愛 | Tokyo Revengers

Draken × Seishu

Seishu büyük bir heyecanla okuduğu kitabın içine gömülmüş, olayları kaçırmadan bakışlarını kalın yazılar üzerinde gezdiriyordu. Draken kendisini bahçede beklediği ve halen gitmediği için merak ederek odalarına kadar çıkmak zorunda kalmıştı.

Kapının çalmasıyla birlikte odada bulunan arkadaşları birbirine bakmış ardından hala gözlerini okuduğu kitaptan ayırmadan "bakıverin" diyerek geçiştirmişti. Hakkai bağdaş kurduğu bacaklarını açarak ayaklanıp kapının önüne gittiğinde Takemichi ve Chifuyu'da kim olduğunu merak ederek arkasından kafalarını uzatmışlardı.

"Seishu burada mı?"

"Evet." Hakkai kenarıya çekilip erkek arkadaşının durumunu Draken'e gösterip içeriye girmesini istedi. Takemichi ve Chifuyu kendisini sıcak bir gülümseme ile karşılayıp yeniden telefonlarına gömüldüler.

"İnui?"

"Efendim?" Seishu hızlıca sayfa çevirirken göz ucuyla yatağının kenarında dikilen sevgilisine bakıp kitabı elinden bıraktı.

"Sen ne zaman geldin?"

"Daha yeni."

"Aaa. Biz bahçede buluşacaktık değil mi? Kitaba dalmış gitmişim afedersin." Seishu yavru köpek bakışları ile kendisini affettirebileceğini düşünerek kollarını erkek arkadaşının beline sardı. Draken derin bir nefes soluyarak gözlerini devirirken arkalarından gelen üçlünün kıkırdama sesleri ile onlara döndüler.

"Ne bakıyorsunuz be?" İlk tepki Chifuyu'dan gelmiş ve ikiliyi yeniden birbirlerine bakmaya itmişti.

"Montumu alayım da gidelim."

"Ee bir zahmet artık." Seishu hızlıca ayaklanıp dolabından aldığı montunu üzerine geçirdi. Draken onun hazırlanmasını sabırsızlıkla beklerken Hakkai kahkahasını daha fazla tutamış ve dikkatleri üzerine çekmişti.

"Lütfen sus artık." Takemichi yanaklarında oluşan kızarıklık ile arkadaşını susmaya zorlarken Draken sevgilisinin yemekhanede olanları diğer iki arkadaşı ile de paylaştığını anlamıştı.

"Gidelim hadi." Seishu çocuksu bir heyecan ile koluna girdiği Draken ile odadan çıkarken arkadaşları arkalarından geç kalmaması ile ilgili bir şeyler gevelemişti.

"Beni soğukta beklettiğine inanamıyorum."

"Özür dilerim. Aklımdan tamamen çıkmış."

"Tamam sorun değil. Seni aldım gidiyoruz." Bahçeye çıkan ikili biraz karda oynayıp anı olarak kalması içinde bir sürü fotoğraf ve video çekmişlerdi. Okula girmeden önce yaptıkları küçük kardan adamı banklardan birine oturtup diğerlerinin kırmaması için ayak altından kaldırmış olmuşlardı.

Draken aldığı hediyeyi vermek için Seishu'yu kendi sınıflarına getirip sırasına oturtmuştu. Kendisi dolabından alması gerektiği bir şey olduğu bahanesiyle kilitli dolabının önüne gitmişti.

"Sınıf amma soğuk. Ellerim üşüdü."

"Alacağımı alayım hemen gideriz." Seishu ne yaptığına bakmak için döndüğünde Draken elinde tuttuğu hediye paketi ile yanına gelip kendisine uzattı.

"Bu benim sana yeni yıl hediyem." Seishu şaşkınlık içinde kendisine uzatılan kırmızı parlak paketi alıp hızlıca açtı. İçinden çıkan eldiven ve atkı ile bakışlarını erkek arkadaşının yüzüne çıkardı.

"Teşekkür ederim." Hediyesini sırasının üzerine bırakıp sarılmak için ayaklandı. Eldiven ve atkısını okula ilk geldiği gün kaybettiği için biraz kötü hissediyordu. Çünkü ablası onun için kendi elleriyle örmüştü. Onları bitirmek için uykusuz kaldığı geceleri de biliyordu.

"Belki ablanınkilerin yerini tutmaz ama sen sıcacık bir yılbaşı geçir."

"Teşekkür ederim Ken. Gerçekten beklemiyordum."

"Mutlu olmana sevindim." Seishu kollarını sıkıca sararak başını göğsüne yasladı. Kendisi henüz bir hediye almadığı ve hazırlamadığı için kötü hissediyordu.

"Yurda dönelim hadi. Daha fazla üşümeni istemiyorum." Seishu başıyla onaylayarak sıranın üzerine bıraktığı hediyelerini kucağına aldı. Küçük bir çocuğun heyecanı ile erkek arkadaşının yanında yürürken onunla biraz daha vakit geçirmek istediğini fark etti. Yemekler dışında doğru düzgün bir araya gelememişlerdi hiç.

"Bir kahve içer miyiz?"

"Sen yapacaksan okey."

"Yaparım." Seishu genişçe gülümseyerek Draken'in kolunun altına girdi. Kokonoi'den sonra gerçekten sevildiğini ve düzenli bir ilişki içinde olduğundan dolayı mutluydu.

Yurt binasına girip asansör ile üst kata çıktıklarında kimsenin olmamasını dileyerek kapıyı önce aralayıp içeriyi yokladılar. Kimsenin olmadığını gördükten sonra içeriye girip kapıyı kapatarak bir kilit attılar.

Draken sandalyelerden birine otururken Seishu eşyalarını bırakıp kahve için malzemelerini küçük tezgah üzerine çıkardı.

Kısa bir süre içinde hazırladığı kahve kupalarını masaya bırakıp erkek arkadaşının yanında ki sandalyeye oturdu. Birbirlerine kısa bir tebessüm sunarak kahvelerini içerken Draken rastgele çektiği fotoğraflardan birini Seishu'ya gösterdi.

"Tek güzel çıkan sen olmuşsun."

"Hiçte bile. Ağzım yamuk çıkmış."

"Abartma Seishu. Sen birde bana bak asıl." Draken'in dişlek gülümsemesine karşılık tatlı bir kahkaha bırakan Seishu özür dileyerek kendisini bastırmaya çalıştı.

"Hangimiz daha iyiymiş?"

"Kardan adamımız." Draken beklemediği cevapla gülümseyerek telefonunu kenarıya bıraktı. Bakışları kendisini izleyen erkek arkadaşını bulduğunda gözbebekleri onun zümrüt yeşilleri arasında gezindi.

"Bu kadar güzel olmak yasal mı?" Parmakları sarı tutamları okşayarak yanaklarına kaydı. Seishu sıcak bir tebessüm ile elini tuttuğu sevgilisinin elini yüzünden indirip sıcak bir öpücük kondurdu.

"Çocukken hep bunu merak ederdim. Büyüyünce nasıl bir sevgilim olacak diye."

"Hayal kırıklığına uğradın mı peki?"

"Hayır tabi ki Ken. Sen benim en büyük şansım oldun. Teşekkür ederim." İnce parmakları Draken'in yanağını avucunda hapsederek okşadı. Çıkmaya başladıklarından bu yana ikinci kez yakınlık kuruyorlardı.

Draken, elleri arasına aldığı sevgilisinin yüzünü avuçlayarak dudaklarını birleştiren taraf oldu. Seishu heyecandan çırpınan kalbine söz geçirmeyi uzun zaman önce bıraktığı için artık onu göz ardı edebiliyordu.

Daha ilerisine gidebileceklerini düşünmüş olsalar da açılmaya zorlanan kapı yüzünden ayrılmak zorunda kalmışlardı. Seishu üstüne başına çeki düzen verirken Draken kapıya bakmak için ayaklanmıştı. Takeomi içeriye girerken Draken'i kısaca sorguya çekmiş Seishu'yu da gördükten sonra çenesini kapamaya karar vermişti.

Şükürler olsun az kaldı 🥲