Fələyin oyunu

bölüm 26

Vedalar can acıtır demiştim ya hani.Eksik demişim.Bazı vedalar insanın tüm yaşam sevincini öldürür,hayattan hazz almamaya başlarsın.Azer 3 haftadır görevdeydi.Hiç konuşmamıştık şu ana kadar.Azerin hayatımdaki yerine o kadar alışmışım ki,şimdi onun yokluğu zor geliyordu.Özlüyordum.Güven veren bakışlarını,içten gülümsemesini,şakalarını,Ferehle ilgilenmesini özlüyordum.
Şuan karargahtan gelmiş akşam yemeği hazırlıyordum.Ferehi de ana kucağına koyup gözümün önüne yerleştirmiştim.Kendince oynayıp,kendice sesler çıkarıyordu.Kapının çalmasıyla ellerimi kurutdum.Ali abinin  eşi Mehriban gelmişti.
-Hoşgeldin.
-Xoş gördük.Necəsən?
-Şükür iyiyim.Sen nasılsın?Ufaklık nasıl?
-Mən də yaxşıyam.Onunda kefi yaxşıdır.Ancaq son günlərdə mənə əziyyət verir.Yenə də onun üçün hər şeyə dəyər.
Birlikte sohbet etmeğe başladık.Hatta bana bir kaç Azerbaycan yemeğinin tarifini bile verdi.Bir azda oturup kendi evine gitmek için ayaklandı.Ferehe baktığımdaysa uyuyup-uyanmış olduğunu gördüm.Telefonumun çalmasıyla dikkatim dağıldı.Ekranda Azerin ismini görmemle heyecanlandım.Hemen açıp kulağıma götürdüm.
-Alo.
-Alo.Salamun aleyküm Hafsa.
-Aleykümselam.
-Necəsən?
-İyiyim sen nasılsın?Yaran var mı?
-Şükür mən də yaxşıyam.Yox yaram yoxdur.
-İyi iyi şükür.Ne zaman geleceğiniz belli mi?
Bunu dememle kapı çaldı.
-Azer bir dakika bekler misin?Kapı çaldı.
-Gözləyirəm.Vaxtım var.
Üstümün müsait olduğuna bakıp kapıyı açtım.Karşımda bir adet Azer görmeği tabii ki de beklemiyordum.Telefonu yavaşça kulağımdan çektim.Yavaş haraketlerle yanına yaklaştım.Sanki çabuk davransam Azer gidicekti.Kollarımı kaldırıp onunla sarıldım.Hemen kollarını belime sardı.
-Hoşgeldin.
-Xoş gördük.
Geri çekilip yüzüne baktım.Dinçti,yıkılmaz ve heybetli duruyordu.Ancak gözündeki kızıl çizgilerden yorgun olduğu belliydi.
-Geçsene içeri.Şaşırdım kusura bakma.
Azerin yüzüne baktığımda kendini tuttuğunu gördüm.Baktığı yere baktığımda ben de gülmeye başladım.Azer kiyafetime bakıyordu.Pandalı pijamam ve pandufum başımdaki alakasız tülbentle komik duruyordum.Ferehin içeriden sesinin gelmesiyle kendimizi toparlamaya çalıştık.Hemen mutfağa girip Ferehi kucağıma aldım.
-Fereh kim gelmiş?Babamı gelmiş.
Fereh sözlerimle tükürüklerini etrafa saça-saça gülmeye başladı.
Azer Ferehi kucağına alıp kokusunu içine çekti.Bende koca bedenin kollarında küçücük kalan bebeğe hayran-hayran bakmaya başladım.Şuan karşımda çok güçlü bir baba-kız ilişkisi vardı.Gözlerimin yanmaya başlamasıyla bakışlarımı onlardan kaçırdım.Bana birinin sarılmasıyla kara düşüncelerimden sıyrıldım.
-Doldurma o boz gözlərini.Mənim ikinizidə qucaqlamağa qollarım var.
Azer Ferehi bir kolunda tutmuş diğeriyle bana sarılıyordu.Fereh arada sıkışmış olacak ki cırlamaya başladı.Ferehin tepkisine ikimizde gülmeye başladık.Ferehde bizim yüzümüze bakıp gülmeğe başladı.
-Hadi sofra hazır.Yemek yiyelim.
-Siz keçin mən əlimi-üzümü yuyub gəlirəm.
Azerin Ferehi bana vermesiyle mutfağa geçtim.Yemekleri ısıtıp tabaklara koydum.Azerin gelmesiyle yemeğimizi yemeğe başladık.
-Hafsa mən olmayanda bir problem olmayıb ki?
-Hayır.İşe gidip geldim.Bir problem yok yani.
-Lap yaxşı.
Bulaşıkları toplayıp çay tepsisini hazırladım.Azerbaycanda yemekten sonra çay içilirmiş.Mehribandan bir kaç Azerbaycan kültürü hakkında şeyler öğrenmiştim.Şimdi onları hayata geçirmek zamanıydı.Dolaptan çilek reçelinin kavanozunu aldım.Küçük bir kaseye boşaltıp tepsiye koydum.Salona götürüp sehpanın üstüne koydum.Azere baktığımda odasından çıkıyordu.Üzerinde bir eşofman takımı vardı.Sehpanın üstüne bakıp şaşırdı.
-Çay və yanında mürəbbə?!
-Olmamış mı?
-Yox ona görə demirəm.Sadəcə gözləmirdim.Həm sən bunu haradan öyrənmisən?
-Bu gün Mehriban gelmişti.Ondan sizin kültürünüz,günlük hayatınız hakkında bir kaç şey öğrendim.Reçelli çayda onlardan biriydi.
Azer yüzündeki tebessümle koltuğa oturdu.Kendi Vatanını özlediği her halinden belliydi.Onlar için zor olmalıydı.Kendi ailesini orada bırakıp buraya gelmek.
-Nə yalan deyim xoşuma gəldi.Elə bildim ki,ani olaraq Azərbaycandayam.Bizdə bu mürəbbələri yayda bişirirlər.Qış boyu bunları açıb çayla içirik.Anam bizi mürəbbə bişiriləcək vaxt işlədərdi."Sevinc gilası təmizlə.Azər mürəbbəni qarışdır."Bütün günü bizi işlədərdi.
-Azer bana bir az çocukluğundan bahsetsene.
-Mənim uşaqlığım yaxşı keçib.Ən azından xoşbəxt uşaqlıq keçirmişəm.Sevinclə aramızda 9 yaş fərq var.Ona görə də balaca olanda ona mən baxırdım,ana işləyirdi.Sevinc mənə həm dost idi,həm də bacı.Digər qızlar ataları ilə necə idisə,mən bacımla elə idim.Nəsə problemi olan kimi yanıma qaçardı. Paltarımız köhnə olardı,ancaq yemək barədə korluq çəkməzdik.Məktəbə gedənə qədər günüm həyətdə top oynamaqla keçərdi.Uşaqlıqdan hərbiçi olmaq xəyalım idi.Anam balacalıqdan bizi vətənpərvər böyüdürdü.7-ci sinifdən hərbi liseyə getdim.Sonra hərbi akademiyaya qəbul oldum.İndi də buralardayam.
-Çok güzel.Sen böyle konuştukça anneni ve kardeşini merak ediyorum.
-İnşallah bir gün hər şey bitəndə səni onlarla tanış eləyəcəm.
Azerin bunu demesiyle sustum.Çok içten söylemişti.Belki de karşılaşmayacaktık.Karşılaşsak acaba tepkileri ne olurdu?!