愛 | Tokyo Revengers

Hanma × Chifuyu

"Chifuyu ben yapamayacağım. Bu ilişkiyi devam ettirmek istemiyorum daha fazla." Chifuyu bunun bir kamera şakası olduğunu falan düşünerek kahkahalar eşliğinde etrafına bakındı. Daha iki gün bile olmamışken Hanma'nın ilişkilerini bitirmesi için bir sebep göremiyordu.

"Dalga mı geçiyorsun sen?" Hanma'nın oldukça ciddi ifadesi ile karşılaştığında hayal kırıklığı anlamlandıramadığı bir çok duyguyu beraberinde getirmişti. Ne hissetmesi gerektiğini bilemediğinden gözyaşları buruk tebessümünün üzerini örterek süzülmeye başladı.

"Daha iki gün bile olmadı..."

"Özür dilerim." Chifuyu yükselen öfkesini bastırmak için gözlerini kapatıp derin nefesler alıp verdi. Gerçekten böyle bir saçmalığı şuanda yaşadığına inanmak istemiyordu.

"Her ne kadar kavga bile etsek Kisaki benim tek dostum. Ona bu kötülüğü yapmak istemiyorum." Chifuyu'nun hıçkırıkları bulundukları sınıfın içini kaplarken dişlerini sıkarak öfkeyle soludu. Kendisini kullanmış olduğu düşüncesi beyninde kendine yer kazarken, sıkı sıkıya tuttuğu yumruğunu Hanma'nın göğsüne indirdi.

"Bunu beni becerdikten sonra mı söylüyorsun!"

"Bir hataydı." Chifuyu öfkesini daha fazla içinde tutmanın bir anlamı olmadığını biliyordu. Bu yüzden rastgele attığı yumruklar ve tekmeler sonrası sınıf içerisinde ki masa ve sandalyeleri de fırlatmaya başladı.

Hanma korkarak hedef halinden kaçınırken seslerine gelen Wakasa ve Shinichiro ikilinin arasına girip geri tutmaya çalıştılar. Sinir krizi geçiren taraf Chifuyu olduğu için onu zapt etmek Shinichiro'ya düşmüştü.

"Orospu çocuğu! Birlikte kurdunuz bu planı değil mi? Kendi eğlenceniz için kullandınız beni!" Chifuyu eline geçirdiği sandalyeyi fırlatırken Wakasa aceleyle sınıftan çıkardığı Hanma'yı uzaklaştırarak okul dışına götürdü.

"Şhh sakin ol." Shinichiro sıkı sıkıya tuttuğu sarışını kontrol altında tutmaya zorlanırken Wakasa, Akira ile yanlarına geri dönmüştü. Chifuyu yenik düştüğü öfkesiyle yarattığı dağınıklığa bakarak gözyaşları içinde yere çöktü. Büyük bir oyuna geldiği düşüncesi kalbini acı içinde kıvrandırıyordu.

"Tamam bak geçti. Derin bir nefes alıp ver." Shinichiro beraberinde yere çöktüğü sarışını kolları arasında tutarak sakinleşmesine yardımcı olmaya çalışıyordu. Yanlarına gelen Akira sakinleştirici bir iğnenin her şeyi çözeceğini düşünerek beraberinde getirdiği şırınga ve ilacı cebinden çıkardı.

"Kendini kasma. Daha iyi olacaksın." Wakasa bu duruma gelecek kadar ne yaşadıklarını merak ediyordu. Bu yüzden sorguya alacakları ilk kişi Hanma olacaktı. Chifuyu yapılan iğne sonrası mayışarak Shinichiro'nun kolları arasına yığıldı.

"Gidip konuşalım şu çocukla. Dertleri neymiş bir öğrenelim." Shinichiro başıyla onaylayıp yerden kaldırdığı sıska bedeni kucaklayıp Akira'nın peşinden revire taşıdı. Wakasa sevgilisi gelene kadar Hanma'yı alıp öğretmenler odasına götürmüştü.

Fakat Chifuyu'nun böylesine bir tepki vereceğini düşünmediği için hem korkmuş hemde onun için endişelenmiş olan Hanma gözyaşlarına boğulmuştu. Wakasa, Shinichiro gelmeden bir şey yapmak istemediği için şimdilik onu kendi haline bırakmıştı.

Çok geçmeden Shinichiro odaya girip sevgilisinin yanında ki yerini aldı. Hanma sessiz kalma hakkını kullanmak istese bile bütün o karmaşaya neden olan sebebi açıklamak zorunda olduğunun farkındaydı.

"Ne oldu? Niye birbirinize girdiniz?"

"O iyi mi?"

"Evet. Sen soruma cevap ver."

"Ayrılmak istediğimi söyledim. O yüzden delirdi."

"Bu mu yani? Ayrılmak istediğin için mi çıktı bütün o kargaşa?"

"Evet." Shinichiro bu kadar saçma bir nedenden dolayı kavga çıkacağına inanmıyorken Wakasa fazla üzerine gitmeme tarafındaydı. Hanma'nın da yeterince korktuğunu gözlerinden anlayabiliyordu.

"Sen git hadi. Chifuyu ile biz ilgileniriz." Hanma hiçbir tepki vermeden ayaklanıp odadan çıkarken Shinichiro derin bir nefes soluyarak sevgilisine döndü. Ne yapacakları hakkında hiçbir fikirleri olmadığından sessizliklerini sürdürmeye devam ettiler.

Chifuyu yapılan iğne sayesinde biraz daha rahatlayarak yattığı omzunun üzerinde gözyaşı dökmeye devam ediyordu. Nasıl bir şeyin içine düştüğünü anlamasa bile kimseye güvenmemesi gerektiğinin bir kez daha farkına varmıştı.

"İyi misin?" Başına gelen Akira sakinleştiriciden sonra biraz daha yatıştığının farkındaydı. Öfkesi ne kadar dinmiş olsa bile hiçbir şey kırılan kalbini tekrardan onaramazdı.

Fakat onun da bilmediği şeyler vardı. Tüm bu olayların Kisaki'nin başının altından çıktığı gerçeği gibi. Gider ayak son kozunu da Hanma üzerinde oynayıp ayrılmalarına neden olmuştu. Chifuyu'ya daha önce söylediği şeylerin doğrulanmış olduğunun bir kanıtı olarak yaşadıkları bu tatsız geceyi hatırlatmaktan geri duracak değildi.

Bütün olayları uzaktan izleyerek Chifuyu'nun yanına gitmek için adımlarını revir tarafına yönlendirdi. Şansına Akira kendisini almaya gelen Takeomi ile birlikte odadan çıkıp öğretmenler odası tarafına gitmişlerdi. Onların arkasında revire giren Kisaki gıcırdayan kapıyla Chifuyu'nun dikkatini çekmeyi başarmıştı.

"Eserini görmeye mi geldin?"

"Seni böyle görmek hoşuma mı gidiyor sanıyorsun?" Kisaki'nin adımları yatağın yanına gelince durmuş, hüzünlü gözbebeklerini sarışının kızarmış yüzünde gezdirdi. Elleri çekingen bir hareketle saçlarını bularak parmaklarını ince tellerin arasına daldırdı.

"Sana söyledim Chifuyu. Kimse seni gerçekten sevemez. Hanma'nın diğerlerinden farklı olacağını düşünerek yaptın en büyük hatayı."

Kisaki'nin sözleri Chifuyu'yu derin düşüncelere iterek bu işte bir şeyler olduğunu anlamasına yol açtı. Yoksa her şey yolunda gidiyorken Hanma'nın bir anda kendisini terk etmesi normal değildi.

"Hanma'dan ayrılacağımı düşünüyorsan daha çok beklersin Kisaki. Ayrılmıyorum."

"Gurursuz musun?" Kisaki ters tepki alabileceğini düşünemediğinden panik havasına bürünmüştü. Chifuyu yataktan kalktığı gibi ayakkabılarını giyerek koşarak çıktı revirden. Yurt odasına giderken yakaladığı Hanma'ya kollarını sararak göğsüne sokuldu.

"Son sözü ben söylerim aptal."

İnternet yine gitmeden atıp kaçıyorum