Old Injury (Chen Shang) [ABO]

15.Bölüm

Arkadaşım Liang Qiu Yang büyük bir yıldız olduğunda bizim için yemek pişirmesi ve çamaşır yıkaması için özel bir temizlikçi tutacağını söyledi. Hayali gerçekleşmeden önce ondan kıyafetleri bir hafta boyunca küvette yıkamasını istedim.
.
.
.

Sokakta neredeyse pantolonumu çıkarıyorlardı. Song Bai Lao tarafından kritik bir anda durdurulmalarına rağmen yüzümdeki yara duruyordu. Eve döner dönmez kendimi odama kilitledim ve akşam yemeğine gitmedim.

Annem Ning Shi ve sevgilisi Zhu Yun Sheng resepsiyona gitmişlerdi, evde sadece üvey abim Zhu Li ve ben vardık. Kapımı çaldı ve gece acıkırsam yiyebilmem için bana yiyecek bir şeyler getirdiğini söyledi. Endişelenmesinden korkuyordum ve ona sorun çıkarmaktan daha da çok korkuyordum. Getirdiklerini kapının dışına bırakmasına izin verdim.

Zhu Li bir süre sessiz kaldıktan sonra daha yüksek sesle kapıyı çaldı: "Neyin var senin? Ning Yu, kapıyı aç ve seni görmeme izin ver."

Yastığa gömdüğüm yüzümü biraz kaldırdım: "İyiyim, sadece çok yorgunum... Abi beni merak etme, biraz uyuyacağım."

Ondan sonra Zhu Li ses çıkarmadı, gittiğini düşündüm, rahatladım ve tekrar yastığa gömüldüm, ama yaranın üzerindeki baskı nedeniyle nefes nefese kaldım.

Tam sersemlemiş bir halde uykuya dalmak üzereyken kapıda ani bir ses duyuldu.

Önce ne olduğunu anlamadım ama kapı kolunun dönmeye başladığını görünce bunun kilidin açılma sesi olduğunu fark ettim.

Yaşadığım şokun ardından aşağı atladım ve kapıyı kapatmaya çalıştım ama artık çok geçti. Kapı dışarıdan hafifçe itilerek açıldı ve Zhu Li'nin güzel ve sarışın yüzü kapıda belirdi, karşısında ise mavi ve solgun benim yüzüm vardı.

"Ning Yu, Yu..." Zhu Li görünüşümden korkmuş gibiydi, hızla bana doğru birkaç adım yürüdü, kolumu tuttu ve başka bir yerimin yaralı olup olmadığını görmek için yukarı aşağı baktı, "Neyin var senin? Ne oldu? Kim vurdu sana?"

O zamanlar gerçekten öyleymiş gibi davranıyordu, titiz ilgisini ve sevgisini hissetmenizi, ona yürekten saygı ve sevgi duymanızı ve ona bir aptal gibi güvenmenizi sağlıyordu. Küçük kardeşini önemseyen bir abi rolünü o kadar iyi oynuyordu ki kandırılmamak elde değildi.

Annem Ning Shi'de değil ama Zhu Li'de sıcaklık hissettim. Bu yüzden sonunda her şeyin sahte olduğunu öğrendiğimde, bu bir gösteriydi, onunla Ning Shi arasındaki bir kavgaydı. Hâlâ karmaşık hisleri vardı, düpedüz iğrenme, nefret değil.(üvey abi annesini sevmediği için bizimkini kullanmış sanırım)

"Bu bir kazaydı..." İlk başta, yanlışlıkla kapıyı çarpmak gibi beceriksizce yalanlarla durumu idare etmek istedim ama Zhu Li buna inanmadı.

Asık bir surat ve sakin bir ses tonuyla konuştu: "Eğer söylemek istemiyorsan, yarın sınıf arkadaşlarına tek tek soracağım."

Eğer isteseydi, bu insanlar onun isteklerine karşı gelmeye cesaret edemezlerdi ve bana dürüstçe zorbalık yaparlardı.

O her zaman dünyaya kayıtsız kalmış ve başkalarına barışçıl davranmıştı. Onu kendi anlaşmazlıklarıma dahil ederek nasıl sorun çıkarabilirdim?

"Yapma..." Kolunu tuttum, "Ben gerçekten iyiyim."

Zhu Li kaşlarını çattı ve gözlerinde bir hoşnutsuzluk izi vardı.

"Bak ne kadar yaralanmışsın." Elimi çekti, parmak uçları tenimden bir santimetre uzakta duruyordu ama sonuç vermedi.

"Ağzının kenarları morarmış ve gözlerin şişmiş." Parmak uçlarını yüz hatlarımda gezdirerek, "Hâlâ iyi olduğunu mu söylüyorsun?" dedi.