Pabucumun BadBoyu|TEXTİNG

0.4

Bugün başka bölüm atar mıyım bilmiyorum.

~~~

Yemekhanede oturmuş edebiyat sınavına çalışıyordum. Son sene sayısaldan, eşit ağırlığa geçmek insana yük olurmuş...

Sayısalım iyidir. Genelde hep sayısal derslerim yüksek gelirdi ama istediğim meslek eşit ağırlıktaydı. Psikoloji okumak istiyordum.

"Yeter daha fazla notlara bakarsam 2.75 miyop olacağım."

Ecem notlarından kafasını kaldırıp bana isyan ederek baktı.

Her grubun sarışın kızı olur. Bu dünyanın kanunudur ve bizim grupta bu görevi Ecem üstlenmişti. Okyanus mavisi gözleri ve zengin sarısı saçları ile gerçekten dikkat çeken bir güzelliği vardı.

Zengin sarısı diyorum çünkü babası para sıçıyordu. Ecem tek çocuk olduğu için tüm miras onundu.

"Bu kadar çalışarak sınavdan yine 20 alırsam, notların hepsini yiyerek intihar edeceğim."

"Kerem sen 20 alırsan bırak notlarını yemeği, teyzem sana yedirir o notlarını."

Kerem benim kuzenimdi.

Annem ve babam ben çok küçükken anlaşamadıkları için ayrılmış ve ikisi de başka insanlarla mutlu olmuştu.

Beni de paylaşamamışlardı.

Bu paylaşamama seviyesi ikisininde beni istemesinden kaynaklanmıyordu. İkisininde evlendiği adam ve kadın beni istememişlerdi. Annem ve babam da benden vazgeçmişti.

Ortada kalan beni de teyzem kol kanat germiş ve Kerem ile kardeşi gibi büyümüştüm.

"Ne yapıyorsunuz bakalım? Yine ders mi çalışıyorsunuz?"

Masaya sandalye çekip oturan Bartın ile tekrar ayaklarımın titrediğini hissettim. Onu görünce hep böyle oluyordum. Heyecandan titriyordum.

"Kanka çek kurtar beni ya."

Kerem ve Bartın çok yakın arkadaşlardı. Zaten Kerem sayesinde tanımıştım Bartın'ı.

Bartın arada bizimle takılırdı ama daha çok içinde Kerem'in de olduğu ayrı bir arkadaş grubu ile gezerdi. Çok bir sohbetim de yoktu benim. Daha çok merhaba, merhabaydı.

"Sen ne yapacaksın?"

Sorduğum soruyu fazla çekinerek sormuştum.

"Ne mi yapacağım? Bu saatten sonra oturup ders çalışacak değilim. Mantıklı gelen neyse yazacağım artık."

Gözlerimi devirme isteğime engel olamadım.

Çalıştım ben dese bir kere, her halde o gün kıyamet kopardı.

"Ozan gelecek mi bugün?"

Ecem'in sorusu ile Bartın kaşlarını çatmıştı fakat Kerem ile biz alttan sırıtmıştık.

Ozan'a aşıktı bizim minik platonik civciv.

"İlk derse girmeyecek ama sınava kadar gelmiş olur."

Ecem anladım anlamında başını sallayarak cevabını vermişti.

Ozan bu Bartınların grubunun bir diğer badboyu. Kendilerine badboy olarak nitelendirmeselerde bence öyleydiler.

Aralarında badboy olmayan canım kuzenim Kerem'di.

Nasıl Bartın'lar ile arkadaş olduğu ise bir muammaydı.

9. Sınıfta Bartın'dan ve arkadaşlarından nefret ediyordum. Çünkü bu tarz takılan tipler burnu bir hayli havada oluyordu.

Fakat bir şekilde Kerem sayesinde bizimle de yavaş yavaş takılması ile ondan etkilenmeye başlamıştım.