သူကြီးသမက် ထွန်းညို

အပိုင်း (၇)

'အား..ကျွတ်.ကျွတ်' မြတ်သာသတိမေ့မြောနေရာမှနိုးလာတော့ မျက်လုံးတို့ဖွင့်မရသေးခင်မှာပဲခေါင်းကနေတဆစ်ဆစ်ကိုက်နေတယ်။ မျက်လုံးကိုအားယူပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ပထမဆုံးမြင်လိုက်ရတာကမြေသားကွင်းပြင်။ အပင်မှာလက်ကိုနောက်ပြန်တုပ်နှောင်ခံထားရတဲ့အတွက်လက်တွေကလှုပ်မရ။ သူ​ရှေ့မှာတော့တဲအိမ်တလုံးရှိပြီး အတွင်းဖက်ကဆူညံသံတွေကြားနေတယ်။ ဘေးဘီဝဲယာကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်းဘယ်သူမှရှိမနေ။ ခဏကြာတော့အတွင်းဘက်ကလူတျောက်ထွက်လာပြီးမြတ်သာသတိရနေတာကိုမြင်သွားတယ်။ မြတ်သာကသူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူကချက်ချင်းတဲအိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားတယ်။ တအောင့်ကြာတော့မှ တခြားတျောက်ရယ်၊ သူရယ်နဲ့ ခေါင်းဆောင်ပါအတူထွက်လာတယ်။ သုံးယောက်လုံးကအပေါ်ဗလာကျင်းနဲ့ပုဆိုးခပ်တိုတိုဝတ်ထားကာချွေးတွေပါပျံနေကြတယ်။ 'နိုးလာပြီလား.မိတ်ဆွေကြီး...' 'ငါ့ညီရော' 'အော်..သူလား..ရှိတယ်...ဒါပေမယ့်မအားသေးဘူး..တွေ့ချင်လို့လား' 'မင်းတို့ဘာလုပ်လိုက်ကြတာလဲငါ့ညီကို' 'ဘာမှမလုပ်ပါဘူး...မစိုးရိမ်နဲ့...မင်းကလည်းသက်တောင့်သက်သာနေစမ်းပါ...ဒီလိုလုပ်..လာ..ငါတို့နဲ့အိမ်ထဲလိုက်ခဲ့..မင်းညီနဲ့ပေးတွေ့မယ်...ဟေ့ကောင်တွေသူ့ကိုသေချာကြိုးတုပ်ပြီးအထဲခေါ်လာခဲ့'။

သူတို့ခေါ်ရာနောက်ကိုလိုက်လာရင်းအိမ်ထဲဝင်လိုက်ချိန်မှာ ယောင်္ကျားတွေကဝိုင်းပြီးထွန်းညိုဖင်ကြီးကိုဆောင့်လိုးနေကြတယ်။ ထွန်းညိုကိုကြည့်ရတာမုဒိန်းကျင့်ခံနေရတာမျိုးနဲ့မတူဘဲ သူကိုယ်တိုင်ကလိုလိုလားလားနဲ့အလိုးခံနေပုံပေါက်တယ်။ ရှေ့ကလီးကြီးတွေကိုကုန်းစုပ်နေပြီးနောက်ကတျောက်ဆီဖင်လိုးခံနေတဲ့ထွန်းညိုကသူလာတာကိုတောင်သတိမထားမိဘဲလီးတွေကြားသာယာနေတယ်။ မြတ်သာရပ်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ 'ဟော..ဧည့်သည်ကြီးရောက်လာပြီကို..ထိုင်ကြည့်ဖို့နေရာလေးစီစဉ်ပေးလိုက်ကွာ' အနားမှာရှိတဲ့သင်းဖြူးဖျာအစုတ်ပေါ်တွန်းချလိုက်တော့ မြတ်သာလည်းလှဲမကျရုံတမယ်ယိုင်သွားတယ်။ ထွန်းညိုကတော့မြတ်သာဆီအကြည့်မရောက်သေးဘဲ လီးတွေကိုပတ်လျက်စုပ်ကာ ဖင်လိုးခံနေရတဲ့ဆီမှာပဲအာရုံရောက်နေတယ်။ မြတ်သာလီးကြီးကတဖြည်းဖြည်းနဲ့တောင်လာကာပုဆိုးကြားကနေရုန်းထွက်နေတယ်။ လက်တွေကနောက်ပြန်ချည်ခံထားရတာမို့လီးကိုကိုင်တွယ်လို့မရတော့အခက်တွေ့နေတယ်။ 'ကဲ..အားလုံးဖယ်ကြကွာ' သူတို့ဆရာအသံကြောင့်လိုးနေတဲ့ကောင်ရောလီးစုပ်ခံနေကြတဲ့ကောင်တွေပါထွန်းညိုဘေးကဖယ်လိုက်ကြတယ်။ ဒီတော့မှထွန်းညိုကကိုမြတ်သာရှိရာဆီအကြည့်ရောက်သွားပြီး 'ကိုမြတ်သာ....သတိရလာပြီလား' ကိုမြတ်သာခေါင်းတချက်ညိတ်ပြပြီး 'ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲထွန်းည်ို..မင်းပုံစံကအရမ်းလိုလိုလားလားရှိနေပါလား' ထွန်းညိုခေါင်းကိုငုံ့ထားလိုက်တယ်။ 'မင်းညီကဖင်ခံရတာကြိုက်တာကို..ငါတို့ကအားတောင်မသုံးလိုက်ရဘူး...လီးတွေမြင်တာနဲ့ဒူးထောက်ပြီးစုပ်တော့တာပဲ...ကဲမင်းကိုတခုပြောမယ်..မင်းမှာဖင်လိုးခံနေတဲ့မင်းညီနဲ့ပတ်သက်ပြီးတောင်းဆိုစရာတခုရမယ်...ပြောကြည့်...လွှတ်ပေးပါဆိုတာတွေမရဘူး...လိုးတာနဲ့ပတ်သက်တာပဲရမှာနော်' မြတ်သာခေါင်းထဲရှုပ်ယှက်ခတ်သွားတယ်။ သူဘာတောင်းဆိုရမလဲ။ အရင်ကဆ်ိုထွန်းညိုဖင်ကြီးကိုမှန်းထုနေကျပဲ။ ပုဆိုးမပါဘဲကိုကိုယ်တုံးလုံးကြီးကိုအခုမြင်နေရပြီဆိုတော့ဒီထက်ကောင်းတာတခုပဲရှိတော့တယ်။ 'ထွန်းညို..' သူခေါ်လိုက်တော့ ထွန်းညိုမော့ကြည့်တယ်။ 'မင်းဖင်ပေါက်ကိုပြပါလား...' ထွန်းညိုလည်းဒူးကွေးထိုင်နေရာကနေထလိုက်ပြီး မြတ်သာဘက်လှည့်ကာ ပက်လက်လှန်ပြီးပေါင်ကားပြလိုက်တယ်။ လီးကြီးတွေနဲ့အလိုးခံထားရတဲ့ဖင်ပေါက်ကရစရာမရှိအောင်ပြဲအာနေပြီး လရည်တွေပါစီးကျနေတယ်။ 'မင်းသွားလိုးပြလိုက်' တပည့်တျောက်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြကာပြောလိုက်တော့အဲဘဲကပက်လက်လှန်နေတဲ့ထွန်းညိုကိုတက်လိုးလိုက်တော့တယ်။ ဖင်ပေါက်ကျယ်ကျယ်ထဲဝင်သွားတဲ့လီးကြီးကိုကြည့်ကာမြတ်သာလည်းလီးပိုတောင်လာရသလိုအရည်ကြည်တွေကပါစို့တက်လာတယ်။ ဓါးပြတျောက်ကထွန်းညိုဖင်ကြီးကိုပက်ပက်စက်စက်လ်ိုးခွဲနေတုန်း ကျန်ဓါးပြတွေကပါအနားမှာဝိုင်းအုံလာကြပြိးသူတို့လီးတွေကိုထုနေကြတယ်။ ခေါင်းဆောင်ကထိုင်ရာမှထလာပြီး မြတ်သာဆီလျှောက်လာရင်း 'သူ့ကိုဒီတိုင်မှာချည်ထားလိုက် ဒေါန'။ လီးစုပ်ခံနေသူထဲကတျောက်ထွက်လာပြီး မြတ်သာကိုအိမ်ရဲ့တိုင်လုံးမှာကြိုးနဲ့သေချာချည်လိုက်တယ်။ ခေါင်းဆောင်ကမြတ်သာနားကိုကပ်လာပြီး မျက်နှာမေးရိုးကိုလက်နဲ့ညှစ်လိုက်ကာ 'မင်းလည်းလူချောပဲ..ဒါပေမယ့်မင်းပုံစံကဖင်ခံချင်တဲ့ပုံတော့မပေါက်ပါဘူး...မင်းညီကိုလိုးချင်နေတာလား' ပြောရင်းပုဆိုးအောက်ကလီးကိုစမ်းလိုက်တယ်။ အတောင်မပြေသေးတဲ့လီးကဓါးပြခေါင်းဆောင်လက်ထဲမှာတဆတ်ဆတ်နဲ့တုန်နေတယ်။ ထွန်းညိုကတော့ဓါးပြတွေကြားထဲမှာလီးစုပ်လိုက်၊ ဖင်ခံလိုက်နဲ့လောကကြီးကိုမေ့နေခဲ့တယ်။ ပုဆိုးကိုရုတ်တရက်ဆွဲချွတ်လိုက်တာကြောင့်မြတ်သာအောက်ပိုင်းကအကာအကွယ်မဲ့စွာနဲ့လီးကြီးကလေထဲမှာတရမ်းရမ်း။ ခေါင်းဆောင်ကလီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးဂွင်းထုသလိုမျိုးဆော့ပေးနေတော့မြတ်သာလည်းမျက်စိမှိတ်ကာဇိမ်ယူရင်းညဉ်းနေလိုက်တယ်။ မျက်လုံးပြန်ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ထွန်းညိုကိုဓါးပြတွေဝိုင်းလိုးနေတဲ့မြင်ကွင်းကပြတ်ပြတ်သားသား။ ထွန်းညိုဖင်ကြီးကိုကော့နေအောင်ကုန်းပေးထားတာကိုဓါးပြတွေကတျောက်ပြီးတျောက်ဝင်လိုးကြတယ်။ အရင်လိုးတဲ့ဓါးပြရဲ့လရည်နဲ့ပဲနောက်တျောက်ကထပ်လိုးတော့လိုးသံတွေကတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ကျယ်လောင်နေတယ်။ ထွန်းညိုဖင်ကြီးကိုလိုးဖို့အလှည့်စောင့်နေတဲ့ဓါးပြတွေကသူတို့လီးသူတို့ကိုင်ကာအတောင်မကျအောင်ဆွနေကြတယ်။ မလိုးရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့သူတို့တွေအတွက်ထွန်းညိုဖင်နဲ့ပါးစပ်ကစတုဒီသာထမင်းဝိုင်းလိုဖြစ်နေတယ်။ တချို့တလေဆိုအလှည့်ပြီးသွားရင်တောင်လီးတောင်အောင်ပြန်လုပ်ပြီးပြန်လိုးဖို့စောင့်နေကြပုံကဓါးပြတွေရဲ့တဏှာစိတ်ကိုဖော်ပြနေသယောင်။ သူတို့အတွက်ဒီလိုလိုးပွဲတခုကတသက်မှာတခါသာကြုံရတာမလား။ ထွန်းညိုပါးစပ်ကလည်းဖင်လိုပဲအနားမရဘဲလီးတွေတချောင်းပြီးတချောင်းဝင်လာကြတယ်။ မရေတွက်နိုင်အောင်စုပ်ပေးနေရတော့မေးရိုးတွေကနာလှပြီး လျှာရည်တွေကိုတောင်မထိိန်းနိုင်တော့ပေ။ လီးကြီးတွေကလည်းအစုပ်ခံနေတာမျိုးမဟုတ်ဘဲထွန်းညိုပါးစပ်ကိုကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျလိုးနေကြတာဖြစ်တယ်။ လျှာရည်တွေတသွင်သွင်စီးကျနေတဲ့ပါးစပ်ထဲမှာလီးညိုကြီးတွေကအာခေါင်ထိအောင်လိုးဆောင့်နေကြပုံမှာလည်းအားရစရာကောင်းလှတယ်။ အားကောင်းမောင်းသန်အရွယ်ကောင်းယောင်္ကျားသားတွေရဲ့လိုးချက်၊ဆောင့်ချက်တွေကစိတ်ကူးယဉ်ကြည့်ရင်တောင်ကြက်စီးထစရာကောင်းလောက်အောင်ပြင်းထန်နေတယ်။ 'မင်းတို့ဖယ်လိုက်ကြတော့...ဒီလောက်လိုးနေကြတာမဝကြသေးဘူးလား..သူ့အကိုနဲ့ပေးလိုးလိုက်' ဆိုတော့မြတ်သာလည်းထွန်းညိုကိုကြည့်လိုက်သလို ထွန်းညိုကလည်းသူ့ကိုပြန်ကြည့်တယ်။ ဓါးပြခေါင်းဆောင်ကထွန်းညိုနားကိုသွားပြီးဒူးထောက်ကာ 'မင်းအကိုလီးကြီးကိုကြည့်လိုက်စမ်းထွန်းညို...မင်းကိုလိုးချင်လို့လီးကတောင်နေတာပေါက်ကွဲထွက်မတက်ဘဲ..အဲလီးကိုပြန်ကျသွားအောင်လုပ်ပေးရမှာမင်းတာဝန်ပဲ.'။ ထွန်းညိုလည်းမြတ်သာဆီလျှောက်လာပြီးအရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ညညဆိုခိုးစုပ်နေကြလီးကြီးကိုအခုတော့ပိုင်ရှင်သိအောင်စုပ်ပေးရတော့မှာမို့ပျော်သလိုလို၊ ဝမ်းနည်းသလိုလ်ိုဖြစ်နေတယ်။ မျက်စိရှေ့နားမှာရမ်းနေတဲ့လီးကြီးရဲ့ထိပ်ကိုထွန်းညိုကနှုတ်ခမ်းနဲ့စုပ်ယူလိုက်တယ်။ ကွမ်းသီးထ်ိပ်ကိုပဲစုပ်ယူကာလျှာဖျားကလီးထိပ်ဝလေးကိုထိုးသွင်းပြီးကလိပေးလိုက်တော့ မြတ်သာကထွန့်ထွန့်လူးနေရပြီ။ လီးထိပ်လေးမှတဆင့်တဖြည်းဖြည်းနဲ့အရင်းထိငုံလာပြီး အဆုံးရောက်တော့မှ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေအောင်ဆွဲစုပ်ရင်းလီးထိပ်ဆီကိုတဖြည်းဖြည်းပြန်ဆုတ်သွားတယ်။ အဲလိုမျိုးဖြည်းညင်းစွာ၄-၅ကြိမ်လောက်လုပ်အပြီးမှာတော့မြတ်သာလီးတချောင်းလုံးကတွံတွေးတွေရွှဲကာပြောင်လက်နေပြီ။ ထွန်းညိုကလက်တဖက်နဲ့လီးကိုကိုင်ကာဗိုက်မှာကပ်လိုက်ပြီး လီးထိပ်ကနေတဆင့်ဘောထုပ်တွေထိလျှာနဲ့ယက်ပေးကာ ကျန်တဖက်ကလည်းမြတ်သာပေါင်တံတွေကိုပွတ်ပေးနေတယ်။ ဘောထုပ်တွေကိုပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာလီးကိုထုနေပေးတော့မြတ်သာလည်းခံစားမှုအသစ်တွေနဲ့ လီးစုပ်ပိုင်နိုင်တဲ့ထွန်းညိုကိုစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ထွန်းညိုကလီးကြီးကိုအရုပ်ကလေးတရုပ်လိုစိတ်ကြိုက်ဆော့ကစားနေတယ်။ လျှာနဲ့လီးတံရော၊ ဘောထုပ်ကိုပါစိတ်ကြိုက်ယက်လိုက်ငုံလိုက်လုပ်ပြီးပြီဆိုမှ လီးတချောင်းလုံးကိုပါးစပ်ထဲပြန်ထည့်ကာခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မြတ်သာကကြိုးချည်ခံထားရတာမို့လှုပ်ရှားမရတော့ ခါးကိုပဲတတ်နိုင်သလောက်ကော့ပေးထားရတယ်။ မိန်းမရွှင်တွေစုပ်တာကိုကောင်းလှပြီထင်နေတဲ့မြတ်သာဟာထွန်းညိုစုပ်ချက်နဲ့တွေ့မှအမှန်အကန်လီးစုပ်ခံရတဲ့အရသာကိုရရှိခဲ့တယ်။ ထွန်းညိုကလီးကိုအရင်းကနေကိုင်ပြီးထုပေးကာ လျှာကလည်းလီးထိပ်ကိုဆော့ကစားနေတော့ပိုအရသာရှိလှတယ်။ 'အား..ထွန်းညို...ဆက်မစုပ်နဲ့တော့..အဲလိုမျိုး...ငါပြီးချင်နေပြီ' ထွန်းညိုကစကားနားမထောင်ဘဲသူ့လုပ်လက်စအလုပ်ကိုဆက်လုပ်နေတယ်။ 'အားး..ထွန်ညို...မလုပ်နဲ့တော့..ရပ်ပေး..ငါလရည်တွေထွက်တော့မယ်..မင်းပါးစပ်ထဲဝင်သွား....အားးး...အားးး' စကားတောင်မဆုံးလိုက်ခင်မှာပဲလရည်တွေကထွန်းညိုပါးစပ်ထဲထွက်သွားတော့တယ်။ မြတ်သာအိပ်မက်ထဲကလိုပဲထွန်းညိုကသူ့လရည်တွေကိုတစက်မကျန်အောင်စုပ်ယူလိုက်ပြီး အရသာရှိစွာနဲ့မျိုချလိုက်တယ်။ 'ကောင်းတယ်ဟေ့..တော်တော်ကောင်းတဲ့ပြကွက်ပဲ' လက်ခုပ်တီးကာချီးကျူးလိုက်တဲ့ဓါးပြခေါင်းဆောင်ကိုနှစ်ယောက်လုံးကြည့်လိုက်ကြတယ်။ 'ထွန်းညို...မင်းတာဝန်ကဒီလောက်ပဲမဟုတ်သေးဘူး...ငါ့တပည်တွေဆီစိတ်ကြိုက်အလိုးခံပြီးပြီဆိုတော့ ငါ့အလှည့်ကျန်သေးတယ်' ထွန်းညိုလည်းဓါးပြရှိရာဆီလျှောက်သွားပြီးတောင်နေတဲ့လီးကိုစုပ်ပေးမယ်လုပ်တော့ 'မစုပ်နဲ့တော့..ဖင်လိုးချင်ပြီ..တက်ထိုင်' ခုံပေါ်မှာမိန့်မိန့်ကြီးထိုင်နေတဲ့ခေါင်းဆောင်ကို ထွန်းညိုကမျက်နှာချင်းဆိုင်ခွလိုက်ပြီး လီးကြီးကိုသူ့ဖင်အဆုံးထိအောင်သွင်းပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်။ ခေါင်းဆောင်ကခန္ဓာနဲ့မလိုက်ဖက်တဲ့ထွန်းညိုခါးသိပ်သိပ်လေးကိုသူ့လက်အကြီးကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လီးပေါ်တက်ဆောင့်နေတဲ့အရှိန်ကိုအလိုက်သင့်လေးထိန်းထားပေးတယ်။ ထွန်းညိုဖင်လုံးကြီးတွေကခေါင်းဆောင်ပေါင်ပေါ်မှာတဖတ်ဖတ်ရိုက်ခတ်နေပြီးတုန်ခါနေပုံကမြင်ရသူအကုန်လုံးကိုလီးတောင်စေတယ်။ ခေါင်းဆောင်ပခုံးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖက်လိုက်ရင်းနို့တွေကသူ့ပါးစပ်ဆီကပ်ပေးကာ စို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ ခေါင်းဆောင်ကလည်းထွန်းညိုနို့တွေကိုအငမ်းမရစို့ပေးရင်းလက်တွေနဲ့ပါဆုပ်နယ်နေတယ်။ ပူးပူးကပ်ကပ်နဲ့အားရပါးရလိုးနေကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ ကျန်ဓါးပြတွေရော မြတ်သာပါလီးတွေတောင်လာကြပြန်ပြီ။ ဓါးပြတွေကကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ထုလို့ရပေမယ့် မြတ်သာကတော့ဘာမှလုပ်လို့မရပေ။ 'အား..အကို..အောက်ကနေပင့်လိုးပေးပါလား...ကျတော်အရမ်းကောင်းနေပြီ...' 'ကြိုက်လား...ငါ့တပည့်တွေဝိုင်းလိုးထားတော့ဖင်ကကျယ်နေပြီကွာ...ငါလိုးရတာအားမရတော့ဘူး...' 'နာနာလေးဆောင့်လိုးလေအကို...ကျတော်ညှစ်ပေးမယ်' အမှန်တော့ထွန်းညိုဖင်ကညှစ်အားမရှိတော့ဘူး။ ခုလည်းခံရတာမောပန်းနေပေမယ့် ဖင်ကလီးမဝန်ိုင်ဘူးဖြစ်သလိုခံစားနေရတယ်။ ဒါကြောင့်လည်းခေါင်းဆောင်လီးပေါ်တက်ဆောင့်နေတာပေါ့။ ခေါင်းဆောင်ကထွန်းညိုကိုယ်လုံးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ကြမ်းပေါ်ချကာ ဖိလိုးလိုက်တယ်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုမြှောက်ကိုင်ကာလိုးသမျှခံနေတဲ့ထွန်းညိုလည်းအသံသဲ့သဲ့လေးသာထွက်တော့တယ်။ 'ငါလိုး..အော်ဦးလေ..ကျတော့်ဖင်ကြီးကိုဝိုင်းလိုးကြပါလို့အော်ဦးလေ..မအော်နိုင်တော့ဘူးလား' ထွန်းညိုအပေါ်ကိုအုပ်မိုးထားပြီးတရစပ်လိုးနေတဲ့ဓါးပြခေါင်းဆောင်က ထွန်းညိုကိုကုန်းခိုင်းလိုက်ပြန်တယ်။ ထွန်းညိုကဖင်ကြီးကိုသာကုန်းထားပေမယ့်ရင်ဘတ်နဲ့ခေါင်းကကြမ်းပြင်ပေါ်ပြားပြားဝပ်ကျနေပြီ။ ခြေတဖက်နဲ့ထွန်းညိုခေါင်းကိုဖိထားပြီးကျန်တဖက်ကဒူးထောက်ကာနောက်ကနေအကြမ်းဆုံးသောဆောင့်လိုးချက်တွေနဲ့ထွန်းညိုဖင်ကြီးစုတ်ပြတ်သတ်သွားပြီထင်ရလောက်အောင်ကြမ်းတမ်းစွာလိုးခွဲနေတယ်။ အဲနောက်မှာတော့ခေါင်းဆောင်ကလရည်တွေကိုပါတခါတည်းပန်းထည့်လိုက်ပြီး ထွန်းညိုကိုပက်လက်လှန်စေလိုက်ပြန်တယ်။ 'မင်းတို့အကုန်လိုးခွင့်မရှိတော့ဘူး..ထုချင်ရင်ပဲထုလိုက်ကြ.လရည်တွေဝိုင်းပန်းလိုက်ကြ..' ခေါင်းဆောင်းစကားကြောင့်ဓါးပြတွေလည်းထွန်းညိုကိုဝိုင်းလိုက်ကြပြီးဘေးနားမှာဒူးထောက်ကာသူထက်ငါအပြိုင်ဂွင်းထုနေကြတယ်။ ခဏကြာတော့လရည်တွေဟာထွန်းညိုခန္ဓာတခုလုံးသာမက မျက်နှာတွေပါမကျန်ဖုံးလွှမ်းသွားတော့တယ်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှဲနေတဲ့ထွန်းညိုကမောပန်းစွာနဲ့မြတ်သာဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ အဲနေ့ကလည်းတညလုံးလိုလိုထွန်းညိုမှာအားသမျှအလိုးခံနေရင်းမနက်မိုးသောက်သွားတော့တယ်။ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူကမနက်ကျတော့လိုးခွင့်မပေးတော့ဘဲ ထမင်းဟင်းတွေအဝကျွေးကာ ကုန်ပစ္စည်းတွေထဲကသူတို့လိုအပ်တာကိုပဲယူထားလိုက်ပြီး နေ့လည်လောက်မှပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။ ထွန်းညိုကိုသူတို့ဝိုင်းလ်ိုးတာကိုလည်းနှုတ်ပိတ်ထားဖို့နဲ့သတင်းတစုံတခုပေါက်ကြားသွားတာနဲ့မိသားစုတစုလုံးကိုသတ်ပစ်မယ်လို့လည်းခြိမ်းခြောက်လိုက်သေးတယ်။