If the world was ending || Bankzitters

Hoofdstuk 27

Pov Elizabeth:

13 augustus 2021 - Vrijdag ochtend 11:53

{stemmen zou lief zijn <33}

Dezelfde koffer als die ik gebruikte toen we naar Griekeland gingen, ligt nu open op mijn bed. Ik staar naar mijn kledingkast die open staat. Raoul helpt mij met inpakken maar die is nu even naar de wc. Toen Raoul en Matthy weer naar buiten kwamen lopen uit het kamertje van James vertrokken we naar huis. Thuis vertelde ze tegen mij dat ik naar een kliniek zou moeten voor een week. Ik was en ben nog steeds gechoqueerd. Hoe kunnen ze mij naar zo'n gesticht sturen. Ik bent toch niet psychische gestoord? Ik ga op het voeteneind van mijn bed zitten. Er rollen wat tranen geluidloos over mijn wangen. De deur gaat open en Raoul neemt plaats naast mij. Hij legt zijn arm op mijn schouder. ''Lies het komt echt goed, de mensen daar gaan je helpen. Het is maar een weekje he? En wij mogen 1x in de 2 dagen langs komen'' Zegt hij. Ik knik zachtjes terwijl ik met mijn mouw de tranen weg veeg. ''Kom dan gaan we je tas inpakken'' Gaat hij verder. Ik knik opnieuw en sta op om samen met Raoul mijn koffer in te pakken. 

3 kwartier later staan we voor een groot gebouw. Niet heel hoog, maar 1 verdieping. Matthy en Raoul zijn alle 2 mee. Sinds we terug zijn van James ben ik wat meer gaan praten met Matthy. Je kan nooit lang boos zijn op iemand waarvan je veel houdt. Al is er nog steeds iets gebroken wat lang duurt om te helen. We lopen met zijn 3e naar binnen, meteen door naar de balie. Ze melden mij aan en niet veel later komt er een jongeman aan lopen. ''Goedmiddag, ik ben Sander. Jij bent Elizabeth denk ik?'' Ik schat hem rond de 29. Hij heeft bruin haar, donker blauwe ogen en een klein stoppelbaardje. Hij ziet er wel aardig uit. Ik knik naar hem en staar naar mijn schoenen. Hij begint te praten met Raoul en Matthy. Ik staar de grote inkom ruimte door. Het is er rustig en warm tegelijk. Veel beter dan dat gebouw met de psycholoog. 

Al snel richt Sander de aandacht weer op mij. "Ik denk dat het tijd is om afscheid te nemen. Zondag middag tussen 1 en 3 mogen jullie langs komen. Niet meer dan 2 maximaal 3 personen.'' Zegt hij. Raoul en Matthy knikken. Matthy trekt mij in een knuffel. ''Lies ik ga je echt missen. Het spijt me zo ontzettend erg dat ik je hier moet achterlaten. Ik hou van je'' fluistert hij in mijn oor. ''Ik hou ook van jou'' fluister ik terug. Ik trek mezelf uit de knuffel en kijk hem aan. Ik zie dat hij het moeilijk heeft om zijn tranen in te houden. Dan geef ik Raoul nog een knuffel die nog fluistert dat het allemaal goed komt. Echt een Roel dingetje. Hij geeft de koffer aan mij die ik aan neem. ''Kom dan gaan we naar je kamer.'' zegt Sander. Ik knik weer en draai me nog een keer om naar Raoul en Matthy. Ze zwaaien en lopen naar de de deur. Ik trek de koffer achter mij aan terwijl ik achter Sander aan loop. We lopen een paar gangen door, komen wat kinderen van mijn leeftijd tegen en mensen van Sander zijn leeftijd totdat hij stopt bij een deur en deze openmaakt met een sleutel. We lopen de deur door en komen in een kamer terecht. Er staat een simpel bed, kast, nachtkastje, bureau een stoel en een deur richting de badkamer denk ik. 

''Het is nog een beetje kaal, je mag hem zelf nog inrichten als je wil. Omdat je nu maar een weekje blijf hoef het dus niet, als je langer blijft is het misschien wel gezellig'' Zegt Sander. Ik knik en kijk een beetje rond. ''Je mag zo je koffer uitpakken, over een half uurtje kom ik weer terug om je kamer te controleren. Omdat je je zelf pijn doet en je eten uitkotst hangt er dus een camera in de hoek. Het maakt niet uit wat je doet, we kunnen het altijd zien.'' Zegt hij vriendelijk. Een camera? Mijn beetje privacy is ook weg. ''Veel succes, over een half uurtje komt ik weer terug'' Zegt hij. Ik knik voor de 2e keer en hij vertrekt. 

Ik maak mijn koffer open en haal alles eruit. Mijn kleren hang ik op in de kast en mijn schoenen zet ik ernaast. Dan mijn toiletspullen, met mijn tandenborstel, tandpasta een beetje make up en mijn scheermesje. Ze kunnen toch niet mijn scheermesje afpakken, die heb ik toch echt nodig om mezelf te scheren. Ik zet alles neer op de wastafel en het kastje eronder. Ik loop weer terug en pak mijn teken spullen die ik heb. Mijn kussen heb ik ook meegenomen want ik kan niet slapen op een anders kussen. Ook mijn knuffel leg ik op mijn bed. Ik mocht mijn telefoon meenemen en die leg ik dus aan de lader want hij is bijna leeg. 

Ik ga op mijn bed liggen en kijk uit het grote raam waar mijn bed tegen aan staat. Ik kijk uit op een groot grasveld met verder een stuk bos. Misschien kan ik daar hardlopen om toch nog te kunnen bewegen. Ze lopen toch niet heel de dag achter mij aan ga ik van uit. Ik zie een paar kinderen en 2 volwassenen voetballen op het veldje. 1 van die volwassen komt mij bekent voor, geen idee waarvan. Ik voel mijn ogen zwaar worden en zak langzaam weg.

woorden -> 970 2-5-24

Hoi hoiii

Mensen dit heeft lang geduurd. Maar dat komt door die toetsen die ik moest leren. Ging wel prima, voor wiskunde heb ik een 8.2 en sta nu eindelijk een voldoende. Dus dat is fijn. Die andere 2 heb ik geen idee van.

Ik ga morgen op vakantie voor een week. Ik ben denk niet veel tot niet online. Ik zit namelijk buiten de EU en dan is de 4g/5g ontzettend duur. 

Geniet van jullie vakantie! En het lekkere weer!

kusjes femke <33