A Heart's Enchantment.

Part20

'အ့ အရမ်းမစုပ်ပါနဲ့'

'အင်း မောင်အားပါသွားတာ'

Deep voice ဖြင့်ခပ်တိုးတိုးပြန်ပြောရင်း ထပ်ပြီးလည်ပင်းသားတို့ကိုဆွဲစုပ်သည်

အသားနုနုလေးမို့ တစ်ချက်စုပ်တိုင်းအနီရောင်အကွက်လေးတွေဖြစ်လာသည်

ထိုနေရာကိုပဲထပ်ကာထပ်ကာဆွဲစုပ်နေတော့ ခရမ်းပုပ်ရောင်ပြောင်းနေပြီဖြစ်သည်

'အင့် မောင်........နာတယ်'

'ဆောရီး အရမ်းလှလို့ မထိန်းနိုင်လိုက်ဘူး'

'ဟင့် အနီကွက်တွေဖြစ်တော့မှာ'

'အင်း လှတယ်'

သူမကိုခပ်တွေတွေကြည့်ကာပြန်ပြာလာသည်က ဆေးနဲ့ညို့ခံထားရသည့်လူလိုပင်

ဂျွန်ဂျီယွန်းကအများကြီးလှတာ......

ကုတင်ပေါ်ကိုလှဲချလိုက်ရင်း ဂျီယွန်းကိုယ်ပေါ်ကညအိပ်ဝတ်ကိုဆွဲချွတ်သည်

ခန္ဓာကိုယ်လေးသည် ရှက်နေတာမို့ ပန်းနုရောင်အဆင်းရှိသည်

လည်တိုင်ကနေတစ်ဆင့် ရင်ဘတ်ပေါ်ကရပ်ဝန်းကိုနယ်ချဲ့သည်

တစ်ချက်တစ်ချက် ဆွဲစုပ်လိုက် ဆွဲကိုက်လိုက်လုပ်နေတာမို့ခံရသူမှာမနေသာ

'ဟင့် မကိုက်နဲ့သူ့အမေလဲမဟုတ်ပဲနဲ့'

'အမေ့ကိုတောင်မွေးကထဲကမကိုက်ဘူး'

'ရှက်တယ်ဘာတွေပြောနေတာလဲ'

'ရှက်ရင် ချွတ်'

'ဟင်! '

ရှက်ရင် ရပ်ပေးမယ်ပြောရမှာလေ ဘာကိုချွတ်လဲ သူချွတ်ထားလို့အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေပြီကို

'မင်းမချွတ်ရင်မောင်ချွတ်ပေးမယ်'
ဟုဆိုကာ pant ကိုဆွဲချွတ်သည်

ဂျီယွန်းဟာလဲ တစ်ခါထဲဘေးကစောင်ကိုဖြတ်ခနဲဆွဲယူပြီးအုပ်သည်

'ဘာလို့လဲ'

'ရှက်တယ် စောင်အုပ်ပေး'

'မောင်ကကြည့်ချင်တာလေကွာ'

'ဟင့်အင်း ဒါဆိုမီးပိတ်ပေး'

'အင်း'
ဟုဆိုကာမီးကိုပိတ်ရုံသာမက စောင်ပါအုပ်ပေးသည်