Şans ondan yanaydı. Bugün dersi iptal edildi.
İlk önce Jisung uyandı ve kahvaltı yapmadan önce duş aldı. Minho'nun ne istediğinden emin değildi ve acı dolu bir gün geçirdiği için ona waffle yapmaya karar verdi. Sadece hafif bir kahvaltı.
Minho uyandığında odasına döndü. Esmer üzgün bir ifadeyle etrafına baktı ama Jisung'u görünce tutması için ellerini uzattı. "Sungie, nereye gittin?" sesi biraz kısıktı.
Sarışın onun sevimliliğini izlerken gülümsemesini gizleyemedi. Saçları oraya buraya dağılmış, bazıları kulaklarına yapışmıştı. Ellerini uzatıp onu yatağa doğru itti. "Günaydın Min." başına ne geldiğine dair hiçbir fikri yoktu ama dudaklarını Minho'nun dudaklarına bastırdı. Bunu yaparken içinde bilinmeyen bir heyecan vardı.
Mutluydu.
Minho'nun yüzü, Jisung'u karma eğitim yapmak için geri çekildiğinde kızardı. "Bizim için bir kahvaltı hazırladım. Önce git yüzünü yıka." Yataktan kalktı ve Minho'yu ayağa kaldırdı ama irkildi. "Lanet olsun, çok mu acıdı?"
"H-hayır, sadece biraz."
"Hala yürüyebiliyor musun?"
Minho başını salladı. "Şey... kapüşonlusunu tekrar giyebilir miyim?"
"Aman Tanrım, sormana gerek yok."
Minho banyoya girdi ve kapıyı arkasından kapattı. Aynaya baktı ve hemen boynunda bazı koyu kırmızı izleri gördü. Nefes nefese, eliyle ağzını kapattı. Eli hafifçe titreyerek parmakları işaretleri yavaşça takip etti.
Aynadaki yansımasıyla göz teması kurdu ve yüzü daha da kızardı.
............
"Bugün dersin yok mu?" Minho, Jisung'un hala ev tişörtüyle olduğunu görünce sordu.
"İptal edildi, merak etme."
"Gerçekten mi?" diye tekrar sordu, midesinde bir mutluluk çukuru hissederek.
"Evet Minho. Gerçekten," diye coşkusuna güldü. "Bugün yapmak istediğin bir şey var mı?"
"Peki sizin başka çalışmalarınız yok mu?"
"Ne çalışması?"
Minho omuz silkti, "Bilmiyorum. Her zaman gazetelerle meşgulsün."
"Ahhh ödevleri mi kastediyorsun?" Minho'nun onunla konuşmaya devam ettiğini görmek hoşuna gidiyordu ve konuşmayı bitirmeye niyeti yoktu. Minho'nun başını salladığını görünce cevapladı, "Neredeyse sınav haftası bu yüzden ödevleri erken bitirdim. Bu konuda endişelenmeyin."
"Çalışman var mı-"
"Kurabiye ister misin? Malzemeleri geçen hafta sonu aldım." Jisung, Minho'nun sorusundan kasıtlı olarak kaçınarak saklama bölmesini kontrol etti.
Kurabiyelerden bahsedildiğinde Minho'nun gözleri parladı. "Brownies?"
"Hayır, kurabiye. Changbin hyung burada yaşarken bana Felix'le yapmayı öğretti." Gerekli malzemeleri çıkardı ve hepsini Minho'nun önündeki tezgahın üzerine koydu. "Ama sadece izlemen gerekiyor. Eminim dün geceden beri hâlâ ağrın vardır." kıs kıs güldü ve Minho'nun fazlasıyla kızarmasına neden oldu.
"Kapa çeneni." çikolata parçacıkları kabına baktı. Kalbinin eskisinden daha hızlı attığını hissedebiliyordu, bu da kendisini sorgulamasına neden oluyordu.
Neden bu kadar gerginim?
"Yani! Bunu yapmak için yapmamız gereken ilk adım-"
"Sungie o odada kalabilir miyim?" Minho müzik odasını işaret ederken aniden onun sözünü kesti. Jisung'un ifadesinin biraz gurur duyduğunu fark etti ama bunu hemen bir gülümsemeyle örttü.
"Tabii ki Min. İşim biterse sena haber veririm. Git biraz dinlen." Bunun üzerine Minho odaya gitti ve kanepeye uzandı. Karmaşık duygularıyla tavana baktı.
Neden yaralı görünüyor?
Yanlış mı yaptım?
Başını hafifçe salladı. Hayır, hayır. Ona bu şekilde davranmamalıyım.
Ama biraz alana ihtiyacı vardı. Düşünebileceği bir alan.
Yarı insan yarı kedi olmak zordu. İlk etapta Felix'ten hoşlandığını düşündü ama kızgınlık dönemine girdiğinde Jisung'u arzuladı.
Hyunjin.
Minho aniden doğruldu. Aklı, Seungmin ve Hyunjin'in ona bakması gereken o geceye gitti.
Dün geceki olaya geçelim.
Kızgınlık dönemindeydi ve Jisung onun bir melez olduğunu kolaylıkla tahmin edebiliyordu. Sadece son kullanma tarihi geçmiş süt yüzünden dönen bir kedi değil.
Aslında kendisi de bir insana dönüştü.
Ve Hyunjin'in onu tuvalette bulduğu gece,
kedi formundaydı.
...............
"Yalnız gidebileceğine emin misin?" Hyunjin, erkek arkadaşı ilk önce onun gitmesi konusunda ısrar ettiğinde somurttu. Seungmin içini çekti. "Ama sana kötü bir şey olmasını istemiyorum!"
"Hyunjin, dükkan sadece bir bina ötede dramatik olmayı bırakabilir misin?"
"Hyunjin?!" Bahsedilen adam elini göğsüne koyarken nefesi kesildi.
"Jinnie," diğeri hafifçe gözlerini devirdi. "Önce bunu Jisung'a ver, ona ihtiyacı var."
Seungmin daha önce bahsettiği dükkana gitmek için uzaklaşırken Hyunjin sadece başını salladı. Asansöre bindi ve Jisung'un evinin zeminine bastı. O sabah dersi bittikten sonra Jisung'dan pişirme kağıdı alması için bir mesaj aldı. İşte oradaydı, arkadaşının apartmanına doğru yürüyordu.
Ancak eve varır varmaz, kapının önünde sanki bir şey bekliyormuş veya bir şey arıyormuş gibi duran bir kadını gördü. Kendisinde şüpheler oluştu.
Kadına sormalı mıydı yoksa Jisung'u aramalı mıydı?
Kadının oradan ayrılmadığını gören Hyunjin ters yöne yürüdü ve sol koridora döndü. Hemen Jisung'u aradı.
"Hey aldın mı-"
"Jisung, kapının önünde biri var. Bir kadın."
Bunu bir sessizlik izledi. Jisung'un hızlı adımlarını ve kapının açıldığını duyabiliyordu. "Yaşlı görünüyor mu?" fısıldadı.
"Sanırım öyle, onu sadece yandan görebiliyordum."
Kadın gözleri kapıya bakarken iki kez başını salladı. "Bu arada, siyah benekli, üst yüzü siyah kürkle kaplı beyaz bir kedi bulduysanız bana söyleyebilir misiniz? Ben 71 numaralı katta oturuyordum."
Hyunjin'in gözleri hafifçe büyüdü ama şans eseri balıkçı şapkası onları kapatıyordu. Kadının az önce tarif ettiği kedi tam olarak Minho'nun kedi formuna benziyordu.
Kadın bir süre sonra uzaklaştı ve Hyunjin hızla zile bastı. Birkaç saniye içinde Jisung kapıyı açtı ve sendeleyerek içeri girdi. "Jisung, ne oluyor?"
"Ne ne oldu?"
"Kadın Minho'yu arıyor! Tarif ettiği kedi tam olarak ona benziyordu!"
O anda kalbinin sıkıştığını hissetti. Ağzı hafifçe açıktı çünkü sadece bir fısıltı çıkarabildi, "N-ne..?"
"Daha önceki kadın-"
"Bekle Hyunjin. Minho'nun kediyken nasıl göründüğünü nereden biliyorsun?"
Bu sefer Hyunjin kafasına bir tuğlanın çarptığını hissetti. Dondu.
Aman. Tanrım.
★
Hyunjin🤨
