25

190 45 55
                                    

Hakkai
Öğle yemeğini birlikte yiyelim
Seninle konuşmak istiyorum

Mitsuya
Şimdi de konuşabiliriz
Öğle yemeğine çok var

Hakkai
Fark etmez
Nerdesin oraya geleyim

Mitsuya
Kütüphane de
Aldığım kitapları bırakıyorum

Hakkai
Tamam
Birazdan orda olurum

Mitsuya
Tamam
Arka rafların ordayım
Göremezsen eğer

Hakkai
Tamam

° ° ° ° °

Hakkai daha fazla mesajlaşarak zaman kaybetmek istemediğinden, adımlarını kütüphanenin bulunduğu kata çevirdi. Sanki acelesi varmış gibi adımlarını hızlı tutarak boş koridorda ilerledi. Kendilerini rahatsız edecek bildirim seslerini kapatıp önüne geldiği kapıdan içeriye girdi. Beklediği gibi fazla bir kişi yoktu burada.

Mitsuya'nın mesajda belirttiği gibi arka raflara doğru ilerleyip görmeye çalıştı. Nihayet görüş açısına giren bedeni bir süre arkasında durup izlemeye çalıştı. Fakat buna devam etmemek için gelmişti buraya zaten. Uzaktan değil yakından sevmek istiyordu.

"Geldim." Mitsuya kulağını dolduran sesle gülümseyip son kitabı da raftaki yerine bıraktı. Hakkai ile yüz yüze gelmek için döndüğünde küçüğün suratının asılı olduğunu gördü. Bir şey olmuş olmasından endişelenerek kendi gülüşü de uçup gitti dudaklarından.

"Ne oldu? Niye üzgünsün?"

"Soruyor musun cidden?" Mitsuya'yı sarmalayan şaşkınlık Hakkai'nin gözyaşı döküyor olmasındandı. Birdenbire ne olduğunu anlayamadığı için endişelenmişti.

"Neden bana karşı cephe aldığını bilmiyorum. O yüzden evet soruyorum."

"Senden hoşlandığımı bilerek Taiju ile birliktesin. Bu yeterli değil mi?"

"Ne saçmalıyorsun tanrı aşkına?"

"Gördüm sizi. El ele tutuşuyordunuz. Daha öncede öpmüş seni." Mitsuya taşların kendi kafasında yeni oturmasıyla birlikte Hakkai'nin masumluğuna gülümseyerek karşılık verdi.

"Sen her şeyi çok yanlış anlamışsın."

"Ne?" Mitsuya elinden tuttuğu bedeni oturmaları için masalardan birine çekerken, Hakkai'nin şaşkın gözleri Mitsuya'nın üzerinde geziniyordu.

"Otur bakalım şöyle." Hakkai kendisi için çekilen sandalyeye otururken Mitsuya hemen yanı başına oturup ellerini tuttu. Şaşkınlığı giderek daha da çok artıyordu.

"Ben Taiju ile senin için konuşuyordum. Seninle uğraşmaması için ikna etmeye çalışırken bir anlık refleksle oldu elini tutmam. Yoksa benim sevdiğim kişi sensin."

Hakkai'nin gözleri ani itiraf karşısında parlarken Mitsuya gülümseyerek tepkilerini izliyordu. Fakat gardını hemen indiremezdi.

"Neden öptü seni?"

"Öyle bir şey olmadı." Mitsuya'nın yumuşak sesi güvence verirken, yeniden dudaklarını büzerek suratını düşürdü.

"Peki niye bu kadar süründürdün beni?"

"Senden çok önce bir ilişkim vardı. Onun yüzünden insanların gerçekten beni sevip sevmediğini anlayamaz duruma geldim. Ve sende bir anda öyle peşime takılınca hevesini almaya çalışıyorsun sandım. Malum bu okulda ki herkesi görüyorsun."

Hakkai utanarak öne eğdi başını. Sessiz fısıltılarla özür dileyerek Mitsuya tarafından kabul görmeyi umdu. Mitsuya elini başının üzerine yerleştirip kısa saç tellerini okşadı.

"Bundan sonra erkek arkadaşından şüphe duymazsan iyi olur. Aksi takdirde boş yere üzülürsün." Hakkai başını kaldırıp gözlerini üzerindeki gözlerin sahibe çıkarıp gülümsedi.

"Yani sen.."

"Denemekten zarar gelmez." Hakkai içindeki heyacanını bastırmaya çalışarak kollarını önündeki bedenin boynuna sararak sevinç gözyaşlarını saklamaya çalıştı.

"Söz veriyorum Taka-chan, sana sormadan hiçbir şey yapmayacağım."

"Ağlıyor musun sen?"

"Hiçte bile!"

° ° ° ° °

"Ben aynı hatayı ikinci bir defa yapmak istemiyorum." Rüzgar saç tellerini uçuştururken üşüdüğünü hissederek kollarını kendisine sardı. Koko zaten böyle bir cevap alacağını tahmin ediyordu. O yüzden çokta şaşırmış sayılmazdı.

"Peki."

"Üzgünüm Koko. Sana güvenerek kendimi kandırıyorum. Hayal kırıklığı yaşamak istemiyorum."

"Sorun değil." Seishu derin bir nefes soluyarak kaçırdığı bakışlarını etrafta gezdirdi. Koko gülümseyerek oturduğu yerden sarışını izlerken çokta uzatmanın bir anlamı olmadığını biliyordu.

"O halde kendine iyi bak İnupi." Koko yorgun adımlarla geldiği yönden ilerleyip okul içine geri döndü. Seishu bunun kendisi için daha iyi olacağını biliyordu. Koko ile yeniden bir araya gelmektense başkalarına şans vermeyi istiyordu.
















Sürpriz çiftler bir sonraki bölüme artık

愛 | Tokyo Revengers Where stories live. Discover now