Take Me Down, Professor (El Profesor #1)

Chapter 33

"Well, I'll try my luck on you."

Hindi man kumbinsido ay hinayaan ko na siya sa gusto niyang mangyari. Base sa haba ng oras ng paglalaro namin, napakapangit niyang lumaban. Para bang wala siyang natututunan sa mga itinuro ko. Grabe, saan ka naman makakakita ng dealer na tinuturuan ang player na maglaro? Nagkabaliktad na yata ang posisyon namin sa buhay. Professor na ang tinuturuan...ng sugal nga lang.

Tsk. Paano ba naman? Imbes na sa baraha ang tingin, he was staring at me with those penetrating eyes.

Ano ba talaga ang gusto niyang mangyari? Bakit siya narito? Imposibleng dahil gusto niya lang akong makalaro. Hindi iyon. At ang ipinagtataka ko ay paano niyang nalamang narito ako?

Nagsimula na kaming maglarong muli. His first card is the king of hearts.

"You know what? Forget about the money. If I win, you're coming home with me."

Tiningnan ko lang siya at umiling, kumpiyansang hindi siya mananalo. But it was as if he was really lucky.

Another card was drawn for him. I was merely surprised to see an ace of hearts. It is a blackjack. I saw him smirk while looking at me. "Guess you're coming home with me," pabiro niyang sambit.

"I never agreed." Ibinigay ko sa kaniya ng triple ang taya niya. "I am not coming with you, sir." Nakita ko kung paanong nawala ang ngiti sa mga labi niya.

Naglakad na ako paalis sa table after kong maiayos ito. Narinig ko pang tinawag ako ni Ismael, pero tuluyan na akong pumasok sa female comfort room upang magpalit ng damit dahil gusto ko nang umuwi.

I was surprised when I saw him outside the quarters waiting for me. At ang mas nakakagulat ay wala siyang hawak na kahit na ano. Did he just leave his briefcase on the table? What the fuck?

Nilampasan ko siya upang magpaalam kay Mr. Vargas na uuwi na ako. Pumayag naman siya at hinatid ako palabas ng opisina.

"You won't be here for three days, right? Starting tonight until Sunday?" pagkukumpirma niya.

"Yes, Mr. Vargas, but I will come back on Monday at the same time to fulfill my duty."

Tumango siya at ngumiti. "Alright, see you then. I'll send your paycheck later for this week. Hintayin mo na lang sa account mo."

Ngumiti ako at nagpasalamat. Akmang aalis na ako nang makita ko na namang muli si Ismael sa harap ko. Hindi niya ba talaga ako titigilan?

"Let's go now, Miss Alvandra. I'll take you home," pangungulit niya. Naiinis na talaga ako.

"Pwede ba? Tigilan mo na ako!" I was about to walk past him when I suddenly heard Mr. Vargas' voice.

"Mr. Mondalla, is that you?" Napalingon ako kay Mr. Vargas na ngayo'y namamangha sa nakikita niya. "I've been inviting you so many times here. What brought you here?" tanong pa nito.

I saw how Mr. Vargas looked at me. Mukhang alam niya na ang sagot.

"I've been declining since I don't know how to play," sagot ni Ismael na mukhang hindi nakumbinsi si Mr. Vargas.

"Don't fool me! I know you're best in math. Counting cards is easy for you. Hindi na ako magtataka kung malulugi ang casino ko kapag ikaw ang naglaro," natatawang biro nito na siyang nagpanganga sa akin. Hindi pa niya siguro alam na katatapos lang naming maglaro ni Ismael at natalo siya ng twelve million against him.

"Honestly, I already—" Hindi ko na pinatapos magsalita si Ismael dahil kinurot ko na ang kamay niya.

"He's here to take me home, Mr. Vargas. Uuwi na po kami. Ba-bye po," singit ko bago hinawakan ang kamay ni Ismael at inalayo siya roon. Baka kung ano pang masabi niya sa boss ko at mabawasan ang perang ipasasahod niya sa akin. Imagine, twelve million ang naipatalo ko sa propesor na ito.