SATRANÇ'IN PİYONU(tamamlandı)

1. bölüm

"Allah kahretsin" diye böbürlenmeye başladım.Üstümdeki kandan kurtulamıyorum."niye açık renk giydim ki".Üstümdeki lila renkli orkide detaylı elbise aldığım zaman çok hoşuma gitmişti.Şuan ise berbat bir halde kanlı ve kan kokulu üstündeki orkidelere daha fazla kan sıçramış ve iğrenç gözüküyordu."Abi!"
diyerek abimi çağırdım."Ne var abisinin gülü" diyerekten içeri girdi.'abisinin gülü' demesini sevmiyordum.Bunun için göz kapağını yarıya indirerek içeri gelen abime  baktım.Bir balonun bitiş saatinde lavabodaydık.Abimin üzerin siyah bir takım. Benim üzerimde dediğim gibi lila orkide detaylı bir elbise ve onun üzerinde siyah deri bir ceket ve ayaklarımda uzun dizimin üstüne kadar gelen deri botlar.

Saçım açıktı.Uzun ve düz olan kahverengi saçlarımda kanlanmıştı.Kahkülümden bir tel saçın mavi renkli gözlerime girmesiyle ellerimden hiç çıkarmadığım siyah deri eldivenlerimle ani bir haraketle elimin gözüme gitmesiyle "hay sikiyim" demem bir oldu.Bunun üzerine birkaç ağır küfür daha sıraladım.Abim"Abisi az sus ne küfür ediyorsun" demesiyle dahada sinirlenip biraz daha küfür sıraladım.Sonra sakinleştiğimde abimin sesinin geldiği yöne başımı çevirdim.Cesedin yanındaydı ve ayağıyla cesedin omzuna vurdu.Ondan sonra elindeki ıslak mendil ile ellerindeki kanı çıkarmaya devam etti.

Dişlerim görünecek kadar gülerek odak noktası abimin yüzüne çevirdim.Ve elimdeki bıçağı bir mikrofon gibi kullanarak ağzıma doğru uzattım.Oda odak noktasını ellerinden bıçağa çevirdi.İlk anda şaşırsada sonradan anladı ve dikkatle beni dinledi."Çağan bey ilk mi?" Neden bahsettiğimi çok iyi biliyordu.

Bana baktı ve bıçağa yaklaşıp bağırdı."Evet!Evet!Evet!" Ve gülmeye başladı.Benim ise gülüşüm soldu ama ciddide değildim.Bakışım o kadar masumdu ki biri beni sokakta  görse normal bir insan sanırdı.Boş bakışlarla onun yüzüne bakıyordum.
"Katil psikolojiside zor he" dedi bir anda bende onun önüne tuttuğum.Bıçağı çektim.Yerdeki cesede baktım.Hafiften gülümseyerek onun yanına eğildim.Elimle arkasını çevirip tam omurgasına elimdeki bıçağı sapladım.Sonra çıkardım ve cesedin önünü döndürüp göğüs kafesine sapladım yüzümdeki gülümseme artık dişlerimi gösterecek kadar büyümüştü.Abim ise dehşet dolu bakışlar ile beni izliyordu."Yeter bu kada-" diyerek yanıma yaklaştığı sırada ben çoktan Bıçağı çıkarmış ve boğazına sağlamıştır.Göz bebeklerim küçüldü daha çok vahşet istiyor gibi hissediyordum.Sonra tekrar,tekrar,tekrar,tekrar ve tekrar beş kere üst üste boynuna sapladım.Ağzından oluk oluk kan geliyordu.

Bıçağı böbreğine sapladım sonra ve kendime doğru çektim.Böbreğinde bir yarıp oluşmuştu.Ayağa kalkıp abime baktım.Abim hala cesede bakıyordu.Korku filminden çıkmış gibi görünüyordüm.Abimin o korku dolu hali beni daha çok güldürdü.Kahkahalarla gülmeye başladım.Ve o sırada abimin gözleri benim üzerimde gezindi.

O kadar bir deliye benziyordum ki.Elimdeki küçük bıçağı  dudaklarıma götürüp dişlerimin arasına kıstırdım.

Deri ceketimin cebinden bir defter ve bir kalem çıkardım.Ve defterin sayfalarında gezindim.Bir sayfada dur o sayfada "HAFTALIK ÖLDÜRME ÇİZELGESİ"abime gülümseyerek baktığımda o dehşetle beni izliyordu,bir çizgi daha çektim. Ve sesli bir şekilde "bu haftaki yirmi ikinci" dedim.Sonra elimdekileri tekrar cebime koydum.

"Diğerleri nerde?" Diye abime sordum."şey-" boğazı düğümlendi resmen bu yüzünden anlaşılıyordu.Tekrar gülerek ona yaklaştım.Benden korktuğu çok belliydi.Tam önüne gelince durdum.Parmağımla göz altından çenesine kadar bir yol çizdim.Sonra tam elim çenesine geldiği zaman onun uzun boyunu önemsemeden elimdeki bıçağı onun göz hizasına getirdim.O ise hemen bıçağa baktı.Ve elini elimin üzerine  aldım.Ve ona sordu "bir ile on arasında bir sayı tut ve sayıyı bana söyleme" diyerek elimdeki bıçağın ucunu onun canını acıtmayacak şekilde baş parmağına koydum."tuttum" dedi abim ve saymaya başladım"-tuttuğun sayıyı söylediğimde buldun diyeceksin" dedim tehditkar bir sesle birşey demedi yutkunduğu boğazındaki hareketlilikten belli oluyordu.

"Bir" dedim baş parmağında "iki" dedim işaret parmağında "3" dedim orta parmağında "dört" dedim serçe parmağında  ve gülerek abime baktım."bul-dun" dedi teslim olmuş bir sesle tam parmağına bıçağımla bastırıp parmağını keseceğim sırada kapıdan "hadi hazırmısınız?gitmeliyiz" diye tanıdık bir ses geldi "ne?" diyerek sinir ve öfkeyle kapıya doğru başımı çevirdim.Karşımda duran Araş ve yanındaki Nisan bize bakıyolardı. "Diğerleri nerde?"diyerek cebimden bir tokat çıkarıp aynanın karşısına doğru yürürken saçlarımı eline almış tam bağlıyacaktım ki arkamdan "Derin iyisin dimi?" Dişlerim görünecek kadar güldüm.Saçımı toplayıp bir elimi belimin üzerine koyarak ona döndüm."sence?" Dedim. "neredeler?  hadi" kapıya doğru yöneldim.