Pabucumun BadBoyu|TEXTİNG

5.9

Nasıl bir sonraki bölüm final yaaa...
Oturup ağlayacağım şimdi.
Yazım yanlışı varsa yorum olarak yazın. Düzeltirim.

İyi okumalarrr

~~~

"Kerem ya aksi bir şey olursa."

"Kızım saçmalama. Ne büyük bir sürpriz bizi bekliyor olabilir? Zaten bu yıl 18 yaşına gireceksin. Sakin ol kendine gel."

Dediğine kafa salladım.

Ama onun bilmediği şey kendi içimde de savaş vardı.

Annem ile son karşılaşmamızda iyi ayrılmamıştık. Belki de doğru olan buydu. Bizim aramızın hiç bir zaman iyi olmaması doğru olandı.

Ama düşününce teyzemlere bu zamana kadar yeterince yük olmuş gibi hissediyordum.

Onlar beni seviyordu, beni büyüttüler ama ne zamana kadar sürecek bu.

Bir zaman sonra demezler mi kendi yoluna bak?

Belki de Bartın'ın dediği gibi bencil olmalıydım kendim için.

Ya bencil olup teyzemleri seçmeli ve mutlu olmalıydım. Ya da teyzeme yük olmamak için annemi seçmeliydim.

İyi de...

Bana hep kızı gibi hissettiren kadın ve adam onlara hiç yükmüşüm gibi hissettirmedi ki...

Kendi içimde bile çelişki yaşıyordum.

Zor zamanında ilk kim benden vazgeçerdi.

Büyük ihtimalle bunu dışarıdan birine sorsak zor zamanında akrabaları onları bırakır ailesi kalırdı...

Benim için cevap netti.

Çünkü zor zamanında beni bırakan bir anne babaya sahiptim.

Fakat... teyzem, eniştem, Kerem beni bırakır mıydı?

Öz ailem bırakmıştı beni manevi ailem bırakır mıydı?

Belki de bunu düşündüğüm için bile bana kızabilirlerdi.

Doğru olan kimdi belliydi aslında...

"Ne düşünüyorsun?"

Bunu soran odamda yatağımda sarılarak uzandığım Kerem'di.

Mahkeme yarındı. Bartın'ın avukatları çok sürmeyeceğini benim kararım ile netleşeceğini söylüyordu.

Annem ise her saat başı arıyordu beni...

Ona dönmem için yalvarıyordu...

"Yarını."

Dedim net bir cevapla.

"Kızım senin yarını düşünmene gerek yok. Her şey belli. Sen asıl üniversite sınavını düşün."

Evet bir de o nokta vardı.

Sınava çok az kalmıştı.

Artık denemeler üzerinden ilerleyip yapamadığım kısımlara çalışıyordum.

Hepimiz son sürat derslere odaklanmıştık.

Bartın ile daha çok ders çalışıyor sürekli aynı denemeleri çözüp yanlışlarımızı birbirimize anlatıyorduk.

Net konusunda da bana büyük bir rakip doğurmuştum anlayacağınız.

Onun net olarak beni geçtiği bir sürü deneme oluyordu.

Aslında bu durum beni çok mutlu ediyordu.

"Sınav işte. Gireceğiz çıkacağız."

"Demesi kolay. Üstümde çok büyük sıkıntı var."