Η λέξη που προκαλεί φόβο ακόμα και στους πιο δυνατούς και σκληρούς, αυτή που μπορεί να κάνει και ψύχραιμους ανθρώπους να λυγίσουν και να ξεσπάσουν σε κλάματα. Η λέξη που στοιχειώνει και τα όνειρα σου, δεν σε αφήνει να κοιμηθείς, να χαρείς, να ζήσεις.
Εξετάσεις. Δημιούργημα κατευθείαν από τις πύλες της Κολάσεως.
«Θα πατώσω! Δεν πρόκειται να γράψω ούτε την ημερομηνία σωστά! Γιατί σε μένα; Τι αμαρτίες πληρώνω; Οϊμέ συμφορά μου! Τρεχάτε χωριανοί!»
«Ζωή, σταμάτα με τις υστερίες σου. Έχουν γυρίσει να μας κοιτάνε όλοι.» είπε η Βίβιαν. Έπαιζε με τα μαλλιά της ενώ ήταν απορροφημένη στο κινητό της. Από το άγχος μου την είχα ξυπνήσει για να πάμε μαζί στο πανεπιστήμιο.
«Δεν με νοιάζει αν μας κοιτάνε. Αν δεν γράψω καλά... Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!» της απάντησα και έκατσα δίπλα της. Σε μισή ώρα θα μπαίναμε να γράψουμε.
«Υπερβάλλεις. Αφού πάντα γράφεις πιο καλά από όλους. Μην το πάρεις στραβά αλλά είσαι λίγο φυτό.» δεν σήκωσε το βλέμμα της από το κινητό.
Εγώ είχα πάρει μια έκφραση «Όχι, κοπελιά δεν το είπες.»
«Καλύτερα φυτό, παρά γλάστρα.» Εκείνη τη στιγμή με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια, ενώ της χαμογελούσα ευχαριστημένη. «Αλλά μην το πάρεις στραβά.» πρόσθεσα μιμούμενη τον τόνο της.
«Κορίτσια, διακόπτουμε τίποτα;» Ο Νίκος και ο Πέτρος κάθησαν μαζί μας.
«Μπα, εδώ η Βίβιαν με καθησυχάζει για τις εξετάσεις.» απάντησα ειρωνικά.
«Εσείς διαβάσατε τίποτα;»
«Δεν έχεις ανάγκη εσύ. Εμείς... Απλώς έχουμε την αίσθηση.» είπε γελώντας ο Πέτρος.
«Κατάλαβα. Η προσωποποίηση του Διαβόλου που είναι;» ρώτησα.
Ο Νίκος και Πέτρος άρχισαν να βήχουν και να ξύνουν αμήχανα το κεφάλι τους.
«Είναι από πίσω μου έτσι;» είπα πιο πολύ σαν διαπίστωση. Κούνησαν καταφατικά το κεφάλι τους.
«Δεν ήξερα ότι με αποκαλείς έτσι όταν λείπω.» μου είπε αυστηρά και έκατσε ακριβώς δίπλα μου.
«Βρε! Και εσύ εδώ; Τι έκπληξη! Καλέ για αστείο το είπα να γελάσουμε!» έλεγα σαν την χαζή προσπαθώντας να τα μπαλώσω. Κατά φωνή και ο διάβολος.
Ζούληξε τα μάγουλα μου.
«Άου, άου, άσε με, άσε με.» παρακαλούσα.
«Εμένα δεν μου φάνηκε καθόλου για πλάκα.» έλεγε.
«Πονάω! Θα φωνάξω την αστυνομία άσε με!» Ό,τι βλακεία μου κατέβαινε την έλεγα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Επικίνδυνα Σε Θέλω
RomanceΗ Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως επικίνδυνος και ο μεγαλύτερος φόβος όλων, κανείς δεν τόλμησε να του αντισταθεί. Κανείς... Εκτός από...
