If the world was ending || Bankzitters

Hoofdstuk 9

Pov Elizabeth:

 12 april 2020 - Woensdag middag 13:30

Ik zit samen met Eva en Julia in de Mac in Dordrecht. Ze vroegen of ik na school wilden meegaan. Ik wilden eigenlijk nee zeggen maar toen ik Matthy belde zei hij dat ik het maar moest doen. Dus daarom zit ik nu in de Mac met een bakje met 6 kipnuggets voor me. Ik knabbel nu aan mijn 1e nugget. Eva heeft een heel menu voor haar en Julia heeft ook 6 kipnuggets met een Mac flurry. Ik heb in de afgelopen dagen echt een slechte relatie opgebouwd met eten. Ik word van alles misselijk wat ik binnen krijg. En ik schrik ook van de calorieën die erin zitten en hoeveel je verbrand. ''Sorry ik eet echt mega langzaam en eigenlijk ben ik misselijk. Als jullie mijn nuggets willen mag dat hoor'' Zeg ik dan. ''Owh ja hoor geef maar aan mij'' Zegt Eva met volle mond. Ik moet er een beetje van grinniken.

We kletsen een beetje over van alles. Eva en Julia zijn geen fan van de bankzitters. Julia wist tot vandaag niet eens wie ze waren dus ik liet wat foto's zien. Eva gaf aan ze wel te kennen en af en toe een video te kijken maar niet echt een fan te zijn. Dat vind ik opzig wel chill anders zouden ze mss pushen om telkens bij mij af te spreken ofzo. Na een tijdje belt de moeder van Julia dat ze naar huis moet komen, ze moet naar haar oma ofzo. ''Ik moet gaan meiden'' Zegt ze dan. ''Is goed hoor, ik bel mijn broer wel of hij me kan ophalen'' Antwoord ik op haar. Eva knikt. Ik pak mijn telefoon en bel Matthy. Ik wacht even maar hij neemt niet op. Shit. Ik bel nog een keer maar opnieuw neemt hij niet op. Dan besluit ik om Robbie te bellen. Hij neemt wel op. 

📞->

Elizabeth: Hey Robbie, Matthy neemt niet op. Ik weet niet of hij thuis is of bezig met iets maar kan je vragen of hij me kan ophalen?

Robbie: Hey Lies! Ik denk dat Matthy bezig is met een video. Meestal neemt hij dan wel op maar mss ligt zijn telefoon aan de oplader. Weetje ik kom je wel ophalen. Stuur even je locatie en dan kom ik.

Elizabeth: Owh oke, nee dat is goed. Super lief. Ik stuur me locatie. 

Robbie: Top, ik kom eraan. 

Ik stuur meteen me live locatie naar Robbie. Julia vertrekt met de fiets naar huis en Eva wacht totdat Robbie arriveert. 20 Minuutjes later zie ik de auto van Robbie aankomen rijden. "Doei Eva tot morgen'' Zeg ik terwijl ik haar uitzwaait. Ik stap in de auto van Robbie en doe mijn gordel om. ''Super bedankt dat je me wilden ophalen'' Bedank ik hem als eerst. ''Altijd, Matthy is volgens mij een video met Koen aan het opnemen. Niks ernstigs dus'' Stelt Robbie mij gerust. 

Het word bevestigd waanneer we thuis aankomen. Ik hoor een gil en een plons. Ik en Robbie kijken elkaar verbaasd aan. We rennen allebei naar het zwembad we zien een lachende Koen met een camera staan. En Matthy in het zwembad. Ik kijk ze allebei verbaasd aan. ''Wat is hier aan de hand?'' vraagt Robbie. Koen en Matthy kijken in onze richting en Koen moet nog meer lachen en Matthy grinnikt wanneer hij onze verbaasde gezichten ziet. ''Voor een video'' Geeft Matthy aan. ''Wacht Elies, hoe kom jij hier?'' Vraagt hij wanneer hij het zwembad uitklimt. ''Robbie heeft me opgehaald, jij nam niet op'' Antwoord ik. Hij schrik eventjes. ''Sorry sorry, mijn telefoon ligt aan de oplader en we waren bezig. Sorry het spijt me Lies'' Zegt hij waanneer hij naar me toeloopt om een knuffel te geven. ''Nee maakt al niet uit, Robbie zei het al. En blijf bij me vandaan. Ik hoef niet nat te worden'' Zeg ik terwijl ik een paar stappen achteruit zet. 

(https://www.youtube.com/watch?v=kHDF4hneKuw) <- de video

Matthy rent achter me aan. Ik ren een paar rondjes om het zwembad met een natte Matthy achter me. Koen blijft maar lachen en filmt ons. Robbie staat ook lachend naast Koen. Na een tijdje voel ik me toch wel duizelig worden waarschijnlijk omdat ik alleen nog maar 1 kipnugget op heb vandaag. Ik vertraag en sta stil. Dan voel ik dat een natte Matthy mij in een knuffel trek. Gatsie nu ben ik ook nog nat. ''Mat! Laat me los'' Roep ik wanneer hij me te lang knuffelt en ik dus steeds natter word. Hij laat me lachend los. ''Ik ga douchen'' geeft hij aan.  ''Dacht het niet Matthyas. Ik ga eerst'' En ik ren als een gek naar de badkamer en draai de deur meteen op slot. Ik trek me semi natte kleding uit en spring onder de douche. De warme stralen voel ik over me lichaam rollen. Het was een drukke dag. 

Niet veel later zitten we met zijn 5e op de bank en aan de tafel met een pizza voor ons. Een pizza je hoort het goed. Ik wil deze niet. Maar de smoes 'ik heb geen honger' stond Matthy niet toe. Daar zit ik dan met een margarita pizza voor me. Robbie, Koen en Matthy zitten op de bank naar PSV-Feyenoord te kijken. Raoul is niet fan van een Nederlandse voetbalclub. Ik zit daarom met hem aan de tafel. Hij heeft al een halve pizza op en ik niet eens 1 stukje. Ik staar een beetje voor me uit. ''Geen honger?'' vraagt Raoul dan. Ik knik. ''Lies eet nou gewoon iets'' Roept Matthy van de bank. ''Ik heb geen honger'' antwoord ik. ''Dat is echt bulshit, je hebt nog niks op vandaag'' Zegt Matthy terug. ''Ik heb gewoon geen honger'' Herhaal ik op nieuw, wel een tikkeltje boos. ''Lies eet nou gewoon je pizza, zo moeilijk is dat toch gewoon niet'' Matthy klinkt nu erg boos. ''Ik heb geen honger Matthyas'' Roep ik terug. ''Jeetje Elizabeth, doe niet zo raar'' Nu begint Matthy ook te roepen. Ik voel tranen op komen en ik ren naar mijn kamer. Ik smijt de deur dicht en doe hem op slot. Ik ga tegen me kast zitten en pak mijn etui. Ik zoek als een gek door dat ding. Puntenslijper. Ik breek het dingetje en zet het mesje tegen mijn pols. Nog een keer. En opnieuw.

Het bloed stroomt voor de zoveelste keer over mijn arm. Ik huil. De tranen stoppen maar niet. Ik pak een zakdoek en druk de wonden dicht. Het bloeden stopt. Gelukkig. Ik stroop me mouwen weer naar beneden. De zakdoek en het mesje schuif ik onder mijn kast. Ik trek me knieën op en stop mijn hoofd er tussen. Ik blijf huilen en huilen.

"Lies doe de deur alsjeblieft open" hoor ik Matthy na een tijdje. "Lies het spijt me, ik had niet zo tegen je moeten schreeuwen" Gaat hij verder. Ik blijf zitten waar ik zit. Ik kan dit niet meer, ik wil niet meer. Waarom ging ik niet dood?

Na een tijdje hoor ik wat aan het slot rommelen. Ik blijf zitten. Ik hoor dat de deur opengaat en dat iemand naast me gaat zitten.

"Elizabeth, kijk me eens aan" hoor ik degene die naast me zit zeggen. Ik til me hoofd op en kijk in de groen/bruine ogen van Raoul.

Woorden -> 1228 - 8-2-24

Weer een nieuw deeltje. Veel heb ik niet echt te zeggen. Stemmen op dit deel zou ik lief vinden <33