愛 | Tokyo Revengers

SON

"Sence iyi olacak mı?" Souya'nın endişeli bakışları arka masada oturan sarışını bulduğunda, Rindou sevgilisini rahatlatmak için sıcak bir tebessüm sunarak masanın üzerinde ki elini tuttu. Haruchiyo'nun karmaşık bir dönem içerisinden geçiyor olduğunu bildiği için henüz gerçek hislerini ortaya çıkaramamasını anlıyordu.

"Sadece biraz zamana ihtiyacı var."

"Hala senden hoşlanıyor olabilir." Souya'nın yüzü daha da çok asılarak Rindou'nun moralini de kendi seviyesine düşürmeyi başarmıştı. Elbette erkek arkadaşı kendisi gibi düşünmüyordu. Haruchiyo iyi olacaktı zamanla.

"Yapma böyle lütfen."

"Kendimi suçlu hissediyorum Rin."

"Yok artık." Souya mahçup bir ifade ile bakışlarını yeniden erkek arkadaşının üzerinden kaçırıp yemekhanede bulunan diğer kişilerde gezdirdi bakışlarını.

"Ran'ın aklının Koko'da olduğuna emin misin?"

"Sou lütfen ama. Biz sadece birbirimize odaklanalım sevgilim."

"Abinin kalbi kırılabilir diye dedim."

"Ne?" Souya bakışlarıyla hemen arkalarında oturan Koko ve Taiju'yu göstererek kendilerini fark etmeden önce bakışlarını hızlıca kaçırmıştı.

"Boşver tamam mı? Kendileri halletsinler." Rindou aldığı yemekleri yemek için geri önüne döndüğünde erkek arkadaşı da usulca başıyla onayladı. Nahoya'nın baskıcı ve korumacı bakışlarını saymazsak şuan için ilişkileri normal bir düzeyde ilerliyordu.

Hala kardeşini üzebileceği düşüncesi içini kemirip durduğundan onları gözetleme ihtiyacı duyuyordu. Minik kardeşinin yardıma ihtiyacı olduğunda hemen yanına gidebilirdi bu sayede. Zaten ne Rindou nede Ran'dan haz etmediği için kavgaya hazırdı.

"Beni daha ne kadar görmezden gelmeyi düşünüyorsun acaba?" Mucho'nun sıkılmış sesi kulaklarını doldurduğunda bakışlarını kardeşi ve onun erkek arkadaşı üzerinden çekip karşısında oturan bedenin yüzüne çıkardı.

"Afedersin, dalmışım öyle."

"Her seferinde mi?"

"Tamammm. Souya'yı göz önünde tutmam gerekiyormuş gibi hissediyorum sadece." Nahoya derin bir nefes vererek çenesini avuç içine yasladı. Souya'nın küçük bir çocuk olmadığının farkındaydı. Fakat Rindou'nun en ufak bir yanlışı yüzünden kalbi kırılsın istemiyordu. En çokta öfkeden deliye dönmesinden korkuyordu.

"Hala Sanzu'dan hoşlanıyor musun?" Belki biraz sohbet ederek kafasının dağılacağını umut etmişti. Fakat Mucho'nun bu soru sonrası çokta sıcak bakmadığını fark ederek susmaya karar verdi. Onu rahatsız eden bir şey olduğunu anlamıştı.

"Hiçbir şey artık eskisi gibi değil. O yüzden bu konuyla alakalı hiçbir şey sorma bana." Nahoya kısaca başıyla onaylayarak bitmiş yemek tepsisi üzerinde sıkıntıyla kaşığını oynuyordu. Mucho'nun da bugün pek konuşganlık günü olmadığını düşünerek kalkıp gitmenin daha iyi olacağını düşündü.

"Sana afiyet olsun. Ben yurda gidip biraz ders çalışacağım."

"Tamam." Nahoya tepsisi ile birlikte ayaklanıp masadan uzaklaşırken Mucho yine aptal gibi bir şey söyleyemeden arkasından baka kalmıştı.

~ ~ ~ ~ ~ ~

-Arka Dörtlü-

Hakkai
Şaka gibi amk
Dur şoktan bir çıkayım

Seishu
Ne oldu buna?