Etrafta sakinlik hakimdi.Hiç kimse konuşmuyordu.Bu Azerle aramızda olan sessizliğe benzemiyirdu.Bu sessizlik korkunçtu.Azerle aramızda olan sessizlik güven veriyordu.
-Azər sən nə danışırsan?Bala gələndə başına gün döyməyib?Bəlkə hələ də təyyarənin təsirindəsən?Nə evlənmək,nə uşaq?Hər şeyi keçdim sən nə vaxt evləndin ki,sənin bu boyda uşağın var.Mən səni Türkiyəyə evlənməyə yox,işləməyə göndərmişdim.
-Ay ana,bir səbirli ol.Sizə hər şeyi danışacam.Hafsa Fərəhin yeməyini ver Sevinc isitsin.
Saklama kabına koyduğum çorbayı çıkardım.Sevinç hanım çorbayı elimden alıp ısınmaya koydu.Azer çayından bir yudum alıp boğazını temizledi.
-Ana,mən Türkiyəyə təzə gedən də heç Hafsanı tanımırdım.Eyni şəkildə Hafsa da məni.İlk 1 ili Hafsa həyatımda olmayıb.Bizim olduğumuz yer sərhəddə yaxın idi.Ona görə də hər həkim gəlib bizim hərbi hissədə işləmirdi.Eləsi olurdu ki,gəlirdi 2 gün sonra dözə bilməyib gedirdi.Nəysə,bir gün məşq eləyəndə əlimdəki tikişi partlatdım.Getdim tibb otağına.Hafsa da bizim tabora təzə gəlib.Bir ya da iki gün olar.Girdim içəri əlimi göstərdim.Tikişləri təzələyib sarğıya saldı.Bu söhbət burada bağlandı.
Sevinç hanım ısıttığı çorbayı kaseye döktü.Ferehi Azerin kucağından aldım.Yavaş-yavaş yedirmeğe başladım.Leyla hanımın bakışları Ferehe dönse de,Azere bakmaya devam etti.
-Biz Hafsayla hərbi hissənin içində qarşılaşırdıq.Ancaq nə o mənə fərqli bir gözlə baxır,nə də mən ona.Bizim olduğumuz tərəfdə bir kənd var idi.Dövlət ora tibbi yardım göndərirdi.Təlimat gəldi ki,həmin kəndə yaxın olan hərbi hissə də həmin kəndə getsin həkimləri ilə birlikdə.Bizdə Hafsa bir də bizim uşaqlar birlikdə getdik.Bir az keçmişdi ki,birdən partlayış oldu.Həmin partlayışda Hafsa yaralandı.
Ferehin ağzını silip ayağa kalktım.Kaseyi ve kaşığı yıkayıp kenara koydum.
-Mən Hafsa üçün çox narahat oldum.Ancaq bu narahatlığın elə belə olduğunu fikirləşirdim.
-Sən demə söhbət fərqli imiş hə qaqaş.
Azer Sevinçin sözüne tebessüm ederek başını salladı.Leyla hanımın yüzü azca yumuşamıştı.
-Davam elə qaqaş.Ən həyəcanlı yerində dayandın.Hafsa gəlinbacı bizi başa düşür?
-Hə, başa düşür.Bəzən danışır da.
Bana bakıp göz kırptı.Yavaş-yavaş kızardığımı his ettim.
-Qaqaş,utandırma gəlinbacını.Gəlinbacı gəl sən də otur.
Kalktığım yere birde oturdum.
-Hafsa sağaldı.Biz bir müddət sonra birdə həmin kəndə getdik.Yenə eyni kollektiv olaraq.Bu dəfə kənd camaatı bizə süfrə açmışdı.Yenə top atıldı.Partlayış oldu.İkinci top bizə yaxın düşdü.Olduğu yerdə keçinənlər,yaralılar.
Hafsa şoka düşüb.Bir təhər Hafsanı özünə gətirdik.Hərəmiz bir tərəfə qaçırıq.Yaralıları yığandan sonra sıra meyitləri yığmağa çatdı.Qayanın dibində bir qadın gördük.Qucağında adyala sarınmış nəsə var idi.Yaxınlaşanda gördük ki,qucağında körpə var imiş.Ana keçinmişdi,uşaq yaşayırdı.
Aklıma gelen anılarla gözüm doldu.Bakışlarımı Azerin kucağında duran Ferehe çevirdim.Parmaklarını ağızına salmış etrafa bakıyordu.Azer ondan bahsediyordu ancak Ferehin bundan haberi yoktu.
-Körpəni də götürüb gəldik bizim hərbi hissəyə.Hafsa dedi ki,körpə mənimlə qalsın.General da Hafsayla razılaşdı.Vəziyyət qarışıq idi deyə Hafsaya heç nə demədilər.Bu söhbətin üstündən bir neçə gün keçmişdi ki,uşaqlar evindən xəbər gəldi ki,bəs siz o partlayışda bir uşaq tapmısız,onu bizə təhvil verməlisiniz.Hamımız qaydaları bilirik,ancaq yerinə yetirmək istəmirik.O körpəyə o qədər öyrəşmişdim ki.Bu söhbət bu tərəfə qalsın.
Azer bana döndü.Sanki bakışlarıyla izin alıyordu.Gözlerimi kırpıştırdım.Gerçeklerden kaçamazdım.Şimdi annemle aramız iyi ola bilirdi.Ancak ben 20 yıl anneli annesiz büyümüştüm.Babamın nasıl biri olduğunu da biliyorduk.
-Hafsanın ailəsi problemli ailə olub.Atası bizim tabora bir tanışı sayəsində girmişdi.Biz günorta yeməyindəydik.Sən demə Hafsa da həmin körpəylə birlikdə arxa bağçadaymış.Atası gəlib görmüşdü.Problem yaratmışdı.Hafsanı atası yaşında birisi ilə evləndirmək istədi.Türkiyənin qanunlarına görə bir uşağı övladlığa götürüsənsə,evli olmalısan.Hafsa uşaqdan ayrılmaq istəmir,lakin evli də deyil.Ana sən də o vaxtlar mənim evlənməməyimdən gileylənirdin.Mən də həmin körpəni çox istəyirdim.Hafsanı da istədim ki,o problemlərdən qoruyum.Hafsaya belə bir təklif elədim ki,gəl evlənək.
-Ay çox romantikdi.
Sevinçin ani çıkışıyla Fereh dudaklarını büzdü.Az sonra ağlayacağının bildirimini veriyordu.
-Şşş.Qızım.Heç nə yoxdu.Hanı mənim qızım?Fərəh haradadır?Buradadır Fərəh.
-Nananana.
-Hə,vallah elədi.Həmişə elə bərk qışqırır.Qızım barmağın gözümə girdi.Adam atanın gözünə vurar heç?
-Mamamama.
-Evləndik.Sonra həmin uşağı övladlığa götürdük.İndi də Fərəh Rüstəmova olaraq qarşınızda dayanıb.
Azer Ferehi kolarının altında tutup oynattı.Ferehte dururmu hiç?Etrafa gülücükler saçmaya başladı.
-Azər hər şey bir yana sən bizə evləndiyini nə vaxt deyəcəkdin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fələyin oyunu
PoetryXüsusi təyinatlı hərbiçi Azər Rüstəmov, Türk həkim Hafsa Öztürk. ~ Keçmişi yaralı olan iki gənc və onların hekayəsi