Canım acıyor

857 65 22
                                    

Yusuf Delen


İlker| Yusuf

İlker| Çocuk Cerrahisi Evrim hoca seni sordu bugün

İlker| Bıraktığını söyledim kadın dediğini bırakmadı bana

İlker| Sanki ben bırakmışım gibi

İlker| Topuklu ayakkabısını kafama vuracak diye korktum

İlker| Telefon numaranı istedi verdim

Siz| İlker niye bana sorma zahmetinde bulunmuyorsun

Siz| Kimseyle konuşmak istemiyorum

Siz| Yine aynı hataları yapıyorsun

Siz| Benim yerime karar vermekten vazgeç

Siz| Vazgeçin

İlker| Kanka ne dedim şimdi ben

Siz| Başlatma kankana

Bilinmeyen numaradan gelen mesajla sinirim iki katına çıktı. Mesaja girmeden okudum.

Bilinmeyen numara| Yusufcum

Bilinmeyen numara| Ben Evrim. Arkadaşından aldım numaranı. Nerelerdesin

Mesaja girdim. Sakinleşmek için derin nefes alıp verdim.

Siz| Sizinle konuşacak bir durum yok. İyi günler

Yazıyor. Nefeslerim sıklaşırken telefonu kırmak istedim.

Bilinmeyen numara| Hala o olayda mısın

Bilinmeyen numara| Eğitimin için merak ettim seni. Birinciliğin yanacak. Lütfen dön fakülteye. Yokluğun hissediliyor

Bilinmeyen numara| Cevap vermeyecek misin

Bilinmeyen numara| Bunalmış olabilirsin normal

Bilinmeyen numara| Kolay bir bölüm okumuyorsun

Bilinmeyen numara| Ben de senin gibiydim

Bilinmeyen numara| Seni anlıyorum

Bilinmeyen numara| Senden o kadar da yaşlı değilim

Bilinmeyen numarayı engellediniz.


Azra Türk


Vitrin camlarını silerken ablamın yanıma geldiğini fark etmedim. Beklentili hâlde bana bakıyordu.

"Beni duymuyor musun?"

"Bir şey mi dedin?" dedim içime kısa nefes çekerek. Çok dalgınım.

"Evet, bir şey mi oldu? Ruhumu çektin."

Yüzünü çevirip arkasını döndü. Kendimi kötü hissettim. Yarın ablamın istemesi var. Onunla birlikte gülüp oynamam gerekirken kendime üzülüyorum.

"Ne kaldı? Temizliği bitirdikten sonra mısır patlatayım bize. Bir şeyler izleriz." dediğimde elektrikli süpürgeyi eline aldı. Başını bana çevirdi.

"Salon süpürülecek sadece."

Yanına yaklaştım muzurca. "Sen halledersin. Ben mısır patlatıyorum?" deyip yanağından makas aldım. Beni tutmaya çalıştı ama kaçtım. Sırıtıyorum.

"Ben de istiyorum yanak!"

___

Mısır çıtırdatırken ne izleyeceğimize karar veremedik. Bir elimde kumanda dolanıp duruyorum televizyonda. Film izlesek, ne izleyeceğiz?

Çok yorulmuşuz.

Kulağıma gelen bildirim sesleriyle başımı çevirdim dalgınca. Ablama gelmiş mesajlar. Güzel yüzünde güller açarken gözlerimi kaçırıp önüme döndüm durgunca. Durduk yere duygulanıyorum.

YouTube'da gezinirken Filistin yürüyüşleri dikkatimi çekti. Yürüyüşe katılmak nasip olmadı. Boykot ürünleri almamaya dikkat ediyorum, dua ediyorum, elimden geldiğince yardım etmeye çabalıyorum.

"Ben geliyorum, Azra." dedi ablam gülerek. Telefonla birlikte salondan çıktı. Görüştüğü kişiyle konuşacak anlaşılan.

Ablam olmadığına göre kafama göre izleyebilirim. İki kişi olunca ortak bir şeyler bulmaya çalışıyoruz.

Filistin yürüyüşleri haberlerinden birini açtım. Ve birkaç tane daha haber izledim.

Nasibimi beklediğim günlerde yaşanan zorluklara şahit oldukça kendimden utanıyorum. Sonra güzeli istediğim aklıma geliyor. Her şey nasiple dönüyor. Bazen aceleci oluyorum. Karamsarlığa düşüyorum. Bazense umudum öylesine canlı oluyor ki heyecanım kalbimi hızlandırıyor. Rabbimin razı olacağı şekilde hareket etmek istiyorum. Onun rızasına uygun sevmek.

Ben Rabbime sarılmak istiyorum.

Sanki her kiminle sarılırsam sarılayım içimdeki o boşluk hissi geçmeyecek gibi. Mümkün olmasını isterdim. Rabbimin yüreğimi sarıp kuşatmasını. Belki bu denli sevilmeye ihtiyaç duymazdım. Rabbimden uzaklaştığımı hissediyorum. Bu çok ağır lakin elim kolum bağlı duruyorum. Eskiden daha yakın hissederdim kendimi. Birini sevme isteğim mi böyle yaptı beni? Beynim saçmaladığımı söylese de düşünmeden edemiyorum.

Ben o ölçüyü bilemedim sanırım, Allahım. Belki bundan bekleyişim. Şayet bilseydim bu denli yorulayacaktı yüreğim. Tövbe mi etmem gerekiyor? Ne yapsam kendime gelirim?

Beni kendime getir Allahım.

Dolan gözlerimle başımı eğdim. Neler yapıyorum ben?

"Azra?"

Başımı kaldırdım. Ablam tedirgin hâlde bana bakıyordu. Kendimi güçsüz hissediyorum.

"Abla ben neden sevilmiyorum? Neden beğenmiyorlar beni?"

Yanaklarımdan ardı ardına süzülen yaşlarla ablama bakıyorum. Kaşlarını çattı. Yanıma yaklaştı.

"Saçma sapan konuşma. Allah seni koruyor."

Bir şey diyemedim. Canım acıyor.

🌊

Bölüm nasıldı?
Düşünceleriniz?

Yıldıza basıp yorum yapmayı unutmayın 💙

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️

Nasip.

Dalgakıran | Texting Where stories live. Discover now