salvatore

10

Arkadaşlar merhaba, panomda açıklama yapmıştım ama buradan da yapayım.
Normalde kitaptaki karakterlerin isimlerini değiştirerek yayımlayı planlıyordum ama önceden yazdığım 9 bölüm mevcut ve bu 9 bölümde her isim geçen kısmı değiştirmek çok büyük vaktimi alacağı için sadece kitabın ismindeki arcen yazısını kaldırarak yayımladım.
Bu kitaptaki kişiler gerçek hayattaki kişiler değildir, isim benzerliği olabilir ama gerçekle bağdaşlaştırılamaz. Bundan sonra bu bilgiyi bilerek kitaba devam etmenizi istiyorum. Okurken kafanızda istediğiniz kişileri canlandırmakta özgürsünüz.
Her şeyden önce tüm bunların bir kurgu olduğunu ve sadece eğlence amaçlı yazıldığını unutmayın.

Şimdi bölüme geçelim, iyi okumalar...

•

Bana tüm hikayesini anlattığında eskisi gibi nefes almak benim için gittikçe zorlaşmıştı.
Dolu gözlerim ve kızarık göz altlarımla birlikte her ne kadar dip bir halde olsam da hissettiğim duygulardan ötürü gözyaşlarımı dindirmekte zorluk çekiyordum.

Meğersem başka bir yaşamda, başka bir biz varmış.

Kendi içimde kurduğum bu cümle, gece boyu beynimin her bir köşesinde dönüp durmuştu.
O geceki sarhoşluğumdan dolayı unuttuğum için aslında çok önceden anlattığı tüm bu şeyleri bugün yeniden anlattığında boğazımda nefes almamı zorlaştıracak bir yumrunun doğduğunu hissetmiştim.
Kalbim bedenimde atmayı bırakmış, benim için atan kalbinin yanına yerleşmişti.

Suskundum.
Bir süre ikimiz de konuşamamıştık.
Dolunayın getirdiği o karanlık ışığın altında, belki de ormanın en ıssız bölgesinde, kurumuş toprağın üzerine uzanmış bir şekilde gökyüzüne bakıyorduk.

Yıldızları seyrederken gece vakti ürkütücü gelmesi gereken bu orman bana  huzurlu geliyordu. Çünkü yanımda o vardı.

"Nasıl hissediyorsun?"

Diye sordu, uzun süren sessizliğimizin ardından.
Kafamı hemen yanımdaki yüzüne çevirdim ve gözlerinin içine kızarmış gözlerimle baktım.

"Bilmiyorum Cenan. Bu yaşadıklarımız hâlâ çok garip geliyor ve anlattığın hikaye...Gerçekten onu çok sevmişsin..."

"Ben onu değil, seni sevdim."

"İkimiz de aynı kişiden bahsediyoruz aslında, değil mi?"

"Sanırım."

Gülümsedim.
O da gülümsedi.

"Eğer anlattıkların doğruysa şu an benim de vampir olmam gerekmez mi? Ben neden vampir değilim?"

Derin bir nefes verdi ve bakışlarını yeniden gökyüzüne çevirdi.

"Eğer tahminlerim doğruysa, anlattığım olaylardaki kişi ve sen arasında muhakkak bir bağlantı olmalı Arif. Belki aynı kişiler olmayabilirsiniz ama aranızda uzak ya da yakın, herhangi bir ilişki söz konusu."

"Yüzümüzün tıpa tıp benzediğine emin misin?"

"Evet, adeta senin kopyan gibi. Tek fark; o bencil bir vampir, sense iyi bir insansın. Ve ben bu iyi insana aşığım, bencil bir vampire değil."

Yüzümdeki gülümsemem gittikçe genişlerken bir anlığına aklıma gelen düşünce ile duraksadım.

"Ya önceki hayatımda bencil bir vampirsem?
Ya o anlattığın kişi farklı bir kişi değil, bensem?"

"Bu da olası ama emin değilim. Bu mesele hakkında diğer vampirlere de danışmam gerekiyor. Eminim onlar daha kesin bir sonuca ulaşacaktır."

"Haklısın."