perdenin ardındakiler-kalbinde birileri var
1K✨
ardıç duman
"sare'nin sınav sonucu açıklandı. baya iyi yapmış öküz. şehir dışında okuyacağım diye tutturdu." dedi serkan dertli dertli.
"ne?!" dedim hiddetle.
sare gidecek miydi? serkan omuz silkip "ya tamam onunla pek anlaşamıyoruz da... oğlum gitmesin lan."
sare gidemezdi.
"serkan engel olsana amına koyayım." dedim sigaramın dumanını üflerken. sonra bu dediğime anında pişman olup, "ya da engel falan olma. kızın önü açık. dört yıl sonuçta. hızlı geçer."
"ya abiciğim. zaten engel olmam, olamam da... ne bileyim bunun gerçek olacağı yüzüme tokat gibi çarptı."
benim de...
"ne zaman belli olacak tercihleri falan?" dedim umutsuzca. "en fazla bir ay sürer." dedi serkan.
"sare lan... benim küçük kız kardeşim. evden ayrılacak resmen!"
ikimizde böyle bir şeyin olabileceğini asla düşünmemiştik.
"baksana story atmış. bugün aytaç denen malla buluşmuştu." serkan telefonun ekranını gösterirken kalbimin içten içe kasıldığını hissettim.
tebessüm ederek "ne güzel..." diye mırıldandım.
aytaç...
"tekila mı alsak?" dedi serkan. sırıtarak "bi 50'lik akar." dedim.
serkan anında ayaklandı.
buyrun cenaze namazımıza...
-
sareaydin hikayesine bir ekleme yaptı.
29 final GALİBA
çünkü bu kurguyu boş yere uzatmak istemiyorum her şey tadında güzel diye boşa dememişler
diğer bölüm açıklamada yazan sahneden!!!
4.3.24'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
duman|texting
Short Story"sare sence sigarayı bıraktıran mı yoksa ona bakarak dumanı üflediğin kişi mi daha çok sevgiyi hak eder?" kollarımı göğsümde birleştirdim. "ardıç abi eve gidelim artık." dedim sinirle. ardıç abi beni umursamadan "dumanı üfleten." dedi. kendi sorusun...