Yabancı

Yeni Falcı

Genç kız şaşkınklıkla donakalmıştı. Bu yabancı bunu nereden biliyordu? Nasıl öğrendi? 

Genç kızın içinde korku seli yükseldi. Bu adamın amacı neydi? Birden ortaya çıkıp gizemli bir not bırakmıştı, şimdide genç kızın herkesten sakladığı, kendisinin bile kabullenmesinin uzun sürdüğü sırrını biliyordu? Nasıl?

Elizabeth o an ne düşüneceğini, ne yapacağını bilemedi.  Adamın koyu gözlerine tam anlamıyla dehşetle bakıyordu. 

Genç adam kızı rahatlatmak ister gibi ellerini yavaşça havaya kaldırdı. 

"Bakın sakin olun, size söylediğim gibi zarar vermek gibi bir niyetim yok. Buraya dediğim gibi size yardım etmek için çağırdım." dedi yapıcı bir ses tonuyla. Soğuk rüzgar iki yabancının konuşmalarını böldü sanki konuşmaya yön verir gibi. Adam etrafa bakındı sonra bakışları büyük ve eski taşları olan nostaljik bir eve  yöneldi. 

Ev küçüktü ama çok gizemli ve aynı zamanda hoş bir havasıda vardı. Adam eve bakarak konuşmaya başladı.

"Aslında sizi buraya iyi bir falcıya yönlendirmeye geldim." Zavallı Elizabeth korkmuş bir şekilde eve baktı. Bu evi daha bugün öğlen saatlerinde görmüştü. Bu gizemli evi merak etmişti şimdide bu ev yine onun karşısında belirmişti. Sanki kaderin ördüğü bir oyun gibi.

"İyi bir falcıdır. Sırrınızı o da biliyor, bu konuda endişelenmeyin küçük sırrınızı kimseye söylemeyecektir." dedi. 

Elizabeth yine dumura uğramıştı. Zavallı kız artık ne düşüneceğini bilmiyordu. Yaşlı eski falcı hariç herkesten sakladığı sırrını artık 2 kişi daha biliyordu. Tek istediği bu sırrı olabildiğince saklamak ve mütevazı hayatına devam etmekti, tabi bu ne kadar mümkün orası bilenmezdi.

"İçeriye geçelim hava çok soğuk korkarım hasta olacaksınız." Dedi genç adam. Gözlerinde ilgi veya samimiyet yoktu, sadece kızı ikna etmek amacıyla söylemişti bunu. 

Elizabeth buraya boşu boşuna gelmiş olmak istemiyordu. Elbette korkuyor ve bu yabancı adama veya evde bekleyen, facı denilen kişiye güvenmiyordu, sadece buraya kadar gelmişken ve sırrına 2 kişi daha ortak olmuşken öylece çekip gidemezdi. 

Derin bir nefes çekip adama baktı. "Yanımda para yok, ücret ne olacak?" dedi kabul ettiğini göstererek. Genç adamın yüzünde bir sırıtış parladı ve yok oldu. "Ücreti düşünmeyin lütfen buraya gece vakti sizi ben çağırdım, ücreti ödememek kabalık olurdu." dedi. 

Genç kız hiçbir şey demeden memnuniyetsiz bir şekilde eve yöneldi. Genç adam bu hafif kabalığa aldırış etmedi. 1930'lu yıllarda, İngilterede genellikle böyle davranışlar pekte iyi gözle bakılmazdı ancak durum göze alındığında Elizabeth çok daha kaba olabilirdi. Sonunda genç adam zile basmak yerine hafifçe kapıyı tıktıkladı. Muhtemelen gece vakti çok fazla ses çıkarmamak içindi...

Kapıyı uzun boylu, kızıl saçlı 20'li yaşlarda bir genç açtı. Solgun yüzü bembeyazdı. Elizabeth şaşırmıştı, bahsi edilen falcının bu kadar genç olacağını düşünmemişti, üstelik konuşmaların üzerine falcı bir kadın olmalıydı. Kızıl saçlı zayıf çocuk kenara çekildi ardından bay Lucas önden bayanlar gibi jestle Elizabeth'e içeriyi gösterdi. Genç kız sezsizce içini çekip içeriye adım attı.

Kızıl saçlı zayıf genç ev sahibi gibi önden gidiyor yolu gösteriyordu. Genç kız ortada arkasında da bay Lucas onu takip ediyordu. Sonunda salon gibi bir yere geldiler. Ortada oldukça yaşlı bir kadın koltukta oturuyordu. Genç kızın kafası karıştı. Falcı bu kadın oluyor ise bu genç çocuk kimdi? Önemsemedi, şuan kafasına takacak daha mühim şeyler vardı.

Bay Lucas tekli koltuğa yayılarak otururken Elizabeth oturmakta biraz tereddüt etti. Sonunda koltuğa oturdu ve merakla bir yaşlı kadına birde bay Lucas'a baktı. Şuan nezaketen onun tanıştırması gerekiyordu. Bay Lucas sonunda konuşma tenezzülünde bulundu.

"Bayan Elizabeth, bayan Mary, bahsettiğim falcı." dedi eliyle yaşlı kadını gösterirken. Yaşlı kadın hafifçe gözlerini kısarak Elizabeth'e baktı.  Bakışları delici ama aynı zamanda ilgiliydi.

Kısa oldu üzgünüm :( 

Eğer hikayeyi sevdiyseniz oylamaktan çekinmeyin :)

Yeni bölümler sık sık gelecek, kendinize iyi bakın.