Williamın bakışları ateş saçıyordu. bir bana birde ölmüş olan iki kadına bakıyordu. bir yandan da yüzünde oluşan hayal kırıklığını belli etmemeye çalışıyordu.
Neden hayal kırıklığı duyuyordu ki? Ben buydum zaten. Vampirdim. Üstelik onlar beni çıldırtana kadar kadınlara zarar vermek aklımın ucundan dahi geçmiyordu. Bunu yapmanın bana büyük bir zevk verdiğini inkar edemezdim ama boşu boşuna yapmamıştım.
"Ne o bir canavar mı gördün ? Büyük hayal kırıklığının sebebi bu sanırım mühürlendiğin kişinin bir vampir olması üstelik kendi gibi bir canavar dünyaya getirebilir. Katlanamıyor musun bu düşünceye bu yüzden mi bebeğimizi istemiyorsun? Ha bu arada sen sormadan bu kadınları neden öldürdüğümü söyleyeyim. Çocuğumun bir canavar olduğunu hatta Alexin piçi olduğunu söylediler ve bende onları öldürmekten çok büyük bir zevk aldım. " dedim son 1 aydır içimde biriken tüm öfkeyi kusarak.
Williamın sinirden gözleri kehribara dönüşmüştü. Büyük ihtimalle Alexle benim çocuk yapma düşünceme katlanamamıştı ama bırak sinirlenmeyi, çıldırıp kudurmasını istiyordum. Ben kendi benliğimi geride bırakmıştım sırf William için kurtlarla ve insanlarla yaşamaya kendimi alıştırmaya çalışıyordum ve en önemlisi bir kurda aşık olmuştum. Alexin tutsağıyken geçirdiğim zamanlar cehennemden farksızdı ama yine de onu reddetmiş Williamla kavuşacağım günlerin hayalini kurmuştum. Alexin teklifini kabul de edebilirdim eski yaşamıma kendi türüme dönebilirdim. Alexten bir çocuk yapsam onlar için dünyada ki en değerli varlığı taşımış olurdum ama şimdi burada ne William ne kendi halkı bu çocuğa zerre değer vermiyorlardı.
William tam konuşacaktı ki , ona izin vermeden ben konuşmaya başladım. " Biliyor musun senin bu istemediğin bebeği Alex çok istiyordu. Beni kaçırma amacı da sana zarar vermek değildi. Benimle çocuk yapmak istiyordu. "dedim.
Son söylediğim cümle ortama bomba gibi düşmüştü. Williamın vücudunun rengi değişmeye başlamıştı. Sanki yanmış gibi kızarıyordu. Vücudundan hafifçe buharlar çıkıyordu. Resmen yanıyordu. Sinirden gıcırdayan dişlerini duyabiliyordum. Nefes alıp verişi de hızlanmıştı. Bana arkasını dönüp odadan çıkmaya başladı ama zar zor adım atıyordu. Büyük ihtimalle dönüşümüne karşı koyuyordu. Onu ilk defa böyle iradesiz görmüştüm.
William merdivenlere kadar ulaşabilmişti ancak kıyafetlerinin yırtılma seslerini duyunca dönüştüğünü anladım.
***********
Yüzüme çarpan güneş ışınlarıyla gözlerimi açtım. Uyanır uyanmaz ilk aklıma gelen tabiki de William olmuştu. Dün gece olanlardan sonra onu görmemiştim. Çok kızgın olsam da onu özlüyordum. Yanımda olmasını benimle uyumasını , karnımı okşamasını istiyordum. Ayrıca onunla sevişmeyi de özlemedim desem yalan olurdu.
Sadece bir kez sevişmiştik ve ben onda da hamile kalmıştım. Bu gerçek bir mucizeydi. Vampirlerin hamile kalması bu kadar zorken ilk seferinde olması mucizeydi resmen. Çoğu safkanın ömrü boyunca bile olmuyordu.
Bu düşüncelerimi bölen kalenin dışından gelen sesler olmuştu. Kalenin dışında ne olduğunu merak ederek yatağımdan kalkıp balkona doğru yöneldim. Gözüme ilk çarpan şey etrafta siyah , beyaz ve kırmızıdan oluşan bayrakların asılmasıydı. Bu bir savaş alametiydi. Siyah vampirlerin karanlık dünyasını , kırmızı vampirlerin dökülen kanlarını ; beyazsa kurtların zaferini temsil ederdi.
kapımın çalınmasıyla balkondan odama doğru geçtim. Gelen Natalieydi. Endişeli gözlerle bana bakıyordu.
"Neler oluyor?"
Natalie derin bir nefes alarak konuşmaya başladı. " Dün gece yarısı kralımız barış anlaşmasını bozarak vampirlere savaş açtığını resmen duyurdu diğer klanlara da haber vermek için bizzat kendisi kaleden ayrılmışlar." dedi.
daha konuşacaktı ki zaten açık olan kapıdan içeri William girdi. " Bize izin verir misin Natalie." dedi sadece bana bakarak. William sözünü bitirir bitirmez Natalie "Tabi efendim." diyerek odadan ayrıldı.
" Konuşmadan sadece beni dinlemeni istiyorum Vi."dedi şefkatli bir sesle. Bende başımı sallayarak onu onayladım. Diyeceklerini merak ediyordum.
"Öncelikle yanlış düşündüğün bazı şeyleri değiştirmek istiyorum. Seni ve bebeğimizi bir canavar olarak görmüyorum. Vampirde olsanız başka bir türde olsanız sizi yinede seveceğim. Bu bebeği senin kadar bende istiyorum. Bir çocuğun hayalini yüzyıllarca kurdum. Tek korkum senin için, bebeği doğurursan yaşama ihtimalin ölme ihtimalinden daha az. Sandım ki biraz düşünürsen fikrin değişir. ama görüyorum ki sen kararlısın ve fikrin değişmeyecek. Madem öyle bundan sonra senin ve bebeğimizin yanında olmak istiyorum. " dedi bana doğru yaklaşarak.
bende ona doğru yaklaşıp uzun zamandır yapmak istediğim şeyi yapıp ellerimi kollarının altından geçirerek göbeğimin izin verdiği kadar sımsıkı sarıldım. Aynı şekilde o da bana karşılık vererek. kaslı kollarını belime doladı ve saçlarıma derin bir öpücük kondurarak " Ne bebeğimize ne de sana bundan böyle kimse size zarar vermeyecek. Bunun için Alexi ve ordusunu yok etmeye hazırım." dedi.
William çok büyük bir savaş başlatmak üzereydi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
LÜTFEN YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN, DÜŞÜNCELERİNİZ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ.
