Pabucumun BadBoyu|TEXTİNG

5.4

Şükür dediğinizi duyar gibiyim...

Telefonum bozuldu bu hafta, yeni telefonu bugün aldım ve aldığım gibi bölüm yazdım.

Bölümü yazdığım gibi derse geçeceğim. Yani yazım yanlışı varsa yorum olarak düzeltebilirsiniz.

İyi okumlar...

~~~

"Kerem ya senin yüzünden ya."

Aslı mutsuzca bize bakınca tekrar gülme kopmuştu.

"Ya benim suçum ne? Sahneye çıktığım da Bartın gülmeye başladı ne yapayım. Ciddi ortamda sakin kalamadım. Güldüm."

"Kerem şimdi beni suçlama. Tut oğlum gülmeni. Sahnenin ortasında senin gülmeni izledik."

Evet anlaşıldığı üzere yarışmayı kazanamamışlardı.

Çünkü Kerem sahneye çıktığında bizimle göz göze gelince Bartın gülmüş onun gülmesi ile Kerem'de gülmeye başlamıştı.

"Of, nasıl kaybederiz ya."

"Olsun, canınızı sıkmayın. Küçük bir yarışma işte. Kazanmakta var kaybetmekte. Sadece siz biraz kötü kaybettiniz."

Arda'nın verdiği moral pekte Kerem için işe yaramadı.

"Söz Aslı, bir başka şarkı yarışması bulcam. Ona katılırız."

"Bir daha gülüp gülmeyeceğini bilemem."

"Valla ben gülmeyecektim. Bartın şerefsizinin suçu."

"Benim sevgilim niye şerefsiz oluyor. O mu sahnedeydi, hayır. Onun gülmeme gibi bir zorunluluğu yoktu."

Kocam da kocam yani.

Komik bir kaybedişten sonra herkes evlere dağılmıştı.

Kerem ile eve girmemiz ile teyzeme her şeyi anlatmıştım.

"Eh be oğlum. Ciddi kalamama sorunun mu var?"

Kerem, teyzemin dediğine omuz silkti.

"Tıp bu konuya açıklık getirdi mi bilmiyorum. Git doktora sor."

"Yumurcaklar gelin şöyle."

İçeriden gelen anneannemin sesiyle önde Kerem arkada ben oturma odasına gidip karşına oturduk.

"Ayşen, bugün anan aradı."

Şu sözün ardından hiç iyi şeyler gelmiyordu.

"Neden?"

"Boşanma sürecinde seni yanında istiyormuş. Gelebilir mi dedi."

Offf...

"Siz ne dediniz?"

"Ayşen'e sorarım. İsterse gelir dedim."

Teyzemin sesi ile kafa salladım.

"Ne zaman boşanıyormuş?"

"Salı günü."

"Okulum?"

"İzin alırız iki gün eğer gitmek istersen."

"Bilmiyorum teyze, gerçekten bilmiyorum."

Teyzem yanıma gelerek kollarını bana sardı.

"Hiç bir şey için zorunlu değilsin bebeğim."

"Odama çıkabilir miyim?"

Teyzem ve anneannem başını olumlu anlamla sallarken Kerem ile ikimiz oturduğumuz yerden kalkıp kendi odalarımıza doğru gittik.