Bir kedi sahiplenmek düşündüğünden daha kolaydı. Yeni arkadaşını aldığı gün temel ihtiyaçlarını satın aldı. Yiyecek, yuvarlak yumuşak yatak, kum...
"Banyo yapıyor musun? Seni veterinere götüreyim mi?" Eli vücudunun üzerinde hareket ederken sordu. Kedi uyuyordu, oraya buraya atlayıp Jisung'u her yerde takip ettikten sonra sehpanın üzerinde kestiriyordu. Jisung çalışırken, Jisung'un temizlemeyi unuttuğu silgi tozuyla oynarken masanın ayağında kaldı. Neyse ki sorun yaratmadı.
Jisung'un eli kürkünden ayrılamıyor. O kadar yumuşaktı ki, bundan önce gerçekten birisinin bu kediyle ilgilendiğini düşünüyordu. Bir sokak kedisinin böyle bir kürke sahip olması imkansızdı.
Burnunu havaya kaldırdığında kedi mırıldandı. Jisung kıkırdadı.
Adam "Nane uyan~" diye şarkı söyledi. "Seni veterinere götürelim mi?"
Sanki kedi anlamış gibi uyandı ve Jisung'dan uzaklaştı. Buzdolabının yanına uzanıp uyumaya devam etti.
"Hadi ama, bugün boş olduğum tek gün. Hala ders çalışmam gerekiyor." kediyi aldı. "Hah, teslim ol. Hadi gidelim." Nane'yi kutusuna koydu ve evden çıkıp arabaya doğru ilerledi.
Arabayı sürmeye başladığında kedi defalarca miyavladı ve kutuyu tırmaladı. Jisung ilk kez arabaya kedi getirdiği için ne yapacağını bilmiyordu. Bir yerlerde midesinin bulanabileceğini ve kusabileceğini okumuştu. onun başına da böyle bir şey gelmemesini umuyordu. Veteriner caddenin aşağısında sadece 10 dakika uzakta, yani sorun olmaz.
"Buradaydı." İnsanlar kedileriyle konuştuklarını söylerken haklıydılar. İlk başta Jisung bunu tuhaf buldu ama Chan bir tavus kuşuyla bile konuşmuştu. En azından bir evcil hayvanla konuşmak, hayvanat bahçesindeki bir hayvanla konuşmaktan daha normal.
Kontrol ve temizlik sırasında kedi yerinde duramadı. Jisung'a bakarken hareket etmeye ve miyavlamaya devam etti. Sanki elini tutmasını ya da geri çekmesini istiyormuş gibi eli ona doğru uzanıyordu ama Jisung bunu yapamadı. Herhangi bir enfeksiyondan kaçınmak için veteriner yaklaşmasına izin vermedi. Sadece kediye baktı.
Neden...?
Gerçekten böyle mi hissettiriyor? Bu normal mi?
"Sorun değil, sorun değil, hiçbir şey acıtmayacak." veteriner Nane'yi sakinleştirdi. Jisung odadan çıktı ve kedinin miyavlamasının arttığını duydu. Kaşları şaşkınlıkla buluştu.
Zaten bana bağlıymış gibi mi görünüyor?
Kedi hakkında kendi araştırmasını yaparken dışarıda bekledi. Bulgularından yola çıkarak bir sahibinin kedisi miyavladığında üzgün hissetmesinin normal olduğu sonucuna vardı.
Ama şimdi sorun kedinin ona nasıl davrandığı.
Veteriner onu çağırdığında içeri girdi. Odaya girdiğinde Nane küçük yatağın üzerinde kıvrılmış, temizlik için banyo yaptığı için biraz titriyordu. Veteriner onu bir havluya sardı ve ona verdi.
"Gayet iyi durumda. Vücudunda solucan ya da başka böcek yok ve herhangi bir hastalık ya da enfeksiyon da yok."
"Gerçekten mi?" diye sordu, bir sokak kedisinde bunların bulunmamasına biraz şaşırmıştı. Veteriner başını salladı.
"Tamam, çok teşekkür ederim."
Kediyi kutuya koydu ve arabaya yerleşince onu dışarı çıkardı. Küçük havluyla hafifçe okşarken Mint'i kucağına yerleştirdi.
"Titriyorsun," diye kıkırdadı ve klimayı kapattı. "Sorun değil, birazdan ısınacak." kıvrılmış kediye hafifçe gülümsedi. Araba sürerken kucağında kestirmesine izin verdi. Kedi orada rahat uyuduğu için onu hareket ettirme zahmetine girmedi.
