Kapıda bir vuruş duyuldu. Jisung kıyafetlerini bagaja atmayı bıraktı ve başını kaldırıp Minho'nun duvarın arkasından baktığını gördü, sadece başı ve gözleri görünüyordu. Sarışının yüzü anında bir gülümsemeye dönüştü. "Ne oldu Min?"
"Hımm, çanta." sanki fısıldıyormuş gibi yavaşça söyledi. Jisung yumruğuyla kendi kafasını vurdu.
"Bunu unuttuğum için özür dilerim fıstığım." Yatağının altındaki kutuda sakladığı birkaç poşeti almak için çömeldi. Minho yerinde kaldı ve Jisung'un kıyafetlerini koyması için bir çanta seçmesini izledi.
Sarışın siyah bir spor çantası çıkardı. "Sanırım bu hala kullanılabilir." Fermuarları test ederken mırıldandı. İşe yarayınca onu saklanan çocuğa verdi. "Yardıma ihtiyacın var mı?"
"Hı... E-evet.." Elbette buna ihtiyacı vardı, hayatı boyunca hiç eşya toplamamıştı. Evde kaldığı süre boyunca yaptığı tek şey ya dizi izlemek, yemek yemek, çizim yapmak ya da uyumaktı. Jisung ona bir süre ailesinin evinde kalacaklarını söylediğinde çok heyecanlandı.
Bu yüzden tüm kıyafetleri yere dağılmıştı. Jisung onlara geniş gözlerle ve ağzı açık bir şekilde baktı. "Hepsini getirmek ister misin?"
"Bilmiyorum." Minho hala ses tonunu koruyarak başını eğdi. O küçücüktü
Jisung kıkırdadı. Minho'yu dağınık kıyafetlerin önüne oturtmadan önce başını okşadı. "Orada iki hafta kalacağız. Yani... Uyurken ve dışarı çıktığımızda giyebileceğin kıyafetlere ihtiyacımız var."
"Dışarı mı çıkacağız?"
"Mhm, sürekli içeride kalmak istemezsin, değil mi?" Minho başını salladı. Hastanede kaldığı süre boyunca bile teknik olarak hala kapalı olan evden dışarı çıktığı anlamına geliyordu. Bu onun için yeterli değil. Özellikle kulakları ve kuyruğu gitmişken dış dünyayı görmeye ihtiyacı vardı.
Jisung birkaç gün önce taburcu olduğunda heyecanlanmıştı, sarışının onu dışarı çıkaracağını düşünüyordu ama dinlenmeye ihtiyacı vardı. Bu yüzden birkaç gün boyunca hiçbir şey yapmadan evde kaldılar.
Geceleri film izlerken biraz yemek pişirmiş veya sarılmış olabilirlerdi. Ev eşyaları. Bunu sevdi ama tek bir şey vardı,
Henüz çıkmıyorlardı.
Minho bir çift olarak tonlarca diziyi ve Hyunjin'in Seungmin'le öpüşmesini izlemişti (Changlix de ama Hyunmin kadar değil). Her zaman bu tür, gerçek bir ilişkiye sahip olmanın hayalini kurmuştu. Seungmin bir keresinde ona birbirlerinden hoşlandıklarında çıktıklarını söylemişti ama o zaman neden o ve Jisung henüz çıkmıyor?
Jisung onun kıyafetlerini katlarken aklında dolaşan düşüncelerle sessizce onu izledi. Birlikte olduklarında Jisung'un ne düşündüğünü merak etti. Jisung da aynı şekilde mi hissetti? Hiç erkek arkadaş olmayı düşündü mü?
"Gömleklerimden bazılarını da seçebilirsin, umurumda değil."
Erkek arkadaşlar genelde bunu yapmaz mı? Onların kıyafetlerini mi giyiyorsun?
"Gerçekten mi?"
Jisung kıyafetlerini düzgünce spor çantasına koyarken başını salladı. "Zaten birazını ailemin evine bırakmayı planlıyorum o yüzden hadi..." Minho'yu yukarı çekip odasına götürdü. "Hangisini beğendiysen seç. Gömleklerimin içinde minik görünüyorsun."
Bu Minho'nun kızarmasına neden oldu.
Ah, o belirli sözleri Jisung'a söylemeyi ne kadar çok istiyordu ki.
