ATEŞİN BEDENİ (Devam Ediyor)

ATEŞİN BEDENİ: 6.BÖLÜM

**********************************************************************************************

Kuzey'in gidişinden yaklaşık bir yıl geçmişti. Bu süreçte hayatımda oldukça fazla değişiklikler yaşanmıştı. Hayatımın bir diğer dönüm noktasıysa işte bu olayların olacağını nereden bilebilirdim ki? Annemin batan şirketle ilgili yaptığı çalışmalar sonunda işe yaramıştı ve şirket yavaş yavaş piyasada eski günlerine dönüyordu. Babamın ise CEO'su olduğu şirkette işler tekrar yoluna girince babam tekrar CEO olarak işe başlamıştı. Eskiden otobüse binmekten sıkılan Burçak'ın özel bir şoförü bile vardı artık! Annemler sattıkları eski aile villamızı geri satın almışlardı. Beni ise kaldığım yurttan ayrılıp okula ve sahile yakın bir villada kalıyordum artık. Asıl bomba ise şimdi geliyor! Yeni çıktığım evde uzun ısrarlarım sonucu artık Ada'yla kalıyorum! Gamze'nin ailesinin zengin olması çok şaşılacak bir durum değildi zaten çünkü hiçbir zaman bizimle otobüse bile binmiyordu demek ki sadece zenginliğini gizliyordu. Biz Ada ile birlikte kalmaya başlayınca Berfin ile de Gamze bize biraz uzakta olan bir villada kalmaya başlamışlardı. Hayatımın Külkedisinden Sindirella'ya dönüşü çok ani olmuştu ama bir anda tekrar içimde eski günlerdeki gibi kelebekler uçmaya başlamıştı. Her şey çok güzel gidiyordu. Özel şoför istemediğim için siyah lüks bir spor araba kullanıyordum artık. Ada ise an başlarda bu durumu hiç kabullenemese de ailemle oldukça kaynaştıktan sonra aileden biri gibi olmaya başladığı için artık yadırgamıyordu. Hayatım gibi giyimim de Ada ile birlikteyken değişmişti. Eskiden sürekli oversize giyinen ben hâlâ daha eski oversize alışkanlığımı her ne kadar bırakamasam da artık crop giyiyordum. Bu benim için bir gelişmeydi aslında. Hayatımın bu ikinci dönüm noktası çok güzel şeylerle bana gelmişken beraberinde sürprizler de getirecek gibi görünüyordu...

***********************************************************************************************

Sıcak bir Pazar gününe Ada'nın çığlıklarıyla uyanmak aslında isteyebileceğim en son şeydi. Kafamı koyduğum yumuşak yastığı iki ucundan tutarak kulaklarımı kapatıp yüzümü buruşturdum ve ardından yattığım yataktan dirseklerim yardımıyla doğruldum. Ada'nın bağırmasına artık alışmıştım ama sabahın köründe olmayanına! Hiçbir şey uykumla aramı bozamaz derken hayatıma ve uykuma bir anda atlamıştı Ada. Artık oturur pozisyona geçtiğim yataktan sarkıttığım ayaklarıma terliklerimi geçirip pijamamla merdivenlerden indim. Ada'yla her ne kadar aynı katta kalmak istesem de o alt katta kalmayı tercih ettiği için onun alt kattaki o şirin odasına doğru yürüyordum. Kapıyı hafifçe gıcırdatarak açtığımda Ada'yı odasında bulamamıştım. Odası her zamanki gibi derli ve topluydu ancak açık pencereden içeri giren rüzgâr odayı serinletmişti. Pencereden dışarıya doğru baktığımda bahçeye bakan bu pencereden Ada'yı görmüştüm. Ordaydı. Benim pijamalı hâlime göre onun üstünde beyaz kısa bir şort ve gözleriyle uyumlu mavi bir crop vardı. Ne olduğunu anlamak için hemen yanına koştum. Nefes nefese Ada'nın sırtında dokundum, o ise aniden ürpererek arkasına baktı. Onun bana bakmasıyla ben de atrafı ancak o zaman fark edebildim. Bahçedeki çoğu şeyi biri darmadağın etmişti. Çim biçme makinesi ise çalışır şekilde yerde öylece duruyordu. Hemen makineyi kapattım ve tekrar Ada'nın yanına geldim:

-Ne olmuş buraya Ada? Kim yapmış bunu?!

-Bilmiyorum Burçak. Sadece dışarı çıkıp nefes almak istemiştim ben. Senin bir düşmanın falan mı var kızım bu ne ya?

-Ne düşmanım olacak benim ya! Bir şu gerizekalı Kuzey'le kuzeni vardı onlar da gitti zaten!

-O zaman kim yaptı bunu kanka?

-Ne bileyim ya! Neyse dur üstüme değiştirip geliyorum sonra karakola gideriz. Ama sakın bundan annemlerin haberi olmasın tamam mı? Sonra endişelenirler falan.