplayıp odadan çıktım.Dışarıda benim gidiceğim timi bekliyordum.Sağ tarafdan gelen postal sesiyle o yöne baktım.Dün elindeki dikiş için gelen ve farklı dilde konuşan asker tüm ciddiyetiyle karşımdaydı.Onlar Azerbaycandan gelen timmiş.Azerbaycanlıları severim.Onları burada görmek insanı onurlandırıyor.
- Bizimlə siz gələcəksiniz ki?
-Galiba, benim sizinle gelip-gelmiceğimi sordunuz.Evet sizinle ben gidicem.
Yüzüme bakıp ciddi olup-olmadığımı inceledi.Sonra dönüp timine seslendi:
-Siz maşınlara keçin.Biz indi gəlirik.
Hepsi arabalara bindi.Yeniden bakışlarını bana çevirip konuşmaya başladı:
-Siz gitmek istediğinizden eminmisiz?Orada nasıl görüntülyle karşılaşıcağımızı bilmiyoruz.Buna hazırmısınız?Bu yolun geri dönüşü yok.
-İsteğimden emin olmasaydım burada olmazdım.
-Buyrun o zaman.Gidelim.
Bizde arabaya bindik.Yüzbaşı şoföre gidiceğimizi söyledi.Bir saat sonra köye gelmişdik.Yüzbaşı bana dikkatli olmamı söyledi.Onu onaylayıp işimin başına geçtim.
Artık saat öğlene doğru geliyordu.Köy ahalisinin bir kısmını muayene etmişdik.Dışarı çıkmaya karar verdim.Dışarıda tim durmuştu.Her an tetikteydiler.Kendi aralarında sohbet ediyorlardı.
-Elvin qardaşımsan işin-gücün qutarıb?Niyə gedib Alparslana sataşırsan?  Bir gün səni babat döyəcək.-dedi Əli
-Mən yazıq nə dedim ki?Mən onun yaxşılığını istəyirəm.Belə getsə evdə qalacaq.Bu ciddiyyət,bu əsəb onda olandan sonra kim onunla evlənər?!
-Bəylər mən öz adıma danışıram.Mən hərbiçi adamam.Kim mənimlə evlənməyə risk edər?Kim məni uzun tapşırıqlara gedəndə gözləyər? Hər qadın axşam yoldaşının evdə olmasını istəyər,xüsusi günləri yoldaşı ilə birgə keçirmək istəyər.Bizim peşəmizdə bu mümkündümü?Bir gün şəhid xəbərim gələcək.Onda həmin xanıma nə deyəcəklər?!Mən sizə deyim.Hər kəs o xanımı qınayacaq.Mən ona görə də kimisə bədbəxt eləmək istəmirəm.
-Alparslan düz deyirsən.Amma qismətdi.Bəlkə də həyatına elə bir xanım girəcək ki,sənin bu düşüncələrini dəyişəcək.-dedi Vüqar.
Bu sözden sonra her biri sustu. Yüzbaşı anlara taraf geliyordu.Birden bir ses geldi.Patlama sesi.Hızla mevzilendiler.Ben olduğum yerde durmuştum.Birden bir çift kol beni kendine çekti.Bana siper oldu.Kafamı kaldırıp baktığımda bu kişinin yüzbaşı olduğunu gördüm.Tüm dikkati çatışmadaydı.Çenesi kasılmıştı.
-Beni duyuyormusun?Şimdi üç deyince şu kayanın arkasına geçicez-dedi.
Onu sadece kafanla onayladım.
-Üç.
Birlikte kayanın arkasına geçtik.Omzum kanıyordu.Patlama esnasında olmuştu.
-İyimisin?
-Kendi dilinde konuş.Bilincimin açık kalması için yabancı bir şeye ihtiyacım var.
-Yaxşısan?
-Omzum kanıyor.
-Vüqar tez bura gəl.Həkim xanımın çiyni yaralıdır.Qanaması var.
-İki dəqiqəyə oradayam komandir.
Çok garip şu an beynim sadece onların dilini algılıyordu.
Azər Rüstəmovun  dilindən:
Həkim xanıma baxanda yarasının dərin olmadığını gördüm.Amma qanaması çox idi.Vüqarı gözləyə bilməyəcəkdik.Belə getsə onu qan azlığından itirəcəkdik.Heç eləməyəcəyim bir şey elədim.Paltarının çiyin hissəsini açıb boynumdakı şərfi ora qoydum.
-Gəldim,komandir.-Vüqar
-Heç gəlməsəydin.Qartal komandası üç dəqiqə sonra silah səsi eşitsəm məndən inciməyin.
-Komandir, bunlar uşaq-muşaqdır.İndi qurtaracaqlar.
Həqiqətən də bir dəqiqə sonra silah səsi dayandı.
-Komandir, xəstəxanaya getməliyik.Çox qan itirib.Yarasına baxılmalıdır.
-Hər kəs maşınlara yığılsın.Geri dönürük.Mənə telefon tapın.
Bunu deyib həkim xanımı qucağıma aldım.İnşallah ona bir şey olmaz.