Together again

343 10 0
                                    

Matapos nilang magsasalo salo ay naiwang magkasama sina Sica at Cley sa kwarto. Nagsi-uwi muna ang mga magulang nila upang magpahinga at ang dalawa naman ay nagsipasok sa skwela. Babalik na lamang ang sila mamayang gabi upang ihatid sila sa airport.

Kakagising lang ni Sica ng nakahawak na ang kamay ni Cley sa kamay niya na natutulog din sa gilid ng kama niya. Agad naman itong nagising at tiningala agad siya.

"Go back to sleep  Cley. Mukhang antok na antok ka" she did not let go of his hand and even held it tighter.

"Uhh.. No. I am fine."

"You look really sleepy and tired. Hindi ka ba natulog?" nag-aalala nitong tanong.

He really did not slept well these past two days. Ang iwan siya ng babaeng pinakamamahal niya makes is like a death sentence to him. Paano niya sisimulan ang buhay niyang wala siya? Makakaya kaya niya? Alam niyang hindi pero kung iyon ang makabubuti sa kanya. He does not care if he die in sadness.

"Okay lang ako. I'll sleep a lot later kasi wala na akong babantayan sa ospital" he joked, that sounded like a painful sarcasm.

In an instant, it made her tears fell. Mahal na mahal niya ang lalakeng ito, he loves him like a brother.

"Stupid. Alam kong hindi ka makakatulog. Kilala kita." her sobs attracted an uncontrollable dark emotion to Cley. Tumatawa ito pero walang humpay naman ang pagtulo ng mga luha. "Pero, kahit ganun, try your hardest to forget about me, Cley. I hurt you and I don't want to continue hurting you" she gasped some air. Trying her best to control her emotions cause it made her hard to startle each words that comes from her mouth.

Cley looked down, and broke down. He wanted it. Sa sobrang sakit ng nararamdaman niya, sa kakatiis niya ay nasanay na lang siya. That's overwhelmed him, made him contented that he can brace the pain as long as she's with him. Mas lalo pa yatang madadagdagan ang sakit kapag nalayo na ito sa kanya.

"I love you so damn hard, Sica. I don't wanna question why but why loving you hurts like this?" paghihihikbi niya.

"I am sorry. Sorry Cley. Kung maibabalik ko lang ang panahon, ay pipiliin ko na lang na iwasan ka upang hindi na lang ako dumating sa buhay mo. Kaya sorry, sorry sa lahat."

"Shhh" he parted his finger to her lips to shut her up. "Kahit na ilang beses mo akong saktan kung bibigyan man ako ng isang pagkakataon na iwasan ka, pipiliin ko pa ring maging parte ka sa buhay ko. I am willing to do over the pain just to be with you. You gave made me understand freedom which I have right now."

Cley moved closer to her and gave her a tight hug, that might be their last.

8:30 PM

Arsen is standing infron of the full body mirror, making sure every inch of his clothes as well defined. He's been there for almost an hour. Nakailang palit na rin siya ng damit, encouraging himself to and murmuring what he will going to say to her. Yes, he is doing it. Bahala na kung ano man ang mangyayari sa kanila doon sa ospital. Kung pagtulungan man siyang bugbugin ng mga kapatid niya ay okay lang. Kung itulak man siya palayo ni Sica ay luluha siya nong dugo para lang patawarin nito. Cley is right. He must fight for her. And he will.

On his way to the hospital driving his car, napakadami niyang iniisip. If things wont work tonight at tuluyan siyang makauwi sa Cebu ay wala siyang ibang gagawin ay ang sundan ito at talagang gagawin niya iyon. Susuyuin nya ito hanggang sa magsawa ito sa kanya at patawarin na lamang siya. He chuckled imagining her angry reaction. Her angry reaction that made him fall deeply in love with her. Lage na lang itong mainit ang ulo sa kanya lalo na nong nasa Hughnorl pa sila. He find it all cute.

Kidnapped By The Possessive Maniac (Under Revision)Where stories live. Discover now