တစ်လက်ကိုင် အချစ်သဝဏ်လွှာ - Second Hand Letter (ဘာသာပြန်)

4 Zg

အပိုင္း - ၄

အသက္ႏွစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္ မတိုင္မီအခ်ိန္က ရွန္းဝမ့္ခ်ဳံး၏ ဘဝသည္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ခဲ့သည္။

သူ႔သည္ အဆင့္ေကာင္းၿပီး ဆက္ဆံေရးေကာင္းမ်ားႏွင့္ မိသားစုေနာက္ခံသည္လည္း ေတာင့္တင္းလွသည္။ သူဘြဲ႕ရၿပီးေနာက္ သူ႔မိသားစု၏ ကုမၸဏီတြင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ လူခ်စ္လူခင္ေျပာသူေပမို႔ အရာရာ အဆင္ေျပဟန္ရွိခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း မိသားစု စီးပြားေရးမွာ ပ်က္သုဥ္းသြားရသည္။ ထိုအေျခအေနသည္ ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ ကိစၥေတာ့မဟုတ္ေပ။ ကုမၸဏီမွာ ေဒဝါလီခံသြားရျခင္းပင္။ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ရန္ ဆႏၵျပင္းျပခဲ့ေသာ္လည္း မူဝါဒအမွားမ်ားႏွင့္ ေဈးကြက္၏ လိုအင္ႏွင့္ ေျပာင္းလဲမႈကို လိုက္နာရန္ ပ်က္ကြက္မႈတို႔ေၾကာင့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္အျပင္ မတည္ေငြမ်ားပါ ဆုံးရႈံးခဲ့ရသည္။ ဘြဲ႕ယူၿပီးသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္မွ် ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ရွန္းဝမ့္ခ်ဳံးထံတြင္ မရင့္က်င့္မႈမ်ားႏွင့္ အေတြ႕အႀကဳံႏုနယ္မႈမ်ားမွာ ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ မည္သို႔ပင္ အေထာက္အကူျပဳႏိုင္မည္နည္း။ အိမ္၊ ကား အစရွိသည့္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို ထုခြဲခ်သည့္အျပင္ ဘဏ္မွေငြေခ်းသည္အထိ သူႏိုင္စြမ္းသမွ် ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုမွ်ႏွင့္ မလုံေလာက္သျဖင့္ သူ႔အဆက္အသြယ္တခ်ိဳ႕မွ တစ္ဆင့္ တိုးႏႈန္းျမင့္ ပုဂၢလိက ေခ်းေငြဝန္ေဆာင္မႈမ်ားကို ရယူခဲ့သည္။ သူ၏ နာမည္ေအာက္မွပင္ ရႏိုင္သမွ် ရွာေဖြေခ်းငွားခဲ့သည္။

သူ႔အေဖ သိသြားခ်ိန္တြင္ အင္မတန္စိတ္ဆိုးခဲ့ေသာ္လည္း ထိရွသြားခဲ့သည္။ အေဖမသိခ်င္က သူတတ္ႏိုင္သမွ် ဖုံးကြယ္ကာေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေဖသိသြားခ်ိန္တြင္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္‌ေတာ့ေပ။

သူတို႔ ေငြအေျမာက္အျမားကိုး ေခ်းငွားခဲ့ေသာ္လည္း ကုမၸဏီသည္ က်ရႈံးၿမဲပင္။

စစ္မေရာက္ခင္က ျမားကုန္ေနသည့္ႏွယ္။

ကုမၸဏီကို စာရင္းရွင္း ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရၿပီး ေဒဝါလီခံလိုက္ရသည္။

ေန႔ခ်င္းညခ်င္းပင္ သားအဖႏွစ္ေယာက္သည္
အေႂကြးတင္ကုန္ၾကသည္။