Dalgakıran | Texting

Aşk şiiri

Azra Türk

"Taze çekilmiş kahve. Tamam abla, gelince birlikte yaparız."

Kaldırıma çıkıp yoluma devam ettim. İsteme hazırlıkları.

"Ben çok heyecanlıyım, Azra." dedi gülerek. Çok heyecanlı.

"Heyecanlı olmazsan sıkıntı zaten."

Rahat tavırla konuşmam üzerine cıkladı.

"Ben seni de görürüm."

Gülerken yanımdan geçen kişiyi fark etmedim. Ablamla konuşurken dünyadan soyutlanıyorum.

"Tamam, İlker. Yürüyüşe gidiyorum şimdi. Görüşürüz sonra."

Yanımdan rüzgar gibi geçti. Başta irkilsem de önemsemedim.

"Olursa görürsün şekerim." dedim sırıtarak. "Göreceğiz."

Güldük.

"Aman neyse hayırlısı. Her şeyin bir zamanı var. En güzel, en hayırlı zamanda gelsin." dediğimde ablam onayladı beni.

"Aynen öyle. İnşallah. Neyse dikkat et kendine kapatıyorum."

"Görüşürüz."

___

Yusuf Delen

"Nasılsın oğlum? Özledim seni."

"Çok şükür iyiyim, anne. Bir şeyler hazırladım kendime, yemek yiyeceğim." dedim düşünceli hâlde. "Anne ben de seni özledim... Babamı da özledim. İyisiniz değil mi? Beni merak etmeyin, ben başımın çaresine bakıyorum. Daha iş bulamadım ama her şey yoluna girecek inşallah."

"İnşallah... İyiyiz oğlum biz, bizi düşünme sen. Ne yiyorsun, ne içiyorsun aklım hep sende. Babana söyleyim desem kabul etmeyeceksin. Baban da kabul etmez. Seni kendi hâline bıraktı. Para var mı yanında? Havalar da soğuk. Ah oğlum nedir senin bu inadın?"

Elimdeki kaşığı masanın üzerine bıraktım. Derin nefes alıp verdim sonra.

"Kendime makarna yaptım, anne. Hem bilirsin, ben pek bir şey aramam. Param da var çok şükür. Ben yardım istemiyorum kimseden. Amcam da yardım etmek istedi, kabul etmedim. Sağ olsunlar, çok ilgililer. Ben başımın çaresine bakıyorum. Sadece verdiğim kararda bana saygı duymanızı istiyorum." dedim ciddiyetle. Arkama yaslanıp derin nefes aldım. Gülümseme yerleştirdim dudaklarıma. "Mutluyum anne ben. Üzülme sen."

"Seni gözümden sakınırdım hep, şimdi de öyle. Sana bakmalara doyamazdım. Şimdi uzaktasın. Tek yavrumsun benim. Ben sana gözüm kapalı güvenirim. O gün... Gideceğin gün sana sert çıkıştım. Kalbini kırdım, affet oğlum beni-"

"Anne... Deme öyle-"

"Dinle beni..." diyerek sözümü kesti. "Tıp fakültesini bitirmene iki yıl kalmıştı. Allah var çok gururlanıyordum seninle. Gururumu okşuyordun. Son zamanlar çok düşünceli görüyordum seni. Sebebini sorduğumda geçiştiriyordun hep. Sen baban için okuyordun, biliyorum. Ama başka bir şey vardı oğlum sende. Ne var bilmiyorum ama sen her şeyden vazgeçtin. Sen boşuna yapmazsın. Sebebini de söylemiyorsun." deyip iç çekti. Durgunlaştım. Bir şey demek gelmiyor içimden.

"Avuçlarında dua biriktiren sabah nuru..." dedi annem muzipçe. Duraksadım.

"Anne sen benim şiirimi mi okudun?" dedim hayretle. Oturduğum sandalyeden kalkıp odaya doğru ilerledim. Annemin gülüşleri geliyordu kulağıma.

"Ne yapıyım oğlum? Yanımda yoksun, şiir defterinle idare ediyorum. Çok görme bana."

Şiir defterimi yanıma almayı unutmuşum. Elime aldığım çantayı yerine bırakıp mutfağa döndüm tekrar.

"Yanıma aldığımı zannediyordum. Okuyabilirsin tabii anne." dedim düşünceli hâlde. Şiir defterimin yanımda olmasını isterdim.

"Şiirin adı, Aşk. Defalarca okudum şiiri. Kızın fiziksel özelliklerinden hiç bahsetmemişsin. İsim desen yok zaten. Baban konuşuyordu ama inanmıyordum. Aşık mı oldun yavrum sen?"

"Yok, anne." dedim ciddiyetle. "İnanmamakta haklısın. Birine aşık değilim. Normal bir şiir, anlam yükleme-"

"Anlamlı anlamlı yazmışsın ama. Böyle bir kız var mı diye düşünmeden edemedim."

"Yok, anne. Neyse yatsı için camiye gideceğim. Az kaldı. Ben yine ararım seni. Babama selam söyle." dedim gözlerim tabaktaki makarnaya gidip gelirken. Güldü.

"Kaç bakalım. Yakında çıkar kokusu. Allah kabul etsin."

"Bana inanmayacaksın değil mi-"

"Valla inanmak istemiyorum. Var değil mi o kız?" dedi masumca. Gülmeden edemedim.

"Üzgünüm anne yok-"

"Tüh. Neyse üzülme. Belki vardır."

Güldüm. "Tamam, üzülmem. Allah'a emanet." dediğimde iç çekti.

"Sende yavrum. Dikkat et kendine."

Aramayı sonlandırıp telefonu masanın üzerine bıraktım.  Besmele çekip hazırladığım makarnayı kaşıklamaya başladım. Aklım annemdeydi. Uzakta bile güldürüyor beni. Alem kadın.

___

Camiden çıktıktan sonra ağır adımlarla eve yürümek istedim. Hava soğuk olsa da rahatsız etmiyordu beni. Kendimi dinlemek istiyorum.

Ömür tükeniyor
Parmak uçlarımın ayazında
Ne oluyor, hasta mıyım?
Üzerimde kara bir çarşaf var

🌊

Not: Bu kitaptaki mısralar Yusuf Delen'e aittir. Yusuf Delen hayali bir karakterdir.

Bölüm nasıldı?
Düşünceleriniz?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️

Şiir.