"သားလေးက အသွက်လေးနော် ချစ်စရာလေး"
ကလေးလေးဂယူဗင်းဘ၀မှာ ဒီလိုချီးကျူးစကားတွေကရိုးနေပြီ။ အမြဲတမ်းကြားရတဲ့စကားတွေမို့လို့ ဂယူဗင်းလေးကတော့ အထူးတလည်ရှက်နေတာမျိုးမရှိ။
အခုလည်း မေမေသူငယ်ချင်း တစ်ယောက်အိမ်သွားလည်တာ။ ဂယူဗင်းကို သွက်လို့ဆိုပြီး
ဝိုင်းချီးကျူးသံတွေအောက်မှာ ဂယူဗင်းက
တပြုံးပြုံး။ကွတ်ကီးကို တစ်ကိုက်ကိုက်ရင်း
နွားနို့လေးသောက်ကာ နားထောင်နေလိုက်သည်။
"ဘယ်ကလား တအားဆော့လို့ လက်လန်နေတာ"
ဂယူဗင်းသည် မေမေကို မကြည်အကြည့်နဲ့
မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်သည်။
သူများတွေချီးကျူးနေပြီဆို အဲလိုတွေပြောပြီ။
"ရွေ့ရွေ့ရော အသံမကြားပါလား"
ဂယူဗင်းသည် တခြားတစ်ယောက်နာမည်ပါလာတော့လူကြီးတွေစကားဝိုင်းကို နားစွင့်လိုက်မိသည်။
"အပေါ်မှာ ကလေးဖြစ်ပြီး ငြိမ်လွန်းလို့
သူ့ပါးပါးရော ငါ ရောက အားမရဘူး"
"ကလေးဆိုတော့ နေရာအသစ်နဲ့. နေသားမကျလို့
နေမှာပါ နောက် သူငယ်ချင်းအသစ်တွေရလာရင် အလိုလိုပျော်ပြီး ဆော့လာမှာ ငါသားလည်းရှိတာပဲ "
သူငယ်ချင်းအသစ်ရတော့မယ်ဆိုတော့ ဂယူဗင်း
ဂနာမငြိမ်ချင်တော့။
"ဂယူဗင်း အပေါ်မှာ သားနဲ့ရွယ်တူ
တီတီသားလေးရှိတယ် တူတူဆော့ချင်လား"
ဂယူဗင်းမေမေကိုလှမ်းကြည့်တော့ မေမေမျက်နှာက သာမန်အနေထား။သေချာတယ် ဒါဆို ဂယူဗင်း
သဘောတိုင်းလုပ်လို့ရမှန်း သိလိုက်ပြီ။
"ဆော့မယ် အပေါ်ကိုတက်သွားလို့ရလား အခု"
ဂယူဗင်းစိတ်ရှိတိုင်းသာဆို အပေါ်ကို ချက်ချင်း
တက်သွားချင်ပြီ။လူကြီးတွေရဲ့ စကားဝိုင်းကို
နားထောင်ရတာ ပျင်းဖို့ကောင်းသည်။ ဂယူဗင်း
ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နားထောင်နေရတာ ကွတ်ကီး
တစ်ပန်းကန်တောင် ကုန်တဲ့အထိပဲ။
