( Unicode )
( Loved One )
ဟယ်လို!ကျွန်တော့်နာမည် ဂျွန်ဂျောင်ကုပါ။တောင်ကိုရီးယားရဲ့အာဏာရ ရဲမှူးချုပ်၏တစ်ဦးတည်းသော သားတစ်ယောက်ပဲဆိုပါတော့။အခုမှ အထက်တန်းကျောင်းသားလေးဆိုပေမယ့် မဟားတရားဆိုးသွမ်းလွန်းလို့ " ဆရာမနိုင်နှစ်ဆောင် "ပြိုင်ဟုပင် အမည်တွင်နေတဲ့ ခပ်ဆိုးဆိုးကောင်လေးဟာ
ကျွန်တော်ဂျွန်ဂျောင်ကုပါပဲ။
အဖေလည်းမနိုင် အမေလည်းမနိုင် ဘယ်ဆွေမျိုးမှလည်းထိန်းမနိုင်ပါဘူး။ကျောင်းလည်းတက်ချင်တဲ့အချိန်သွားတက်လိုက်ပြီး တက်ချင်တဲ့အတန်းကျမှ အတန်းထဲဝင်ထိုင်နေလိုက်ရုံပါ။ဒါပေမယ့်...!တစ်ပတ်မှာ တစ်ရက်လေးတောင် စာသင်ခန်းထဲအချိန်ပြည့်ရှိမနေပါဘူး။
ဘယ်ဘဝက ရန်ငြိုးတွေကြောင့်လည်း
မသိပေမယ့် စာအုပ်ကိုင်လိုက်တာနဲ့ကို အိပ်ပျော်တော့တာပါပဲ။ကြည့်ရတာ ဟိုဘဝက စာကျက်ရင်းနဲ့သေခဲ့ရလို့ အခုဘဝမှာ
ဒီလောက်ထိဓာတ်မတည့်နေသလားပဲနော်။
စာကျက်ရတာကိုမုန်းတယ်။အိမ်စာလုပ်ရတာကိုလည်းမုန်းတယ်။စာမြင်တာနဲ့ကို မုန်းနေမိတော့တာပဲဗျာ။
စာမကြိုးစားလည်းထမင်းကောင်းကောင်းစားပြီး ကောင်းကောင်းသုံးဖြုန်းနေနိုင်နေတာပဲကို ဘာကိစ္စနဲ့အပင်ပန်းခံပြီးစာလုပ်နေရဦးမလဲ?အဲ့တော့ စာမလုပ်ချင်ရင် စာမလုပ်နဲ့!
စာမလုပ်လို့ ထမင်းမငတ်သွားဘူး။
ကျွန်တော်ဆို ဘယ်တစ်နှစ်ကမှ စာသေချာ
မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။စာမေးပွဲတွေ မဖြေခဲ့ဘူးလားဆိုတော့ ဖြေခဲ့ဘူးပါတယ်။ဒါပေမယ့်ဗျာ အောင်မှတ်မပြောပါနဲ့ ဘဲဥကွဲ သုညကွဲရင်တောင်ကံကောင်း...!အဲ့လိုစာမလုပ်တဲ့ ကျွန်တော်လိုကောင်က တစ်နှစ်တစ်တန်းတော့ မှန်မှန်အောင်သတဲ့။
ဒါကလည်း မိဘတွေရဲ့အရှိန်အဝါကြောင့်ပဲဖြစ်မှာပေါ့။ကျွန်တော်ဘာပဲလုပ်လုပ် ဘယ်လိုပဲသောင်းကျန်းသောင်းကျန်း စိတ်တိုင်းမကျရင် တွေ့သမျှကိုဇောက်ထိုးပဲဆွဲလှန်လှန် အကုန်လိုက်ရှင်းပေးမယ့်မိဘတွေ
ရှိနေသရွေ့တော့ ကျွန်တော်ဟာစိတ်တိုင်းကျဆိုးသွမ်းနေဦးမှာပါပဲ။
