duman|texting

13

skapova-bi' bak bana

sınır: 22 oy

sare aydın

abimin götünü toplamaktan bıkmıştım. gecenin bi' yarısı beni arayarak uyandırmış ve onları almamızı söylemişti.

yüsra'yı da uyandırmıştı ya!!!

"yarın abini beş parasız bıraktıracağım sare!" dedi yüsra sinirle. ben de fazlasıyla sinirliydim.

"sen ardıç abi'yle uğraş. abimi ben toplarım." dedim.

ardıç abi daha sakin oluyordu. abim sarhoşken fazlasıyla cozutuyordu. yüsra abime zar zor attırabildiğimiz konumu açıp sürmeye başladı.

"aptallar." diye mırıldandım. ikisi de sahilin bankında sigara tüttürüyorlardı.

"abi!" dedim sinirle ve ellerimi belime koyup onlara baktım. "güzelliğim." dedi abim zil zurna sarhoşken. göz devirdim. "ya hadi abimi anladım da... sen de mi ardıç abi?! bu kaçıncı oldu ama ya!" bağırmamla ardıç abi yüzünü buruşturup "of sare. çok güzelsin de bazen çok bağırıyorsun." dedi.

yüsra abime yardımcı olarak arabaya bindirdi. ben de ardıç abi'nin sigarasını beklemeye başladım.

o bitirir bitirmez kalkarız zannettim ama tekrar sigara yaktı.

"niye bu kadar içtiniz?" dedim en sonunda
"gidecekmişsin?" dedi sorarcasına. anlamsızca kaşlarımı çattım. "nereye gidecekmişim?" ardıç abi hüzünle bana bakıp, "şehir dışına..." diye mırıldandı. "iyi de gitmeme daha var. hem bu niye sizin zil zurna sarhoş olmanız için neden olsun ki??" ardıç abi hüzünle bana bakıp tebessüm etti. "boş versene..."

ardıç abi sigarasından bir nefes daha alıp dumanı yüzüme doğru üfledi. onu ne kadar çok uyarsam da bu özelliğinden asla vazgeçmiyordu. burda olmaktan nefret ediyordum. her defasında ardıç abi'nin arkasını toplamaktan nefret ediyordum. ardıç abi benim arkadaşım bile değildi. abimin en yakın arkadaşıydı ama her sarhoş olduğunda onları (abim ve ardıç abi. diğer arkadaşları kendi başlarının çaresine bakabiliyorlardı.) toplamaktan sıkılmıştım.

"sare sence sigarayı bıraktıran mı yoksa ona bakarak dumanı üflediğin kişi mi daha çok sevgiyi hak eder?" dedi alakasızca. kollarımı göğsümde birleştirdim. "ardıç abi eve gidelim artık." dedim sinirle. ardıç abi beni umursamadan "dumanı üfleten." dedi. kendi sorusunu kendisi cevaplamıştı zaten.

fakat bir sorun vardı. minik bir pürüz. ardıç abi bütün sigaralarının dumanını bana bakarak üflerdi.

ardıç sare'yi bırak beni al
5.4.24'