"Seungmin?" kapı kolu sarsıldı. Hem Minho'nun hem de Seungmin'in gözleri büyümüştü. Minho aceleyle ayağa kalktı, plastik sandalyenin sesi yerde gıcırdadı. Saklanmaya çalıştı ama Seungmin onu yakasından yakaladı ve inanamayarak ona baktı.
"Senin a-"
"Seni aptal!" fısıldadı. Bunun üzerine Minho bir kediye dönüştü ve kapıya koştu ama kapının koluna ulaşamadı. Kapıyı çizdi.
"Nane? Orada mısın?" Jisung sordu. Seungmin kediyi aldı ve sessiz bir işaret yaptı.
Her şeyin yolunda olduğunu kontrol ettikten sonra kapıyı açtı ve şaşkın bir bakışla Jisung'u ortaya çıkardı. "Uyurken neden Nane'yi getirdin? Bu saatte aktif olabilir biliyorsun."
Seungmin gergin bir şekilde güldü, "Sadece bir kucak arkadaşına ihtiyacım vardı. Ama zaten bana hiçbir şey yapmadı."
Kollarındaki Nane hırladı. Tekme atarak kollarından kurtulmaya çalıştı. Seungmin yüzünü buruşturdu. "Seni nankör velet-"
Kedi onu görmezden geldi. Vücudunu salladı ve Hyunjin ile Felix'in olduğu oturma odasına doğru yürüdü. Onları görünce çilli adamın üzerine atladı.
Avustralyalı kıkırdadı, "Hey Nane. Gitmek üzereyiz."
"Meow~"
"Jisung'la birlikteyken uslu dur, tamam mı?" başını okşadı. Nane, okşanmanın tadını çıkarırken Felix'in elini yaladı. Adam daha sonra ses tonunu alçalttı, "Eğer hazırsan bize söyleyebilirsin, biliyor musun? Final bittikten sonra Jisung'u sık sık ziyaret edeceğiz."
Nane ona umutla baktı.
"Ve eğer hatırlarsa korkma, ona nedenini söyle." Hyunjin onun sözünü kesti ve kürkünü okşamak için ona katıldı. "Seni yakaladık Min. Eğer bir şeyler kötüye giderse biz her zaman buradayız bunu unutma."
Kedi çocuk, Felix'in kollarına sarılmadan önce küçük bir miyavlama yaptı.
...............
Seungmin kağıtları tamamen unutmuştu. Jisung kapıyı çaldığında kağıtları toplayıp yerlerine koyma zahmetine girmedi. Artık Hyunjin ile ortak dairesine vardığında donup kalmıştı.
"Ne oldu yavrum?" erkek arkadaşı dudaklarından kaçan küçük bir kıkırdamayla sordu.
"Minho kağıtlara bazı mesajlar yazdı ve eğer Jisung bunları görürse beni sorguya çekecek, ne cevap vermeliyim?!" bir anda panik moduna geçti.
Hyunjin, kafasına küçük bir öpücük vermeden önce gözlerini iki kez kırptı. "Belki bunun ona faydası olur? Jisung'un muayenesi bittikten sonra kısa terapi seansları için hâlâ hastaneye gitmesi gerekiyor Minnie. Kağıtlar ona yardımcı olabilir."
"Zaten gitmeyecek, onu tanımak istiyor." Seungmin mırıldandı.
"Jisung aptal değil. Eğer bilmek istiyorsa yine de katılması gerekiyor."
"Peki..."
"O yüzden bu konuda fazla endişelenme, tamam mı?" genç adam hafifçe somurtarak başını salladı. "Güzel. Hadi şimdi sarılalım!"
...............
Aslında Seungmin haklıydı.
Jisung, kağıtları tutarken kaşlarını çatmıştı ve şu anda Jisung'un ona verdiği peluş oyuncakla kendi kabarık yatağında ortalıkta dolaşan kediye baktı.
Bu daha önce burada değildi...?
Sarışın kağıtları bıraktı ve odaya gitti, Nane de onu takip etti. Dolabını açtı ve kıyafetleri gördü. Odada birdenbire ortaya çıkan bilinmeyen ve unutulmuş kıyafetler. Jisung birkaç tanesini çıkarırken onun önüne oturdu. Siyah bir gömleği açtı.
