MAFYA SANRISI [YARI TEXTİNG]

5. BÖLÜM

Bu bölümü yazarken o kadar keyif aldım ki umarım sizde okurken keyif alırsınız.
💞

Gözlerimi açmak ilk defa bu kadar zordu yavaş yavaş araladığım gözlerime bir anda güneş çarptı bir bahçede olduğumu fark ettim yan taraftan ses gelince tek olmadığımı fark ettim kafamı çevirip.

"Sen kimsin be!" Diye sertçe yükseldim oturur pozisyona gelince karşımda siyah giyinen ve elinde ki telefonu çevirerek tutan birini gördüm yavaşça telefonunu önünde ki masaya koydu bana doğru baktı

"Ben Yaman Çırahan" Nee günlerdir konuştuğum ve dün akşam saatlerce beni ağlatan adam bu muydu.
Beklediğimden daha yakışıklıydı.

"Ha ha ha bende Namık Kemal amına koyayım" deyip ayağa kalktım çıkış kapısı diye düşündüğüm birkaç adamın olduğu yere doğru ilerlerken bileğimde elini hissettim

"Güneş sadece özür dilemek istiyorum dinle beni lütfen" neden bu kadar yumuşak konuşuyordu biraz daha devam ederse bayılıcaktım.

"Manyak mısın sen neden bayılttınız beni, neden burdayım ve benimle uğraşmak istemeyen biri neden şuan vaktini benim için harcıyor?"

"Otur konuşalım gerçekten kötü bir niyetim yok" 

Ben inandım şahsen.

"Hıı o yüzden bayılttınız beni dimii?"

"İnsan gibi söylesek gelecek miydin?"

"Hayır ne münasebet!"

"Bende öyle düşünmüştüm."

Kolumdan tuttu ve beni oturma grubunun olduğu yere götürmeye çalıştı

"Bırak çocuk değilim yürürüm ben" dedim bana bakıp peki dermiş gibi elini uzattı geçmem için az önce ayıldığım yere tekrar oturdum o da karşıma geçti aramızda cam masa vardı ve üzerinde çiçek vardı saksı çiçeği çok güzel duruyordu hemen yanında kül tablası vardı içinde yeni söndürülmüş dumanı tüten sigara izmariti vardı.

"Sabah sabah aç karına beni kaçırdığına göre kafayı yemiş olmalısın" bana bakıp sanki ciddiye almıyomuş gibi bir ifade belirdi

"Açsan bişeyler hazırlatabilirim?"

"İstemez birkaç dakika sonra burdan çıkıp yemek yemeğe gidicem."

"Teklif var ısrar yok" dalga mı geçiyo bu benimle suratımı büzüp kafamı salladım
Bu adam beni ciddiye almıyo. Kesin

"Öncelikle dün çok önemli bir işin ortasındayken peş peşe attığın mesajlar ortamın ciddiyetini bozdu ve yanlış anlaşılmama sebep oldu ve iş bozuldu."

"Sessize alsaydın o zaman,  geçerli bir sebep değil bu"

"Kusura bakmayın Güneş Hanım telefonumu sessize almayı unutmuşum insanım ya hani ben" çocuk gibi gözlerini kısarak konuştu ama hâlâ çok ciddi gözüküyordu.

La havlee

"Benim için önemli bir işti bu, yarın akşam için lazımdı bana kadın ama senin mesajların sayesinde sevgilim var zannetti ve 'buna tahammül edemem' deyip gitti"

"Ne yani kadını kendi zevk meselen için mi tutucaktın, iyi yapmışım o zaman oh olsun sana" deyip elimi oh olsun dermiş gibi göğsümden aşağı indirdim iki kere

Gözlerini kapatıp kafasını sağa çevirdi ve bi anda dönüp
"Hayır tabi ki de!!" Diye bağırdı
Tamam tehlikelisin anladım

"Sadece bi organizasyonda yanımda durması gerekiyordu ve sen, neyse" devam etmedi

"Ne ben söylesene ben mi mahvettim!"

"Evet sen mahvettin!"

"Sende beni sinir ettin!"

"Uydurma o bundan sonra oldu!"

"Hissetmişim demek ki olacakları" 
Birbirimize diklendik köprüde kalmış iki inatçı keçi gibi.

"Neyse bedeli öderim olur biter uzatma yani istersen kızla konuşayım?" Diye bir teklifte bulundum

"Bedelini ödemek mi istiyorsun?"

"Evet!"

"Ne dersem kabulün mü?"

"Madem bokladım ortayı temizliyim bari. Kabul "

"Yarın akşam organizasyona benimle sen geleceksin!" Nee hayır paşam olmaz

"Hahaha ASLA!"

-------