2

786 29 28
                                    

İyi okumalar
..............

Üstümden çekilen yorgan ile birlikte bedenimden bir titreme geçmişti. Ellerimi kaldırıp yorganın varlığını hissetmeye çalıştığımda elime hiç bir şey gelmemesi ile kaşlarım çatılmıştı. Ellerimi bulunduğu yerde bir oyana bir bu yana hareket etmeye başladım. Neredeydi bu yorgan? Götüm donuyordu!.

Ellerim bir süre sonra sert bir şeye çarpmış ve çarptığım şeyden de bir inleme çıkmıştı. Yorganım inliyor muydu? Yorganın akıllısı da bizi bulamazdı zaten! Saçmaladığımı fark etemem ile düşüncelerimi dağıttım. Resmen birbirine yapmışmış olan gözlerimi zorlansam da aralamayı başarmıştım. Gözlerimi açtığımda bakış alanım ilk olarak bulanıktı. Sonradan düzelmeye başlayan bakışlarımı çarptığım şeye çevirdim.

Şey demeyeydim iyiydi! Kabustu bu amına koyayım! Miran yatağımın başında oturmuş bana bakıyordu. Gözlerim korku ile irileşirken penisin de duran elimi hızla çekmiştim. Şimdi anlamıştım o sesin neden çıktığını.

"Allah'm! Lütfen rüya olsun! O olmadı en kötü kabus olsun! Ama bu gerçek olmasın!" Gözlerimi bana çakmak çakmak bakan mirandan çekmedim. Şahsen bunun bir kabus olduğunu düşünüyordum. Adamdan o kadar çok korkmuş olmalıydım ki bilinç altıma bile işlemişti. Evet kesinlikle öyle olmuştu. Yoksa saatin bilmem kaçında miranın taşşak uğruna evime geleceğini düşünmüyordum. O kadar da manyak olamazdı canım?.

Söylediklerim ile hala gerçek olduğuna bir türlü emin olamadığım miran sırıtmıştı. Gözlerim dudaklarına düşmeye başlarken bunu yapmamam gerektiğini kendime hatırlattım. Ve bundan vazgeçtim. Eğer bakarsam bir de' ne bakıyon lan, ibne mi oldun başımıza?' diye dayak yerdim. Adamın hem gerçek olmadığını savunup hemde ondan korkmam çelişki barındırıyordu ama ne olur ne olmaz önlemimizi almalıydık.

"Kabus mu bilemem? Ama senin için iyi olmayacak be milan! " karşımdaki kişinin artık hayal ürünümün ya da bilinç altımın bana oynadığı bir oyun olduğunu düşünmüyordum. Adam karşımda bana sırıtarak bakıyordu. Bundan sonra ya beni sikecek ya da dövecekti. Ve emin olun dayak yemek daha cazip geliyordu şuan!.

"Hahaa ne komik espiri böyle?" Kaşları anlamazlık ile çatılırken soğuk bakışlarını bana gönderdi. Saçmalayacak da olsam belki beynini yakardım da o durup düşünürken kaçardım. Yapardım değil mi? Kurtulurdum buradan!.

"Şaka yapmadım!" Hadi yaa! Ciddi misin sen? Bende hiç farkında değildim biliyor musun? Şaka yapmadığının.

"Bana ne yapacaksın?" Anca döverdi. Zaten İzmir' de sıralamanın üstünde bir dayak yemişiğim vardı. Adamlar satırlar ile bize saldırmışlardı. O an nasıl kurtulup, bir hasar almadığımızı bilmiyordum. Galiba göt korkusu ayağına tazı gibi koşmuştuk. En sonunda kurtulduğumuzda ise nefesleri götümüzden almaya başlamıştık. Dert canın olunca nereden nefes aldığın umurunda olmuyordu.

AŞİRET MI? - BxB - Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin