Take Me Down, Professor (El Profesor #1)

Chapter 32

"I'll play."

Napalingon ako at nagulat nang makita ko si Ismael sa harap ko. Mabilis na nawala ang angas sa mukha ko at napalitan ng galit. "What are you doing here?" matigas kong sabi habang nakatingin sa kaniya. I tried to compose myself, but his presence makes me remember what I have learned about his dating issues. Kahit ako, nakita ko rin siyang pauwi kasama ang babaeng nali-link sa kaniya. It was confirmed. He's dating someone else, and it shattered my heart into pieces. Kaya narito rin ako sa lugar na ito to be distracted.

"I told you, I'll play," sagot niya bago ipinatong sa table ang isang brief case. Ikinubli ko ang nanlalaki kong mga mata nang buksan niya iyon at tumambad sa akin ang maraming pera na ipapapalit niya sa mga chips.

I rolled my eyes and glanced at him. "You're not supposed to be in here. You're a professor," litanya ko sa kaniya sa paraan na maintindihan niyang hindi ko siya gustong makita. I already told him that I didn't want to talk to him or see him. Hindi ko na nga sinasagot ang mga tawag at texts niya because I hate him and these feelings inside me dahil ayokong pagtuunan ng pansin at lumala. Hindi niya naman ako sasaluhin.

Kahit sa mga klase niya ay hindi ako nagpapakita. Now, he's here?

"It is you who's not supposed to be in here, Jothea."

Hindi ako agad nakapagsalita nang tawagin niya ang pangalan ko. Napakagaling niya talaga sa mga babae, alam na alam niya kung paano paikutin. Kahit ako na matigas ay napapalambot niya.

"I am working, so get out of here and leave me alone," I uttered, clenching my teeth in anger.

"You don't have to work in this disgusting place, Jothea. I can give you all the money you need." Tama. Alam niyang hindi na ako susustentuhan ng mga magulang ko dahil naroon siya sa dinner at narinig niya ang lahat.

"In exchange for what? Sex?" inis kong sigaw sa kaniya. Hindi ko na maipreno ang bibig ko dahil sa inis ko. His presence annoys the hell out of me now. Gaano ba siya karangal na tao para bansagang disgusting place ang lugar na ito na siyang nagbibigay sa akin ng pera? "You're being so kind because you want to fuck me again, right? You're willing to give me your money, kasi napapakinabangan mo ako. Daig ko pa ang pokpok."

"What?" Napatayo siya at kita ko sa mga mata niyang hindi siya makapaniwala sa narinig mula sa akin. Naglakad siya papalapit habang ako'y naninigas sa kinatatayuan ko. "What are you talking about? Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo, Jothea?"

"Stop calling me by my name! It is disgusting!" Nanginginig ang mga labi kong sigaw sa kaniya. "And I don't need your money! You're not my husband to give me what you have! You're not even a friend! You're just my professor!"

Napabuga siya. He even stuck out his tongue out of frustration towards me. Tumitingin pa siya sa ibang dako na para bang humahanap ng pasensya para sa akin. "Don't talk to me in that way, Miss Alvandra, if you don't want me to rip your mouth off," he warned.

"Why? Are you hurt? Are you disappointed? This is who I am. I am not a good woman, so if you don't want to hear bullshit, get lost."

Matagal niya akong tinitigan na tila ba sinusuri kong bakit ako nagkakaganito. Hindi niya pa ba alam? Maraming dahilan para hindi niya ako magustuhan at ipinapakita ko na sa kaniya ang lahat ng iyon. Naiintindihan ko kung bakit katawan lang ang habol niya sa akin dahil magandang asal ay wala ako.

"May problema ba rito?" Pareho kaming tumingin sa nagsalita. It was a guard who helped me earlier. He interrupts our overly loud arguments that are now disturbing other guests. Ngayon ko lang napansin na kanina pa pala kami pinagtitinginan ng mga tao. Isa pa 'to, eskandalosa kasi ako. Isa sa mga dahilan na ikatu-turn off ng mga lalaki. I bet Professor Sybill didn't really love me before. He despises me. Habol niya lang din ang ligayang naidudulot ko sa kaniya sa kama.