Part [ 8 ]

394 16 0
                                    

Sponsor

[Part 8 ]

မူရင်းစာရေးသူ: 아노르이실
ဘာသာပြန်သူ: Nieve

“ထိုင်ပါဦး”

ယူအီရင်းက မူယွန့်ကို အသာအယာတွန်းပြီး ပြောလာတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ ရပ်တည်ဖို့တောင် အားမရှိတော့တဲ့ပုံပေါ်နေတဲ့ မူယွန်က ယူအီရင်း ထလာခဲ့တဲ့ ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ သွားထိုင်ပြီး မျက်စိမှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မြန်မြန်မျက်လုံးဖွင့်ပြီး သူ့ရဲ့ရှေ့မှာထိုင်နေတဲ့ ယူအီရင်းကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။

“ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“အရောင်းအဝယ်ဝန်ဆောင်မှုရှိတယ်လား”

“ဘာလဲ”

“ဒါက စပွန်ဆာအတွက် အရောင်းအဝယ်ဝန်ဆောင်မှုမျိုးလေ”

မူယွန်က ပျာယာခတ်သွားပြီး သူ့ရဲ့ပျော့ခွေနေတဲ့ခြေထောက်ကို အားထည့်ကာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပေမဲ့ ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့လက်နဲ့ ပေါင်ကို ဖိထားတာကြောင့် ပြန်လဲကျသွားတယ်။

“ခဏလောက် နေပါဦး၊ ကျွန်တော် လုပ်ပေးမယ်”

“ငါ အဲ့ဒါတွေ မလိုအပ်ဘူး”

“မလိုအပ်ဘူးလို့ တွေးနေတာတောင် ခင်ဗျားဟာက မာနေတုန်းပဲ”

“…ခဏနေရင် ကျသွားလိမ့်မယ်”

“ကျွန်တော် ကူညီပေးမှာမလို့ လက်ခံလိုက်”

မူယွန်ရဲ့ဆန္ဒကို လျစ်လျူရှုပြီး ယူအီရင်းက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတဲ့ မူယွန့်ရဲ့ဟာကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တော့ မူယွန်က အလျင်အမြန် သူ့ရဲ့ခေါင်းကို ဖယ်လိုက်ပေမဲ့ မဖယ်နိုင်ဘဲ လက်ခံလိုက်ရတယ်။

“အား…”

မူယွန်ရဲ့လက်ချောင်းတွေက ယူအီရင်းရဲ့ နူးညံ့တဲ့ဆံသားတွေထဲ ထိုးဆွနေကာ ယူအီရင်းရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်လိုက်ရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်လာတယ်။ သူ့ရဲ့အရာက ယူအီရင်းရဲ့ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ရောက်သွားတဲ့အခါ သူ့ရဲ့လက်ကို အလျင်အမြန် မ.လိုက်ပြီး လက်ဖမိုးကို ကိုက်ထားရတယ်။ အဲ့ဒီလိုမလုပ်ရင်လည်း အသံထွက်အော်မိတော့မယ်ထင်တယ်။
ယူအီရင်းရဲ့နူးညံ့တဲ့နှုတ်ခမ်းက သူ့ရဲ့လိင်တံထိပ်ဖျားကို ထိလာပြီးတဲ့နောက် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပူနွေးတဲ့အာခံတွင်းထဲကို စုပ်ယူလိုက်ကာ လျှာနဲ့ လိင်တံကို ထိလာတယ်။ အနည်းငယ်ကြမ်းတမ်းပြီး နူးညံ့တဲ့ပါးစပ်ထဲကို သူ့ဟာကြီးရောက်သွားတော့ မူယွန်က ခြေဖျားတွေ ကျိုးလောက်အောင်အထိ တွန့်ချိုးပြီး တောင့်ထားမိတယ်။ သူ့ရဲ့ဆီးခုံက တင်းကျပ်ပြီး အောင့်တက်လာကာ ဆီးလမ်းကြောင်းကလည်း စုတ်ပြဲတော့မလိုနဲ့ အစာအိမ်ကပါ တုန်ခါနေတယ်။

“ကောင်းတယ်… ဟင်း….”

အဲ့ဒီအချိန်မှာ မူယွန်ရဲ့လက်တွေက ဆိုဖာလက်ရန်းပေါ်ကို ရွှေ့သွားတယ်။ အဲ့ဒီလိုမှမလုပ်ရင် သူ့ရဲ့လက်တွေက ယူအီရင်းရဲ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲမိရုံသာမက သူ့ရဲ့လက်ချောင်းတွေ အဖြူရောင်ပြောင်းသွားတဲ့အထိ အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆွဲမိလိမ့်မယ်။
ယူအီရင်းက မူယွန့်ကို တစ်ချက်မော့ကြည့်ပြီး ပြန်ငုံ့သွားကာ မူယွန်ရဲ့အရာကို ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ယူလာပြီး အထဲထိ ပိုရောက်အောင် ဆွဲမျိုနေတယ်။
သူ့ရဲ့အရာက ယူအီရင်းရဲ့နူးညံ့ချောမွေ့တဲ့ ပါးစပ်အတွင်းပိုင်းထိ ရောက်နေပြီး တင်းကျပ်နေအောင် စုပ်ယူထားခံရတယ်။ သူ့ရဲ့ပစ္စည်းက အရည်ပျော်ပြီး ယူအီရင်းရဲ့ပါးစပ်ထဲကို စီးဝင်သွားတော့မလို ခံစားလိုက်ရတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ရှေ့မှာ ရှက်သွေးဖြာနေမိတယ်။ သူက ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်နေတာ ယူအီရင်းရဲ့အနံ့ကြောင့်လို့ ထင်နေပေမဲ့ ခဏအကြာမှာ သူ့ရဲ့အရာကနေ ခံစားလိုက်ရတဲ့ ပူနွေးတဲ့ဖိအားကြောင့် အဲ့ဒီအတွေးတွေဟာ လွင့်စဥ်သွားတယ်။

“ဟင်း...”

မူယွန်ရဲ့နှလုံးသားလေးက ကဆုန်ပေါက်နေတော့ သက်ပြင်းအကျယ်ကြီး ချလိုက်မိပြီး အာခေါင်တွေပါ ခြောက်ကပ်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာမှမတတ်နိုင်လောက်အောင် အရိုင်းဆန်စွာနဲ့ နှလုံးခုန်တွေ မြန်နေပြီး သက်ပြင်းပဲချနေမိတယ်။ သူ့ရဲ့ပေါင်အတွင်းသားတွေက တုန်ယင်လာပြီး မသိလိုက်ခင်မှာပဲ ယူအီရင်းရဲ့ခေါင်းကို သူ့ရဲ့ပေါင်တွေနဲ့ ညှစ်ထားမိလိုက်တာက အချက်ပြလိုက်သလိုမျိုး ဖြစ်သွားတဲ့အတွက် ယူအီရင်းက သူ့အရာကို ပိုပြီးတော့ ခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း စုပ်ယူလာတယ်။

“အိုး....အင်း....”

မူယွန်ရဲ့ခြေချောင်းတွေက ခိုင်ခိုင်မာမာ ကုပ်ထားကာ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲဆန့်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံးက တုန်ရီလာသလို သူ့ဟာကလည်း ပေါက်ကွဲထွက်တော့မဲ့အတိုင်းပင်။ အဲ့ဒီအချိန်ကစပြီး သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး လောင်မြိုက်သွားတော့မယ်လို့ ခံစားနေရတယ်။
မူယွန်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တုန်ယင်နေတာ ရပ်တန့်မသွားခင် ပြီးသွားတဲ့အထိ ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့အရာကို ပါးစပ်ထဲမှာထည့်ပြီး လျှာနဲ့ ထိုးဆွပေးနေရာ မူယွန်တစ်ယောက် ပျော့ခွေသွားတော့မှသာ ယူအီရင်းက ပါးစပ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

“ဘယ်လိုလဲ ကောင်းတယ်မလား”

“ဟင်း….ယူအီရင်းက တခြားသူတွေကိုလည်း ဒီလိုမျိုး လုပ်ပေးတာလား”

“မဖြစ်နိုင်တာကို၊ တကယ်တော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးတာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဆိုပေမဲ့ သိပ်မဆိုးလှဘဲ ကျွန်တော်က ဒီနေရာမှာ အရည်အချင်းရှိနေတာကို သိလိုက်ရတော့ နည်းနည်းတော့ အံ့အားသင့်မိသွားတယ်”

“အဲဲ့ဒီလိုလား ငါ မင်းကို Hwadae (ပိုက်ဆံ)ပေးလိုက်သင့်လား”

“ပေးရင် ကျေးဇူးတင်တာပေါ့ လက်ခံရမှာပေါ့”

သူက စကားတစ်ခွန်းတောင် အမှားမခံဘဲ ပျော့ခွေနေဆဲ မူယွန်က သွားဖြဲပြလိုက်ပြီး ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့ပါးစပ်ကို အင်္ကျီအနားနဲ့ အကြမ်းပတမ်းသုတ်လိုက်သလို သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အရည်တွေ ပေနေတဲ့ လက်သုတ်ပဝါကိုလည်း အနားက စားပွဲပေါ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်လိုက်တယ်။

“ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျား တားဆေးကို အသင့်အတင့်ပဲ ထိုးသင့်တယ်”

မျက်စိမှိတ်ပြီး အသက်ရှူဝအောင် မနည်းလုရှူနေတဲ့ မူယွန်က ရုတ်တရက်ရလာတဲ့ မှတ်ချက်ကြောင့် အသက်အောင့်ကာ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ယူအီရင်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ယူအီရင်းက အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုတောင် ပြန်မပြင်ဘဲ အိပ်ရာဆီသွားပြီး ပက်လက်လှန်ချလိုက်ကာ မူယွန့်ဆီကို ခေါင်းအနည်းငယ် စောင်းကြည့်လိုက်တယ်။
မူယွန်ရဲ့ခြေထောက်တွေက တုန်ယင်နေသေးပေမဲ့ ကြိုးစားပြီး ထောက်လိုက်ကာ သူ့ရဲ့အကြည့်တွေကို တည်ငြိမ်နေတဲ့မျက်နှာထားနဲ့ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပါစေ ခင်ဗျားက omega အမျိုးသားတစ်ယောက်ဖြစ်တာတောင် ဘာကိုမှ အနံ့မရသလို ခင်ဗျားရဲ့သုက်ရည်တွေက တားဆေးအရသာရနေအောင်အထိ ဘယ်လောက်တောင် ဆေးထိုးထားတာလဲ”

“ဆရာဝန်နဲ့ ပုံမှန်ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ထားတာမလို့ မင်းကိစ္စမဟုတ်ဘူး”

“ရမ်းကုဆရာဝန်လား”

တစ်စုံတစ်ခုကို တွေးနေသလိုမျိုး နဖူးကို အနည်းငယ်တွန့်ချိုးထားတဲ့ သူ့ရဲ့ပုံစံက ချစ်စရာကောင်းတာမလို့ မူယွန်က ပြုံးလိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူက ဘောင်းဘီကို ဆွဲတင်ပြီး ခြေထောက်ကို အားတင်းလိုက်ရင်း အိပ်ရာဆီ သွားကာ ယူအီရင်းရဲ့တင်ပါးကို အမိအရလှမ်းဆွဲပြီး သူ့ကို နမ်းလိုက်တယ်။
မူယွန်က လျှာကို အရင်ထိုးသွင်းပြီး သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို မွှေနေတော့ တစ်ခဏလောက် အံ့ဩသွားတဲ့ ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့လျှာကို အလျင်အမြန် ထိုးထည့်လာတယ်။ အခုမှ ရေချိုးထားသလိုမျိုး သူ့ရဲ့အနံ့တွေမှာ နစ်မျောသွားလို့ထင် သူ့ရဲ့လျှာဖျားကို ထိလာတဲ့ ယူအီရင်းရဲ့လျှာက ပိုရင်ဖိုလာစေပြီး တံတွေးဂလင်းတွေကလည်း ယားယံလှုံ့ဆော်လာတယ်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာ မူယွန်က အရင်ဆုံး အဆင်ပြေမယ်လို့ တွေးပြီး နှုတ်ခမ်းကို ဖယ်လိုက်တယ်။

“အခု တားဆေးအရသာ ပျောက်သွားပြီလား”

“မဆိုးပါဘူး”

ယူအီရင်းက ပခုံးတွန့်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုပါ တစ်ခါတည်း ဆွဲလိုက်တယ်။
အိပ်ရာထဲကနေ ထသွားပြီး အဝတ်အစားတွေ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြုပြင်ပြီးတဲ့အထိ မူယွန်က သတိလက်လွတ်နဲ့ လည်စည်းကို ကလိရင်း သူ့ရဲ့အကြည့်တွေကို ရှောင်နေမိတယ်။ တရှဲရှဲမြည်သံကို ကြားလိုက်ရတော့မှ သူက ယူအီရင်းကို ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး အဲ့ဒါက အိပ်ရာပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ သူ့ကို အချက်ပြနေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ဒါပေမဲ့ မင်းမှာ ဘယ်လိုပြဿနာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ”

“ပြဿနာ…အဲ့ဒါကို ပြဿနာလို့ ပြောရအောင် ကျွန်တော်က အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီမလို့လဲ”

“ငါသိပြီ အင်း..အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ဘာလို့ ပြဿနာရှာခဲ့ရတာလဲ”

ယူအီရင်းက မျက်မှောင်ကြုတ်လာတော့ မူယွန်က ပြုံးနေပြီး အရာအားလုံးသိနေတဲ့ သူ့ရဲ့အပြုံးတွေက ကြောက်စရာကောင်းလှပေမဲ့ စိတ်ဆိုးနေတဲ့ သူ့ရဲ့အမူအရာကတော့ အတော်လေး ချစ်စရာကောင်းသလို အကြည့်တွေက ဘယ်လောက်ပဲ ခက်ထန်နေပါစေ သူ့အတွက်တော့ ဆိုးရွားတယ်လို့ မခံစားရပါ။

“ဘယ်သူက ကျွန်တော် ပြဿနာရှာတယ်လို့ ပြောခဲ့တာလဲ၊ ဒါရိုက်တာ ယွန်ယောင်းလို့တော့ မထင်ဘူး၊ မင်ဝူယောင်း အဲ့ဒီလူလား၊ ချွဲဂျင်ဆုန်းလား၊ ဂန်ဆိုးဂျင်လား၊ ချွဲယောင်းအာလား”

“ဒါဆို မင်းက ငါ့ကို မင်းသားတွေအားလုံးရဲ့နာမည်ကို ပြောနေတာပဲ”

“အင်း သူတို့တွေအကုန်လုံးက သံသယရှိတဲ့စာရင်းဝင်တွေပဲ”

“မင်း ဘာလုပ်ထားလဲ”

မူယွန်က အသေးစိတ်မသိတာတောင်မှ ယူအီရင်းရဲ့ပြဿနာကြောင့် ရဟတ်ယာဥ်နဲ့ တန်းဆင်းလာပြီး သူသိတာက ယူအီရင်း ပြဿနာရှာနေတယ်ဆိုတာနဲ့ သူ့ကို လာတားခိုင်းတယ်ဆိုတာကိုသာ။ အဲ့ဒီအချိန်က စီးပွားရေးကြော်ငြာရိုက်ကွင်းမှာ သူတွေ့ခဲ့တဲ့ ယူအီရင်းရဲ့စရိုက်ကို တွေးကြည့်ရင် ပြဿနာကို အကြမ်းဖျင်းသိပေမဲ့ သူ့ဆီက စကားကို တိုက်ရိုက်ကြားချင်နေမိတယ်။

“ကျွန်တော့်ရဲ့စရိုက်ကို ဘာမှ မကွယ်ဝှက်ထားသလို ထွေထွေထူးထူးလည်း ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ဘူး”

“မင်းရဲ့စရိုက်ကို ဝှက်ထားနိုင်လား”

“ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုထင်လဲ၊ ဖိအားပေးခံထားရတာတောင်မှ ကျွန်တော် ဒရမ်မာနှစ်ပုဒ်ရိုက်ကူးပေးထားပြီး ခင်ဗျားက လုံးဝသာမန်အနေနဲ့ ပါဝင်လာရင်တောင် အများကြီးဖြစ်လာမှာ၊ အဲ့ဒီတုန်းက ခင်ဗျား ကင်မရာနောက်ကွယ်မှာ ဘာတွေ လုပ်ခဲ့တာလဲ”

မူယွန်က ယူအီရင်း တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ လိုက်နာပြီး ရိုက်ကူးခဲ့၊ စောင့်ခဲ့၊ သရုပ်ဆောင်ခဲ့ပေမဲ့ ကြိုးကြိုးစားစားမလုပ်ခဲ့တာကို ပြန်တွေးကြည့်နေမိတယ်။
ပြီးတော့ သူရိုက်ကူးနေတာကို ကြည့်ချင်လာတယ်။
မူယွန်က လက်ကောက်ဝတ်က နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ အချိန်သိပ်မရတော့တာကြောင့် သူ့ကို စိတ်ဆိုးနေတဲ့မျက်နှာနဲ့ ကြည့်နေဆဲဖြစ်တဲ့ ယူအီရင်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။

“ငါ့ကို ခေါ်ထုတ်တဲ့ မင်းရဲ့ရည်မှန်းချက် အောင်မြင်သွားပြီဆိုတော့ အခု အေးအေးဆေးဆေး ရိုက်ကူးရေးလုပ်မယ်မလား”

“CEO အဲ့ဒီလိုလုပ်တာကို တွေ့ခဲ့တယ်”

မူယွန်က နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ဒီအဓိပ္ပာယ်မရှိတဲ့ မြင်းမြီးဂိမ်းကို ကစားဖို့အချိန် မရှိတော့တဲ့အပြင် အတွင်းရေးမှူးယောကလည်း အပြင်ဘက်မှာ စိတ်မရှည်လက်မရှည်နဲ့ စောင့်နေမှာဆိုပေမဲ့ မူယွန်က ယူအီရင်းနဲ့စကားပြောရတာ ပျော်တာကြောင့် နည်းနည်းကြာကြာနေချင်မိတယ်။

“ငါ မင်းအတွက် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”

“ခင်ဗျား စိတ်မဆိုးဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

“ငါက ဘယ်လို လုပ်နိုင်မှာလဲ”

“ကျွန်တော်သာ သိခဲ့ရင် အရင်ကတည်းက ကျွန်တော့်ရဲ့အကျင့်စရိုက်ကို ပြောင်းလဲခဲ့ပါတယ်”

ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့စကားတွေက ရယ်ရသလိုမျိုး အသာအယာ ရယ်လာသလို မူယွန်ကလည်း အနည်းငယ် ရယ်လိုက်မိပြီး အိတ်ကပ်ထဲကို လက်ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အိတ်ထဲက ထုတ်ယူလာတဲ့ အနက်ရောင် ခပ်လေးလေးအရာတစ်ခုကို ယူအီရင်းဆီ ပစ်ပေးလာတယ်။

“ဖုန်းလား”

“အဲဲ့ဒီမှာ နံပါတ်တစ်ခုထည့်ထားတယ်၊ အဲ့ဒါက ငါ့ဆီကို တိုက်ရိုက်ရောက်တာမလို့ ယူထားလိုက်”

“ကျွန်တော့်ကို ဖုန်းနံပါတ် ပေးရုံနဲ့ ရပြီပဲကို ဒါက အသစ်ကြီးလေ”

ယူအီရင်းက ဖုန်းကို ကောက်ယူပြီး အနည်းငယ် ကလိကြည့်ကာ ဖွင့်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ဖြူသွယ်ရှည်လျားတဲ့ လက်ချောင်းတွေ အနည်းငယ်လှုပ်ရှားပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ မူယွန်ရဲ့အိတ်ကပ်ထဲက တုန်ခါမှုကို ခံစားလိုက်ရတယ်၊ ယူအီရင်းက မူယွန်ရဲ့ရင်ဘတ်ကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖုန်းချလိုက်တယ်။

“ခင်ဗျားမှာ ကိုယ်ပိုင်ဖုန်းမရှိဘူးလို့ ကြားထားတာကို တစ်လုံးရှိနေတာလား”

မူယွန်က ဖြေရမှာ ရှက်လို့ ပြန်မဖြေဘဲ ခေါင်းတစ်ချက်သာ ညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“အခုတော့ ခင်ဗျားဆီကို ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အတွင်းရေးမှူးကတစ်ဆင့် ဆက်သွယ်စရာမလိုတော့ဘူးပေါ့”

“ဒါပေမဲ့ ငါက ငါ့အလုပ်တွေနဲ့ ရှုပ်နေတာမလို့ ခဏခဏတော့ မရဘူးနော်”

“အင်း ခင်ဗျားက ဒီနေရာကို မရောက်ရောက်အောင် လာတဲ့အထိ ကျွန်တော့်ရဲ့ထောင်ချောက်မှာ ပိတ်မိနေတဲ့စပွန်ဆာဆိုတော့ တုန်ခါမှုကို လျစ်လျူမရှုလောက်ပါဘူး”

ပြုံးပြီးပြောလာတဲ့ ယူအီရင်းရဲ့စကားကို မူယွန်တစ်ယောက် မငြင်းနိုင်ဘဲ ယူအီရင်းသာခေါ်ရင် အချိန်တစ်မိနစ်လောက်ကိုတောင် ပြင်ဆင်မိလိမ့်မယ်လို့ တကယ်ထင်နေမိတယ်။
မူယွန်က အနည်းငယ် အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့မျက်နှာသာမက လည်ပင်းတွေပါ ရှက်သွေးဖြာပြီး ပန်းရောင်သမ်းနေကာ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း တုန်ယင်နေတဲ့အသံကို ထိန်းဖို့ ချောင်းဟန့်လိုက်တယ်။

“ပြန်တော့မှာမလို့ ပြဿနာမရှာနဲ့တော့”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ”

ယူအီရင်းရဲ့ဟာသကြောင့် မူယွန်ရဲ့မျက်နှာထားခပ်တင်းတင်းက ပြေလျော့သွားပြီး အနည်းငယ် ရယ်မိသွားတယ်။
ယူအီရင်းက အိပ်ရာပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း အခန်းထဲက ထွက်သွားတော့မဲ့ မူယွန့်ကို နှုတ်ဆက်သလိုမျိုး လက်ပြနေပြီး မူယွန်ကလည်း ယူအီရင်းကို ခပ်မြန်မြန်တစ်ချက်ကြည့်ကာ တံခါးဖွင့်ပြီး အပြင်ထွက်သွားတယ်။
တံခါးနားမှာစောင့်နေတဲ့ အတွင်းရေးမှူးက မူယွန့်ဆီကို ချက်ချင်းလာပြီး အနားမှာ ရပ်နေတယ်။

“အတွင်းရေးမှူးယော ယူအီရင်းရဲ့အကောင့်ကို သိလား”

“ဟုတ်ကဲ့”

“သန်းနှစ်ဆယ် လွှဲပေးလိုက်ပါ”

“ဘာရယ်”

“အဲဲ့ဒါကို ‘Hwadae' လို့ ရေးပြီး ပို့လိုက်”

Swara Web Novel Translation

SponsorWhere stories live. Discover now