Fələyin oyunu

bölüm 8

Hayat bizi kendi yoluyla sürüklüyordu.Şu an karşımda babam,imam  ve Musa ağa vardı.Musa ağa bana sırıtarak bakıyordu.Babam dediğini yapmıştı.Beni evlendirecekdi.Gönüle her şeyi anlatmıştım.Kız çocuğu şuan onun yanındaydı.Her ne kadar benimle gelmek istesede ben izin vermemiştim.İmam oturduğu an Musa ağada onun karşısına geçti.Halinden pek memnundu.Oraya hiç oturmak istemiyordum.Babam gözleriyle bana oturmamı işaret etti.Oturmasam öldürecekmiş gibi bakıyordu.Gerçi öldürürdüde.Musa ağanın yanına titrek adımlarla yaklaştım.Şuan kendimden iğreniyordum.Hoca dualar etmeğe başladı.Anne ve baba isimlerini sordu.Sonra  bana  ithafen konuşmaya başladı:
-Sen Reşat kızı Hafsa,Maho oğlu Musayı eş olarak kabul ettin mi?
Gözlerim dolmaya başladı.Babama baktım yardım eder diye.Ama hiç oralı olmadı.Musa ağaya baktım belki o vazgeçer diye.Musa ağa bana sırıtarak bakıyordu.Hocaya baktım belki o bu nikahı  kıymaz diye ama o da bana boşluğa bakıyormuş gibi bakıyordu.
-Kızım,hocaya cevap versene,onun sizden başka kıyacağı nikahlar var.İnsanları meşgül etmeyelim.
Babam benim sessizliğime dayanamamış konuşmuştu.Sesinde uyarı vardı.Artık ağlıyordum.Derin bir nefes aldım.O an bir şey oldu.Bir umut doğdu.Gür bir ses etrafa yayıldı.
-Bu nihak kıyılamaz.
Her kes bakışını oraya sabitledi.
-Yine mi sen? Senin ne işin var burada.
-Evet yine ben.Beğenemedin mi?
-Beğenmedim.
-Yine söylüyorum,bu nikah kıyılamaz.
-Nedenmiş o?Alan razı,veren razı.Sana ne oluyor?
-Peki evlenen razımı?
-Onun razı olup-olmaması kimseyi alakadar etmez.Biz razı olduktan sonra o kime bir şey diye bilir?Sen kimsin ki?
Azer yavaşça bana yaklaştı.Ellerimden tutup beni kaldırdı.Daha sonra büyük nasırlı ellerinin içine benim küçük ellerimi hapsetti.
-Ben kimmiyim?Ben Hafsanın kocasıyım.
Bu sözler babamı ve Musa ağayı afallatdı.
1 hafta önce:
Revirde oturmuş olanları düşünüyordum.Her şey kördüğüm olmuştu ve ben o düğümü çözemiyordum.Bir taraftan babam,bir taraftanda çocuk esirgeme kurumu canımı sıkıyordu.Geçen gün arayıp yakın zamanda gelip kız çocuğunu alacaklarını söylediler.Ben onunla geçirdiğim bir kaç hafta içinde ona o kadar bağlandım ki.Şimdi ondan nasıl ayrı kalacağımı düşünmek bile istemiyorum.Artık düşünmekten ve uykusuzlukdan başım çatlayacak dereceye gelmişti.Birden revirin kapısı çaldı ve içeriye Azer bey girdi.
-Selamün Aleyküm.Necəsən?Bir az vaxtın var?Səninlə danışmaq istəyirəm.
-Aleyküm Selam.Gördüğün gibiyim.Sen nasılsın?Vaktim var konuşa biliriz.
-Məndə göründüyüm kimiyəm.Nə yaxşı,nə də pis.Nəysə,gələk əsas məsələyə.
-Seni dinliyorum.
Bana bir şeyler demek istiyordu.Ama nasıl diyeceğini bilmiyor gibiydi.Derin nefes aldı,yutkunarak konuşmaya başladı.
-İndi məni yaxşı dinlə.Məni yanlış anlamayasan deyə bunu çox düşündüm.Atanı,dediyi ağanı araşdırdım.Sicilləri elədə təmiz deyil.Mən deyirəm ki,gəl biz evlənək.
Bu sözü bende fırtına etkisi yaratmıştı.Donup kalmıştım.
-Yanlış anlama məni.Vəziyyətdən yararlanmağa çalışmıram.Sizə kömək eləmək istəyirəm.Mənimlə evlənsən atan səni evləndirə bilməyəcək.Eşitdim ki,uşaqlar evindən də zəng eləyiblər.Qız uşağını aparmağa gələcəklər.Sənin də bunu istəmədiyini bilirəm.Amma onu övladlıqda götürə bilmirsən.Təklifimi qəbul elə həm səni onlardan qoruyum,həm də sən qız uşağından ayrılma.
Gözlerime umutla bakıyordu.Benimse beynim işlevini itirmiş gibi çalışmıyordu.Benim için kendini kötü duruma sokmuş oluyordu.Bir de yanlış anlamamdan korkuyordu.Amma ben hiç yanlış anlaşılıcak tarafını düşünmemiştim.Çünki,Azer bey böyle birisi değildi.Çok efendi,saygılı,nazik birisiydi.Ama bu onunla evleneceğim anlamına da gelmiyordu.Sonunda kafamda cümleleri oturtup konuşmaya başladım.
-Azer bey,ben böyle bir şeyi kabul edemem.Tamam eyvallah,yardım etmek istiyorsunuz ama kendinizi buna zorlamanıza gerek yok.Hem babamdan kaç gündür ses yok.Belki de vaz geçti.Benim yüzümden niye kendinizi mutsuz ediyorsunuz ki?
-Hafsa xanım,atanızı təqib elətdirirəm.Buradan çıxan kimi həmin ağanın yanına gedib.Yəqin ki onunla birlikdə bura gələcək.Yəni hələ ki qasırğa öncəsi səssizlikdir.Həm mən niyə özümü bədbəxt eləyim.Sizcə oradan baxanda elə birisinə oxşayıram?Həm siz məni düşünməyin.Siz təklifimlə razısınız,yoxsa yox?
-Azer bey bu hemen alınacak bir karar değil.Hem ben sizin mutluluğunuza engel olamam.Doğru o kız çocuğundan ayrılmak istemiyorum.Ama kendi isteklerim için sizin hayatınızı karartamam.
-Hafsa xanım sizə bir şey etiraf eləyim?
Cümlesinin devamını bekliyordum.Başımı yukarı-aşağı salladım.
-Mən Azərbaycana gedən kimi anam qabağıma qız şəkilləri düzəcək.Evlilik söhbətləri açasaq.İndi yanında deyiləm, amma arada söz arasında deyir.Mən də çox güman ki,göstərdiyi qızları bəyənməyəcəm.Anam da,mən də stresə girəcəyik.Ona görə də sən mənimlə evlənməklə böyük savab iş görəcəksən.
Sonuncu dediğinden sonra gülümsemişti.Aslında banada iyi gelmişti dedikleri.
-Her şeyi iyi,hoş diyorsunuzda nasıl olacak?
-Deməli,mən burada lojmanda qalıram.Sizinkiləri inandırmaq üçün mənim evimə köçəcəksən.Ev 3 otaqlıdır.Biri sənin olacaq,biri mənim.Onsuzda mən səhər tezdən evdən çıxıram.Birdə axşam gəlirəm.Tapşırıqlara da gedəndə ev sənə qalır.Yəni,sözümün canı odur ki,sizi narahat edəcək heç nə etməyəcəm.
Aslında kelimeleri bana çok güven veriyordu.Hayatım riskteydi.Kabul etmekten başka hiç bir çarem yoktu.
Sonrası hızlı gelişmişti.Resmi nikah,dini nikah hepsini kıymıştık.Her şeyin bu kadar çabuk olmasının sebebi Azerin tanıdıklarının olmasıydı.Kız çocuğunu evlatlık almak için başvuru yapmıştık.Onunda tanıdık sayesinde çabuk olacağını umut ediyorduk.Dışarı çıktık.Azer siyah takım elbise giymişti.Ben de beyaz bir elbise giyip,başıma beyaz şal bağlamıştım.
Dışarı çıktık,Azerin tim arkadaşları Azerbaycanca şarkı açıp oynamaya başladılar.Azerde gülüp onlara katıldı.Çok güzel oynuyorlardı.Bizim danslara benziyordu.Ama haraketler ve melodi farklıydı.Dansı bitirdikden sonra arabalara bindik.Lojmana doğru yol aldık.Azerin arkadaşlarının her şeyden haberleri vardı.Hatta toplanıp babamı ve o adamı dövmeğe bile gitmeye hazırlanıyorlardı.Ben hiç böyle evleneceğimi hayal etmemiştim.Aslında kötü birisiylede evlenmemiştim.Belkide zamanla sevecektim.Eve geldikten sonra birlikte namaz kılıp uyumuştum.Sabah ezanında gözümü açtım.Yataktan yavaşça kalkıp şalımı yaptım ve odadan dışarı çıktım.Banyoya girip abtest aldım.Odama geçerken salonda Azerin namaz kıldığını gördüm.Onu rahatsız etmemek için odama geçip namaza durdum.Namazdan sonra seccadeni katlayıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa geçtim.Azerle bana güzel bir kahvaltı hazırladım.Aslında bu kahvaltını teşekkür niyyetiyle hazırlamıştım.
Sofrayı kurduktan sonra onu nasıl çağıracağımı düşündüm.Odasına adımladım.Kapıyı çalıp ses gelmesini bekledim.
-Buyur.
İçeri girmeden kahvaltının hazır olduğunu söyledim.Sonra mutfağa geçtim.Adım seslerini yakınlaşmasıyla mutfağa girdiğini anladım.
-Günaydın.
-Sabahın xeyir.Süfrə çox qəşəng görünür.Niyə zəhmət çəkmisən?!
-Teşekkür ederim.Afiyet olsun.
Çayları doldurup bende kahvaltı etmeğe başladım.
-Atan niyyətini bildirənə qədər sənidə nəzarətdə saxlayacam.Qorxma.Sənə heç nə edə bilməzlər,sadəcə tədbir üçün belə edirəm.Başımı sallayıp onu onayladım.
İndiki zaman:
-Nasıl yani şimdi sen evlendin mi?
-Evlendi bey amca,körmüsün?Sende ne utanmaz adamsın.Üç kere evlenmişsin,şimdi de kızın yaşta biriyle mi evlenmek istiyordun?
Arkama baktığımda Azerin arkadaşlarınında burda olduğunu gördüm.Azerin işaretiyle babam,imam ve Musa ağanın ellerini kelepçelediler.Babamı götürürken bana nefretle baktı.Musa ağa bağırmaya başladı:
-Siz kimsiniz lan?Beni tanıyormusunuz?Ben ağayım,ağa.Bana hiç bir şey yapamazsınız.
-Məndə polkovnik - leytenant Azər Rüstəmovam.İstəsəm səni əlimdə oyuncağa da çevirərəm.
Onları götürürken sadece arkalarından bakmakla yetindim.Azer beni oradan çıkarıp arabaya bindirdi.
-Yaxşısan?
-İyiyim.
Akıp giden yolu izlemeye başladım.Kötü şeyler bitmişti.Bundan sonra gelicek olan şeylerin iyi ve ya kötü olacağını Allah biliyordu.