SATRANÇ'IN PİYONU(tamamlandı)

20.BÖLÜM

"Çok..." tekrar öksürdüm kan kusuyorum."Ateş lütfen!" normalde hiç yapmayacağım bir şey yapıyorum.Ateş....Beni bıçakladı.
"üzgünüm,üzgünüm yalvarıyorum ki ölme bu şey bu kadar acı veremez!" ağzımdan kanlar geliyordu."a-ac-acı- acıyor" diyebildim zor bela."Biliyorum,biliyorum!Benimde canım acıyor şimdi benim dinle yalvarırım!" Gözlerimi kırptı ve onu izlemeye başladım.

"Telefonunun ana ekranına ev adresini yaşamın adresini ve telefon numaramı yazdım!Eğer iyileşirsin beni bul sana her yardımı yapacağım!" Öksürdüm tebessüm ettim."Tamam." dedim hızlıca.Telefonumu ayarladı."Ve telefon sağ cebinde sağ cep!" dedi sağ cebime telefonu vurarak içine koydu."sağ-cep" heceliyor aklıma kazıyordu."sağ-cep!sağ-cep!sağ-cep!" Gülümsedi."Eğer son şansım buysa seni çok seviyorum Eğer şuan öleceksen unutma ki yakın bir vakitte beraber cehennemi boylayacağız" kısık bir kısa kahkaha attım,ve tekrar kan kusmaya devam ettim."Eğer ölüyorsan sana ölümüne âşığım ondan dolayı herşeyi biliyorum,kehanet Ay ile olan sevgilim kodunuz İnci gülüşlü abisinin gülü ve daha birçok şey!" şaşkındım ama bunu mimiklerimle belli edemiyordum.Gözlerim kapandı karanlığa gömüldüm.Karanlığa gömülmeden önce gördüğün tek şey Ateş sıcak göz yaşlarının beni öperken tenime değdi.

Dudakları dudaklarımdan usulca uzaklaştı.Gözyaşları yüzümde kurudu."Ateş?" En son bunu söyleyebildim.Bıçağı kendine çevirdi "seni seviyorum" kendine sapladı oluk,oluk kan akciğerinden boşalırken sadece onu izleyebiliyordum.Göz kapaklarım yarıya indi.

Ateş'in bedeni soğuk asfalta düştü.Acıyla inliyordu,ben ise sadece onun kan kokusu duyuyordum.Çünkü sadece bunu yapabiliyordum."selam!" Diye bir ses duyuldu bir anda 'Ay!' Diye bağırdım içimden 'geldi' kapanan gözlerimden önce son gördüğüm şey Ay'ın yanıma yaklaşan güzel,ve bir o kadarda sıska bedeniydi.