တစ်လက်ကိုင် အချစ်သဝဏ်လွှာ - Second Hand Letter (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း - ၄

အပိုင်း - ၄

အသက်နှစ်ဆယ့်သုံးနှစ် မတိုင်မီအချိန်က ရှန်းဝမ့်ချုံး၏ ဘဝသည် အဆင်ပြေချောမွေ့ခဲ့သည်။ 

သူ့သည် အဆင့်ကောင်းပြီး ဆက်ဆံရေးကောင်းများနှင့် မိသားစုနောက်ခံသည်လည်း တောင့်တင်းလှသည်။ သူဘွဲ့ရပြီးနောက် သူ့မိသားစု၏ ကုမ္ပဏီတွင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။  လူချစ်လူခင်ပြောသူပေမို့ အရာရာ အဆင်ပြေဟန်ရှိခဲ့သည်။ 

သို့သော်လည်း မိသားစု စီးပွားရေးမှာ ပျက်သုဉ်းသွားရသည်။ ထိုအခြေအနေသည် ဖြစ်တောင့်ဖြစ်ခဲ ကိစ္စတော့မဟုတ်ပေ။ ကုမ္ပဏီမှာ ဒေဝါလီခံသွားရခြင်းပင်။ လုပ်ငန်းတိုးချဲ့နိုင်ရန် ဆန္ဒပြင်းပြခဲ့သော်လည်း မူဝါဒအမှားများနှင့် ဈေးကွက်၏ လိုအင်နှင့် ပြောင်းလဲမှုကို လိုက်နာရန် ပျက်ကွက်မှုတို့ကြောင့် မအောင်မြင်ခဲ့သည့်အပြင် မတည်ငွေများပါ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ ဘွဲ့ယူပြီးသည်မှာ နှစ်နှစ်မျှ ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း ရှန်းဝမ့်ချုံးထံတွင် မရင့်ကျင့်မှုများနှင့် အတွေ့အကြုံနုနယ်မှုများမှာ ရှိနေဆဲပင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ မည်သို့ပင် အထောက်အကူပြုနိုင်မည်နည်း။ အိမ်၊ ကား အစရှိသည့် ပစ္စည်းဥစ္စာများကို ထုခွဲချသည့်အပြင် ဘဏ်မှငွေချေးသည်အထိ သူနိုင်စွမ်းသမျှ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ထိုမျှနှင့် မလုံလောက်သဖြင့် သူ့အဆက်အသွယ်တချို့မှ တစ်ဆင့် တိုးနှုန်းမြင့် ပုဂ္ဂလိက ချေးငွေဝန်ဆောင်မှုများကို ရယူခဲ့သည်။ သူ၏ နာမည်အောက်မှပင် ရနိုင်သမျှ ရှာဖွေချေးငှားခဲ့သည်။ 

သူ့အဖေ သိသွားချိန်တွင် အင်မတန်စိတ်ဆိုးခဲ့သော်လည်း ထိရှသွားခဲ့သည်။ အဖေမသိချင်က သူတတ်နိုင်သမျှ ဖုံးကွယ်ကာနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အဖေသိသွားချိန်တွင် ဘာမှ မတတ်နိုင်‌တော့ပေ။ 

သူတို့ ငွေအမြောက်အမြားကိုး ချေးငှားခဲ့သော်လည်း ကုမ္ပဏီသည် ကျရှုံးမြဲပင်။ 

စစ်မရောက်ခင်က မြားကုန်နေသည့်နှယ်။ 

ကုမ္ပဏီကို စာရင်းရှင်း ဖျက်သိမ်းလိုက်ရပြီး ဒေဝါလီခံလိုက်ရသည်။