ចរចារគ្នាត្រូវរូវគ្នាហើយ ថេយ៉ុង ក្រោកឡើងជិះច្រកគៀវលើភ្លៅរបស់ ជុងហ្គុក ឥតមានការខ្មាសអៀន រួចចាប់ផ្តើមការងាររបស់ខ្លួនដាស់អារម្មណ៍រាងក្រាស់ឱ្យឈ្លក់វង្វេងងប់ងល់ស្ទើរតែមិនអាចទប់ទល់សំឡេងថ្ងួចថ្ងូរបាន។ ម្រាមដៃដ៏រស់រវើកលើកក្តោបលើថ្គាមមុខអ្នកកំលោះថ្នមៗ រួចទម្លាក់ស្នាមថើបផ្អែមល្ហែមតែបែបរោលរាលជញ្ជក់បឺតខាំគ្រញិចលើបបូរមាត់ទន់ល្មើយដ៏ជក់ចិត្ត សន្សឹមប្រើចលនាចង្កេះរែងគ្រវីសើរៗកកិតភាពរឹងមាំដែលដេកស្ទក់មិនទាន់ងើបនៅឡើយដាស់ឱ្យវាមានអារម្មណ៍ព្រឺព្រួចឆាប់ងើបមក ប្រលោមស្នេហ៍ជាមួយគ្នានាពេលរាត្រីនេះ។
«អ្ហឹម!» ថេយ៉ុង គ្រហឹមថ្ងូររហឹមតិចៗផ្តាច់បបូរមាត់ចេញ សន្សឹមចាប់ទាញខោស្លីបរាងក្រាស់បោចគ្រវែងចោលទៅក្រោមគ្រែ រួចក៏សម្លឹងមើលសាច់ស្រស់មួយកណ្តាប់ធំស្ទើរតែប៉ន់.កដៃតូចរបស់គេនោះបះឡើងឈរឆ្កឹងចង្អុលមុខខ្លួន ទើបក្រោកចុះលុតជង្គង់ចំពោះមុខរាងក្រាស់សារជាថ្មីប្រើប្រអប់ដៃដ៏ស្ទាត់ជំនាញចាប់កាន់ភាពមហិរមារដែលមានសភាពខឹងរុំព័ទ្ធទៅដោយសរសៃរវាមមកកាន់ក្តោបយ៉ាងណែនកណ្តាប់ដៃហើយច្របាច់និងធ្វើចលនាសាប់វាបន្តិចម្តងៗ។
«អ្ហូយ!» ជុងហ្គុក ងើយក្បាលឡើងចំហមាត់ដក.កថ្ងូរយ៉ាងរន្ទឺ នឹកស្មានមិនដល់ថា Skill រាងតូចពូកែយ៉ាងនេះនោះទេ មើលចុះរាងកាយទន់ភ្លន់ល្វត់ល្វន់ សិចស៊ី ទាក់ទាញ ទាំងស្ទាត់ជំនាញ ទាំងក្តៅគគុកគ្រាន់តែបានចាប់បើកក្បាលដំបូងសោះយុទ្ធនាការក្តៅសាច់ដុតបញ្ឆេះផ្លូវកាមកិលេសរបស់គេឱ្យរោលរាលស្រេវរងារទាល់តែព្រឺសម្បុរ។
«អ្ហឹម!»
«អ្ហា!!» អ្នកកំលោះភ្ញាក់ស្ទើរតែឆ្កួតវក់វីក្នុងចិត្ត កាលបើក្រអូមមាត់ត្រជាក់ស្រេងចាប់ស្រោបបៀមភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនពេញៗក្នុងមាត់ រួចបៀមខ្ជាក់ជញ្ជក់ប្រើជំនាញបបូរមាត់បឺតជញ្ជក់និងលិឍនាគរាជតូចទាល់តែផ្សើមសំណើមជោកជាំ សន្សឹមៗលិឍខ្លាំងៗគ្រវាសឈ្លេចឈ្លីអណ្តាចក្រវាត់លើចុងកំពូលមួយនោះ ទាល់តែប្រឡាក់សំណើមទឹកមាត់ស្រមកស្រមាម។
«អ្ហា-អ្ហាស!» ជុងហ្គុក ទ្រាំលែងបានចាប់ក្បាល ថេយ៉ុង ខាងក្រោយរុញផ្អឹបៗនិងគល់ភាពរឹងមាំខ្លួន ខណៈរាងតូចឯណេះប្រឹងងើយក្បាលឡើងហាមាត់ចំហដោយកែវភ្នែកបើកស្លើ ស.ក្បុសដ្បិតនាយកំលោះយើងស្រាប់តែស្ទុះក្រោកឈរនិងបញ្ជាចលនានៃកម្លាំងចង្កេះគ្រលែងបុកភាពរឹងមាំទៅក្នុងមាត់ដៃគូខ្លាំងៗមិនអាសូរ បុកជ្រៅៗ បុកទាល់តែរាងតូចលើកដៃក្តិចភ្លៅនាយជាសញ្ញាហាមប្រាមមិនឱ្យនាយបញ្ឈប់ការបុកទន្ទ្រានមួយនេះនៅឡើយនោះ។
«ហ្អឹម..អ្ហឹម!!»
«ស្រួលខ្លាំងណាស់ ជញ្ជក់វាទៀតទៅអូនសំឡាញ់!»
«ខក់..អាស!» ថេយ៉ុង ជញ្ជក់ចុងភាពរឹងមាំ ជុងហ្គុក មិនទាន់ឆ្អែតផងនាយស្រាប់តែដកចេញវឹបធ្វើឱ្យរាងតូចយើងឯណេះខឹងឡើងក្រហមថ្ពាល់តែត។
«លោកបានធ្វើស្អីហះ?» ថេយ៉ុង ស្រែកទាំងដែលបបូរមាត់ខ្លួនមានជាប់ប្រឡាក់សំណើមសខាប់ស្រមាមប៉ាកនៅហ៊ានចិត្តសឿងខឹងនិងគេ ទាំងដែលគេព្យាយាមយោគយល់ទៅហើយព្រោះខ្លាចថាដាច់ខ្យល់ស្លាប់មុនពេលសង្គ្រាមក្តៅសាច់នៅមិនទាន់ចូលស៊ុបចង្វាក់ផងនោះ។
«ជក់ចិត្តជាមួយវាដល់ថ្នាក់នេះផងអ្ហេះ?» គេសួររួចបន្ទន់ជង្គង់ចុះលើកែងជើង ញញិមចុងមាត់ដាក់រាងតូចហើយក្រសោបទាញចុងចង្កាតូចច្របាច់ឡើង។
ថេយ៉ុង ស្ងាត់មាត់ច្រៀប មិននិយាយតបតនឹងនាយ តែលួចមានអារម្មណ៍ថាស្តាយបន្តិចដែរ ព្រោះមុននេះកំពុងតែឆ្ងាញ់ស្ទើរលុងខ្លួនមិនបានដឹងថាទំហំប្រវែងភាពរឹងមាំដ៏ពិសេសនោះវាបានលូនចូលមកក្នុងក្រអូមមាត់របស់ខ្លួនដល់ជម្រៅណានោះទេ។
«ដល់ពេលហើយ!» ជុងហ្គុក ចាប់ក្រសោបបីរាងតូចរួចបោះទៅខាងលើគ្រែ សឹមឡើងទៅចាប់ប្រើក្រញ៉ាំដៃបោចសម្លៀកបំពាក់លើដងខ្លួន ថេយ៉ុង ក្រវាត់ចោលមិនយោគយល់មុននឹងចាប់ហែកជើងស្រឡូនកន្ធែក ទាញមកជិតផ្អឹបនិងផ្ទៃមុខខ្លួន។
«អ្ហាយ..លោក!» ថេយ៉ុង បញ្ចេញអាការៈរមិចរមួលខ្លួនប្រាណប្រៀបដូចជាអន្ទង់រោលភ្លើងយ៉ាងអ៊ីចឹង ជុងហ្គុក ប្រើចុងអណ្តាតលិឍគ្មានប្រណីជញ្ជក់បឺតភាពទន់ជ្រាយដ៏ស្រស់ស្អាតមិនឱ្យធ្វេសប្រហែស តាមពិតជំនាញរបស់គេពូកែជាង ថេយ៉ុង ឆ្ងាយណាស់ ដោយសារតែគេធ្លាប់បានឆ្លងកាត់ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងអស់នេះជាមួយដៃគូពីមុនៗមករាប់សិបមិនអស់នោះទេ រហូតដល់បានធ្វើឱ្យម្រាមដៃស្រឡូនបោចខ្ញាំកម្រាលពូកបញ្ចេញសូរសំឡេងស្រែកទួញថ្ងូរមិនខ្ចីខ្មាសអៀន។
«ហិហិ..ពូកែណាស់ ជុងហ្គុក!» ត្រគាកមូលក្លំពើងឡើងពើតហុចប៉ះកកិតភាពទន់ជ្រាយនិងបបូរមាត់រាងក្រាស់ខ្លាំងៗ ថេយ៉ុង សើចក្អឹកៗលូកដៃទៅចាប់បោចសរសៃសក់នាយច្បាមយកៗខ្លាំងៗទើបលើកជើងម្ខាងគងលើផែនខ្នងរាងក្រាស់ជាក្រោយ។
«ខ្ញុំគិតថាខ្លួនឯងមានសំណាងណាស់!»
«ហេតុអី?» ជុងហ្គុក ងើបមុខឡើងវាមកទ្រោមពីលើខ្លួន ថេយ៉ុង ហើយដាក់ដៃក្តោបថ្ពាល់ទន់ល្មើយបន្ថែម។
«ព្រោះបានដេកជាមួយលោក ជាមនុស្សប្រុសដែលខ្ញុំប៉ងប្រថ្នាចង់មានសិចជាមួយយូរមកហើយ!»
«អ៊ីចឹងសូមមកដេកជាមួយគ្នាឱ្យញឹកញាប់ណា?» ថេយ៉ុង ញញិមងក់ក្បាល ចាប់ទាញភាពរឹងមាំ ជុងហ្គុក ញាត់ដោតចូលភាពទន់ជ្រាយរបស់ខ្លួន។
«អ្ហាស!»
«មិនឱ្យខកបំណងពិតមែន!» កំលោះខិលខូចញញិមចុងមាត់យ៉ាងពេញចិត្ត ប្រើកម្លាំងចង្កេះរុញភាពរឹងមាំចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូចបន្ថែមដែលមានជ្រាបសំណើមស្រាប់។
«អ្ហាយលោក..!»
«លើកដំបូង?» ជុងហ្គុក ឆ្លៀតសួរធ្វើដូចសាងភាពបារម្ភ។
«ហ្អឹុម!» ថេយ៉ុង ងក់ក្បាលគ្រហឹមបញ្ជាក់ រីឯអ្នកកំលោះយើងខាងណេះស្រវាបានដបទឹករំអិលជំនួយក្នុងការរួមភេទចេញមកពីកិរតុទើបយកមកប្រើប្រាស់រួចក៏ចាប់ផ្តើមលាបត្រង់ចំណុចផ្សារភ្ជាប់ទាំងពីរសឹមចាប់គល់ភ្លៅស្រឡូនកន្ធែកញែកជើងបន្តិច មុននឹងដាក់ភាពរឹងមាំស៊កបញ្ចូលទៅសារជាថ្មី។
«អូយ!»
«បន្តិចទៀតអូនលែងឈឺហើយ..សឺត!» ជុងហ្គុក ជួយប្រាប់ព្រោះបារម្ភខ្លាចដៃគូឈឺចាប់ នៅឆ្លៀតហៅគេថាអូនដោយសំឡេងសិចស៊ីខិលខូចគួរឱ្យចង់ទះទៀត។
«អ្ហឹស!» ជើងទាំងគូលើកគងលើត្រគាកមាំរាងក្រាស់ ខណៈចង្វាក់ស្នេហាក៏ចាប់ផ្តើមបុកចូលសន្សឹុមៗក្រោយមកក៏លឿនទៅៗសំឡេងសាច់ប៉ះសាច់ក៏ចាប់បន្ទរបន្លឺខ្ទរខ្ទារពេញក្នុងបន្ទប់ធំទូលាយដ៏ព្រឺព្រួច។
«អ្ហាស..អ្ហា!» ជុងហ្គុក បន្តថ្ងូរមានក្តីសុខ ប្រឹងប្រើកម្លាំងចង្កេះបុកបញ្ចូលកម្លាំងបន្ថែម មិនភ្លេចថែថើបបបូរមាត់ ថេយ៉ុង ទាំងដែលចង្កេះរបស់គេនៅបន្តពើតល្បឿនសម្រុកយកៗទាល់តែភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចទទួលបានភាពសុខស្រួលដំណាលនិងអារម្មណ៍របស់នាយដែលកំពុងតែពុះកញ្ជ្រោលដែរ។
ផ្លាប់/ផ្លាប់/ផ្លាប់!
«សឺតអ្ហឹស..អើស!!» ថេយ៉ុង លេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ ថើបលើថ្ពាល់ ជុងហ្គុក មួយខ្សឺត ហើយលើកដៃឱបថ្នមថ្នាក់លើខ្នងមាំខ្វាចខ្លាំងៗទាល់ដាចសាច់នាយ។
«អ្ហឹស..អ្ហា!!»
«សឺត..អ្ហឹស..»
«ស្រេវណាស់!» រាងតូចពោលទាំងស្រែកដោយការបិទភ្នែកសង្កៀតជើងធ្មេញក្នាញ់ខ្លាំង កាលបើនាយកំលោះយើងស្រាប់តែច្របាច់ឈ្លីដើមទ្រូងរបស់ខ្លួន ហើយឱនលិឍគ្រលាស់អណ្តាតលើចុងទ្រូងពណ៌ស៊ីជម្ពូ ទាំងឆ្វេង និងស្តាំ ទាំងខាំ ឆ្លៀតប្រើចុងម្រាមដៃឈ្លីច្បិចយ៉ាងទំនងទៀត។
«ផ្អែមគ្រប់កន្លែង!» ជុងហ្គុក ពោលសរសើរក្នុងចិត្ត ទោះបីធ្លាប់ឆ្លងកាត់ការមានសិចជាមួយដៃគូពីមុនៗជាច្រើននាក់ក៏ដោយក្តី ប៉ុន្តែរាងកាយ ថេយ៉ុង ពិសេសសម្រាប់គេគ្រប់កន្លែង។
«អ្ហា..អ្ហាសៗ..ជុងហ្គុក អ្ហាយ!!!» ថេយ៉ុង ស្រែកក៏ដោយសារតែនាយប្រឹងបុកខ្លាំងៗលើសពីធម្មតា កាលបើកៀកជិតដល់ត្រើយនៃសេចក្តីសុខហើយ នាយក៏ខំប្រឹងបន្ថែមល្បឿនប្រៀបដូចសូរសន្ធឹកជើងសេះបំបោលរត់ទៅមុខលឿនដូចជាព្យុះមិនថមថយ ថែមទាំងឱនថើបឈ្មុសឈ្មុលលើកញ្ចឹងក ថេយ៉ុង ខ្លាំងៗទៀត។
«អ្ហាស..ស្រួលណាស់...» អ្នកទាំងពីរស្រែកដំណាលគ្នា រាងក្រាស់បុកយកៗដល់ចុងម៉ោងបញ្ចប់ទឹកស្នេហ៍ក៏ខះជ្រាបចូលណែនទៅក្នុងខ្លួនរាងតូចឱ្យខាប់អន្ធិល។
«ទៅរួចទេ?» ជុងហ្គុក សួរខំប្រឹងដកដង្ហើមហត់គឃូសសម្លឹងមើលអ្នកដែលដេកត្រដរខ្យល់ក្រោមដើមទ្រូងខ្លួនផ្ទឹកៗ កាលបើភាពរឹងមាំរបស់គេនៅតែបន្តញ៉ាក់ចង្វាក់ទ្រើកៗក្នុងភាពទន់ល្មើយរាងតូចមិនទាន់ដកចេញនៅឡើយផង។
«បន្តទៀតទៅ!» ថេយ៉ុង ក្រោកចាប់ដឹកដៃ ជុងហ្គុក មកឈរនៅយ៉ខាងក្រៅផេនហោសន៍។
«ទីនេះអ្ហេះ?» នាយសួរដោយកែវភ្នែកឡិងឡង់ៗមកឈរស៊ីចង្វាក់គ្នាកណ្តាលវាលបែបនេះខ្លាចមានគេឃើញណាស់។
«ទីនេះខ្យល់បរិសុទ្ធល្អ!» គេប្រាប់រួចបែរខ្នងឈរតោងបង្កាន់ដៃយ៉យ៉ាងទំនង ទើបទាញដៃរាងក្រាស់ម្ខាងឱ្យដាក់ឱបលើចង្កេះតូចអង្ក្រងរបស់ខ្លួនយ៉ាងណែនពីក្រោយ។
«ដាក់ចូលមកប្រុសសង្ហា!»
ផាច់!
ជុងហ្គុក ទះលើសាច់កំប៉ះគូទ ថេយ៉ុង មួយដៃ ក្នាញ់ចរិតម្ញិកម្ញក់រលៀមគួរឱ្យចង់ចាប់គ្រញិច។
«សឺត!» នាយថើបស្រូបក្លិនថ្ពាល់រាងតូចមួយខ្សឺតហើយស៊កភាពរឹងមាំចូលទៅពីខាងក្រោយ។
«អឹម..ហ្អឹម!!» ថេយ៉ុង ងាកមកចាប់បបូរមាត់នាយបឺតជញ្ជក់រួចបន្តសកម្មភាពក្តៅគគុករោលរាលជាមួយគ្នា អស់ពេលជាច្រើនទឹក ពីមួយទឹកទៅមួយទឹកទៀត អ្នកទាំងពីរពិតជាបានពេញចិត្តគ្នាណាស់ នៅរាត្រីនេះ ជុងហ្គុក ក៏ពូកែលេបខាយ ចំណែកឯ ថេយ៉ុង ក៏រឹតតែពូកែញ៉ោះ ដល់ពេលស្គាល់ចិត្តថ្លើមគ្នាមួយនិងមួយច្បាស់លាស់ ពួកគេសឹងតែមិនអាចបញ្ឈប់សកម្មភាពទាំងនេះនោះទេ ព្រោះវាហាក់ដូចជាមានក្តីសុខណាស់ ផ្អែមល្ហែមផង រោលរាលផង នៅពេលស្រម៉ៃដល់ទិដ្ឋភាពរួចពេលណា កាន់តែចង់បបួលគ្នាឡើងឋានសួគ៌មិនចង់ចប់សោះ។
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ម៉ោង ៩:៣០ នាទីព្រឹក
ដំណេកដ៏លុងលក់តែងតែសណ្តំស្មារតីប្រុសកំលោះ មិនចង់ក្រោកសោះតែរស្មីពន្លឺព្រះអាទិត្យ បានរះចាំងចំត្របក់ភ្នែកធ្វើឱ្យនាយកំលោះយើង បន្តដេកទៀតលែងបាន រាងកាយមាំទាំខំប្រឹងក្រោកឡើងអង្គុយ ក្នុងឫកពាពពីមពពើមស្ងាបផងលើកខ្នងដៃញីត្របក់ភ្នែកផង រួចងាកទៅចាប់ទាញទូរស័ព្ទយកមកចុចមើលម៉ោងក៏ឃើញថាម៉ោង ៩ ជាងទៅហើយនៅមិនចោលចរិតដេកសម្ពឹកអ៊ីចឹងទៀត។
«ក្រោកហើយអ្ហេះ?» ថេយ៉ុង រុញទ្វារបើកដើរចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់គេង ស្លៀកត្រឹមតែខោស្លីបពណ៌.សដ៏ខ្លីកំពិតជាមួយអាវយឺតដៃខ្លីស្តើងរហើងពណ៌សាច់តែប៉ុណ្ណោះ រួចបានដើរសំដៅចូលមកឈរកៀកនិងចំហៀងគ្រែដែលរាងក្រាស់កំពុងតែអង្គុយផ្អែកខ្នងក្បែរក្បាលគ្រែនោះដែរ។
«ទើបតែមកពីណា?» ជុងហ្គុក ក្រឡេកទៅសួរនាំ រួចចាប់ទាញដៃរាងតូចអូសកាយតូចច្រឡឹងមកឱបហើយថើបលើបបូរមាត់ទន់ល្មើយមួយខ្សឺត។
«ចេញទៅឆុងកាហ្វេនិងធ្វើអាហារសម្រន់ខ្លះៗទុកឱ្យលោកញ៉ាំដែរ!»
ថេយ៉ុង ពោលរួចសើចតិចៗលើកដៃឱបលើស្មាមាំ ហើយឱនថើបថ្ពាល់ ជុងហ្គុក មួយខ្សឺតបន្ថែម។
«យកទៅ!» រាងតូចកាលបើឃើញទឹកប្រាក់មួយចំនួនធំដែលអ្នកកំលោះបានដកហូតចេញពីកាបូបប្រគល់ឱ្យខ្លួនបែរជាធ្វើមុខមិងមាំងមិនសូវយល់ពីអ្វីដែលនាយបានបង្ហាញឡើង។
«ដើម្បីអី?» នាយចងចិញ្ចើមឡើងពេលឮសូររាងតូចសួរខ្លួនដូច្នេះ។
«ទុកចាយ!»
«មិនយកទេ!» ថេយ៉ុង ច្រានដៃដែលកាន់លុយនោះចេញ។
«ទុកទិញរបស់ល្អៗទៅលុយច្រើនណាស់ម្តេចបានមិនយក?»
«ព្រោះមិនចង់យក!» ជុងហ្គុក ចាប់ទាញចង្កេះខោស្លីប ថេយ៉ុង ចេញបន្តិចសឹមដាក់លុយចូលទៅក្នុងខោគេ។
«ខ្ញុំប្រញាប់ទៅធ្វើការ!» គេថារួចហៀបនិងក្រោក ស្រាប់តែកាយតូចឱបគេរឹតរួចយ៉ាងណែនណាន់។
«កុំប្រញាប់ទៅវិញអី នៅទីនេះមួយថ្ងៃទៀតបានទេ?» ថេយ៉ុង សុំនាយឱ្យនៅទីនេះមួយថ្ងៃទៀត ព្រោះមើលទៅគេមិនទាន់ងប់ងល់និងខ្លួនដល់ដំណាក់កាលដែលចង់បានទាល់តែសោះ។
«នៅដើម្បីអី្វ? ឱ្យប្រាក់ហើយក៏ចប់!» ជុងហ្គុក ធ្វើដូចជាបានគិតថា ថេយ៉ុង ជាមនុស្សគួរឱ្យធុញទ្រាន់ណាស់ ទំនងបែបគេគិតថាគ្រាន់តែដេករួមមេត្រីភាពជាមួយគ្នារួច ឱ្យលុយហើយក៏ចប់ៗមិនបានគិតគូរវែងឆ្ងាយរឿងអនាគត យល់ដល់មុខមាត់ក្មេងដែលចង់បានជីវិតល្អប្រសើរទេ។
«ប្រាក់របស់លោកតិចតួចខ្លាំងពេក ខ្ញុំមិនស្កប់ចិត្តទេ ខ្ញុំចង់បានអ្វីផ្សេងជំនួសប្រាក់វិញបានទេ?»
«ថេយ៍ ចង់បានអី្វ?»
«ខ្ញុំចង់ធ្វើអ្នកដើរម៉ូដ!»
«មានអ្វីមកដោះដូរទេ?»
«មានតើស..ហ្អឹមមម!!!» ថេយ៉ុង ចាប់ថើបមាត់នាយ ជុងហ្គុក ឯណេះចាប់ទាញស្មារាងតូចកញ្ឆក់ចេញ។
«ហាមទៅដេកជាមួយអាប្រុសណាក្រៅពីខ្ញុំឱ្យសោះ រឿងធ្វើតារាបង្ហាញម៉ូដចាំខ្ញុំគិតគូរឱ្យពេលក្រោយ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះខ្ញុំរវល់ទៅចូលរួមប្រជុំ!»
«លោកច្បាស់ទេ? កុំកុហកខ្ញុំណា?»
«ខ្ញុំថាម៉ាត់ណាគឺម៉ាត់ហ្នឹង!» រាងតូចលួចអរក្នុងចិត្ត ហើយងក់ក្បាលតិចៗក្រោកឡើងចេញពីចង្កេះមាំ។
ជុងហ្គុក ងើបឡើងស្រវាចាប់ទាញកន្សែងដើរសំដៅទៅរកបន្ទប់ទឹក ដើម្បីងូតទឹកសម្អាតខ្លួនប្រាណឱ្យបានស្អាតបាតនិងឆាប់បានរៀបចំស្លៀកពាក់ទៅចូលរួមការប្រជុំនាព្រឹកព្រលឹមនេះ។
៥ នាទីបន្ទាប់
ទីង!!
ហ្វេចទ័រ : បានការយ៉ាងណាហើយ ថេយ៍?
ថេយ៉ុង : កំពុងតែល្បួងហើយ
ហ្វេចទ័រ : សូមឱ្យបានដូចបំណងណា
ថេយ៉ុង : ហាហា អរគុណច្រើនណាស់
ក្រាក!!
ព្រូស!
«កាតស្កេនលេខកូដសម្ងាត់..ផេនហោសន៍..នេះខ្ញុំឱ្យតែហាមណា..»
ជុងហ្គុក ឱនទៅចាប់ច្របាច់ចុងចង្កា ថេយ៉ុង។
«ហាមដាច់ខាត ហាមនាំអាឈ្មុលណាមកដេកនៅក្នុងនេះ លក្ខខណ្ឌចង់ធ្វើជាតារាបង្ហាញម៉ូដ រាល់ថ្ងៃត្រូវតែថតរូបស្រាតផ្ញើមកឱ្យខ្ញុំមើលម្តងចំនួន ៥ រូបថត ថតវីដេអូអាសអាភាស ម្តង ២ វីដេអូ កុំភ្លេចណា..មិនឱ្យខកខានឱ្យសោះ!»
«មិនអីទេ រឿងប៉ុណ្ណឹងខ្ញុំធ្វើបាន?»
«ព្រមព្រៀងហើយណា!»
«ព្រមហើយ!» ថេយ៉ុង ញញិមងក់ក្បាលស្តាប់បង្គាប់ធ្វើដូចកូនក្មេងអាយុ ៣ ឆ្នាំ ជុងហ្គុក ញញិមចុងមាត់បន្តិច ឱនទៅថើបបបូរមាត់រាងតូចមួយខ្សឺត មុននឹងចាប់ទាញសោរឡានបែរខ្លួនដើរចេញទៅបាត់។
ក្រឹក!!
«ថ្វើយ..មនុស្សឆ្កួតល្មោភកាម..បានប៉ុណ្ណឹងហើយចង់បានប៉ុណ្ណាទៀត? សូមឱ្យរួចដៃការងារសម្រេចឆាប់ៗនេះទៅ យើងមិនចង់យកខ្លួនទៅប្រឡូកប្រឡាក់និងឯងទៀតទេ អាប្រុសមានល្បិច ឆ្កួតនិងអំណាច ថោកទាប យង់ឃ្នង!» ថេយ៉ុង លើកខ្នងដៃជូតខ្លាំងៗកកិតលើបបូរមាត់ធ្វើខ្លួនដូចខឹងសម្បើមណាស់ ពេលបានចួបផ្ទាល់ ស្គាល់ច្បាស់ទើបដឹងថាមនុស្សប្រុសដូចជា ជុងហ្គុក វេសតុន៍ ឈាមរាវ សម្បូរល្បិច ល្មោភកាម យ៉ាងណាគេស្ទើរតែស្រែកជេរ ពេលសម្លឹងមើលឃើញផ្ទៃមុខឌឺៗរបស់នាយ គេសឹងតែស្រែកយំពេលឃើញថាសកម្មភាពលូកលាន់និងទឹកមុខពោពេញទៅដោយរឿងកាមគុណខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះ។
ក្រាក!!
«អ្ហាយ!» ស្រែកជេរសុខៗឮសូរតែសំឡេងបើកទ្វារ ថេយ៉ុង ឯណេះភ្ញាក់ញ័រខ្លួនឱ្យព្រើត។
«ល..លោកត្រលប់មកវិញធ្វើអី?»
«ភ្លេចស្លៀកខោក្នុង..ចង្រៃមែន!» ជុងហ្គុក ជេរប្រទេចតិចៗប្រញាប់ប្រញាល់រត់ទៅបើកទូរសម្លៀកបំពាក់ទាញខោក្នុងមកស្លៀករូតរះភ្លាមៗ។
«ហាម..ហាមឱ្យសោះ តិចនាំអាឈ្មុលណាមកដេកពពាក់ពពួនគ្នាក្នុងនេះ ងាប់ហះប្រាប់ឱ្យហើយ!»
«ដឹងហើយ!» ថេយ៉ុង ចង់តែឆ្លើយតបបែបកំបុតចុងកំបុតដើមប្រយោគជាមួយនាយទេ ខឹងគេស្ទើរតែប្រេះដើមទ្រូងចង់ស្លាប់ ប៉ុន្តែព្យាយាមរម្ងាប់ចិត្តនិងនិយាយផ្អែមល្ហែមទៅកាន់នាយដ៏ពិរោះវិញ។
«ល្ងាចខ្ញុំមកវិញ!»
«កុំភ្លេចរ៉ូតខោផង!»
