I don't wanna be your friend {Minsung}

Bölüm 10

Yazar'dan

Yağmurlu ve soğuk bir gündü. Lee Minho evde tekti ve her zamanki gibi salona geçmiş televizyon izliyordu. Ama bu keyfi dışarıdan gelen bir ses ile bozulmuştu.

"Lee Minho!"

Oturduğu yerden kalkıp cama yönelmişti direkt Lee Minho ve gördüğü manzara ile de olduğu yere çakılmıştı.

Han Jisung sırılsıklam bir şekilde kafasına silah dayamış kapının önünde duruyordu.

Lee Minho hızlı adımlar ile kapıya koştu. Üzerine bir şey almadan kısa kollu tişörtü ile hiç düşünmeden yağmurun altına attı kendini.

Endişeli bir şekilde hemen Han Jisung'un yanına yürümeye başlamıştı ama "Yaklaşma Minho." emiri ile olduğu yerde durmuştu, ne kadar yaklaşıp Han Jisung'a sımsıkı sarılıp onu durdurmak istese bile.

"Jisung, iyi misin? Bu yağmurda neden geldin buraya? Özellikle de elinde silah ile?!" dedi Lee Minho yavaş yavaş ilermeye devam etmeye çalışarak. Ama boşa uğraşıyordu, Han Jisung o yaklaşırken daha da geriye çekiyordu kendini.

"Yaklaşma Lee Minho ve ne yaptığımın gayet farkındayım. Buraya sadece seninle vedalaşmaya geldim ve bugünden sonra da bu iğrenç insanı görmeyeceksin, tıpkı hep istediğin gibi..."

Lee Minho duydukları üzerine daha da sersemledi. "Ne demek istiyorsun Jisung? Tıpkı hep istediğim gibi ne demek? Senin için ne zaman böyle bir şey istemişim ben?"

Han Jisung yüzüne yapmacık bir gülümseme takınarak konuşmaya başladı. "Birbirimizi kandırmayalım istersen Minho."

"Kandırdığım falan yok Jisung. Sen benim en iyi arkadaşımsın niye böyle bir şey isteyeyim ben?" dedi Lee Minho endişesini hâlâ koruyarak.

Han Jisung derin bir nefes aldı ve sessiz bir şekilde;

"Hâlâ en yakın arkadaşım diyorsun ya..."

Duyulmasın diye sessiz söylemişti ama Lee Minho'nun yüzünde ki endişe saniyeler içinde anlamaz bir hâlâ gelmişti.

"Ne? Anlamadım?"

Han Jisung hiç bozuntuya vermeden aynı kararlık ve bıkkınlık ile konuşmaya devam etti. "Anlasan şaşırdım zaten Minho."

"Anlamıyorum Jisung. Daha açık konuşta anlayayım." dedi sitemli bir şekilde Lee Minho.

"Hâlâ en yakın arkadaşım demeye nasıl cüret ediyorsun anlamıyorum bende Minho. Biz başından beri hiç arkadaş olmamıştık."

Lee Minho duraksadı. Nasıl başından beri hiç arkadaş olmamışlardı? Han Jisung gene ne saçmalıyordu?

"Ne demek hiç arkadaş olmadık? 4 yıl boyunca mı?"

"Evet Minho. Sen benim için hiçbir zaman bir arkadaş değildin."

'Sen benim için hiçbir zaman bir arkadaş değildin.' Bu cümle Lee Minho'nun zihninde yankılanmaya başlamıştı.

"Dayandım ama artık gerçekten taşmaya başladım Minho."

Lee Minho kaskatı kesilmişti. Ne bir şey diyebiliyor ne de hareket edebiliyordu. Sadece duruyor ve Han Jisung'u dinliyordu.

"Bardağı taşıran son damla neydi peki, biliyor musun?"

Bir süre sessizlikten sonra Han Jisung tekrar araya girdi.

"Yeonjun ile sevgili olman."