တစ်လက်ကိုင် အချစ်သဝဏ်လွှာ - Second Hand Letter (ဘာသာပြန်)

7.2

‘ကြည့်ပါလား။ ရှန်းဝမ့်ချုံးက နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတဲ့သူ တစ်ယောက်ပါဆို။’

ရှန်းဝမ့်ချုံးမှာ ပိုက်ဆံမရှိတော့သည်ကိုပင် ယင်း၏ သူငယ်ချင်းအုပ်စုက ကူညီလိုဆဲပင်ဖြစ်သည်။ သူ့အနေဖြင့် ရှန်းဝမ့်ချုံး၏ သူငယ်ချင်းအုပ်စုကြီးထဲမှ တစ်ယောက်မျှသာပင်။ တကယ်တော့လည်း သူက ထည့်ပြောနေစရာမလိုလှသော ဘောင်မဝင်သူတစ်ဦးပင် မဟုတ်လော။ ဆက်ဆံရေးတွေကို ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုမျှ ဖြတ်တောက်ခဲ့ကြသူများအား သူငယ်ချင်းတွေ မိတ်ဆွေတွေ မဆိုနှင့် အသိအကျွမ်းဟုပင် အဘယ်သို့ ဆိုနိုင်ပါဦးမည်နည်း။

ရဲစခန်းက ဖုန်းရမှာသာ ရှန်းဝမ့်ချုံး အတော်လေး ခက်ခဲကြမ်းတမ်းနေသည်မှန်း လုယောင်သိခဲ့ရခြင်းပင်။

သူခေါ်လာသည့် ရှေ့နေသည် ရှန်းဝမ့်ချုံး၏ ပြစ်မှုမှတ်တမ်းများကို ထုတ်ပြအသိပေးခဲ့သော်လည်း သူဂရုမစိုက်အားနိုင်ခဲ့ပေ။  သူ‌အဆက်အသွယ် မလုပ်သည့် ကာလအတွင်း ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် လူမှုလောကအမြင်အရ လူမိုက်စာရင်းဝင်‌ခဲ့ခြင်းကိုသာ သူသတိပြုလိုက်မိသည်။

ကျောင်းလင်၏ အပြောအရလည်း ထိုသို့ပင်….

သို့သော်လည်း ရှန်းဝမ့်ချုံးသာ လူဆိုး‌ကလေး ဖြစ်မလာလျှင် သူ့အနေဖြင့် ရှန်းဝမ့်ချုံးကို အိမ်ခေါ်ခွင့်ရနိုင်မည်မဟုတ်။

သူအနေဖြင့် ရှန်းဝမ့်ချုံးဘာကြီးဖြစ်နေပါစေ စိတ်မရှိပေ။
‘ရှန်းဝမ့်ချုံးက ရှန်းဝမ့်ချုံဖြစ်နေတုန်းပဲလေ။’

……….

ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် သူ့အား ထိလိုက် တို့လိုက် လုပ်နေလျက်မှ “ခွေးရဲ့ အနံ့တွေ မင်းဆီကျန်နေတာပဲ။”

လုယောင်ဆက်၍ ထိုင်မနေသာတော့ဘဲ “ကိုယ် အခုပဲ ရေသွားချိုးတော့မယ်။”

ထို့နောက် လုယောင်က “တကယ်လို့ ကိုယ်အလုပ်ရှုပ်ပြီး မအားခဲ့ရင် မင်းဆေးရုံကို သွားပြီး ခွေးလေးရဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်ပေပါအုံးနော်။

ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် ချက်ချင်းမတုန့်ပြန်ခဲ့ပေ။ ခေတ္တမျှငြိမ်သက်ပြီးနောက် “ကိစ္စမရှိဘူး။ မင်း တကယ်မအားတာဆို ငါကြည့်ပေးလို့ ရပါတယ်။”