abilerim kurgusu, erkek versiyon.
Bu kurgu reenkarnasyon içerir!
Yᴇɴɪᴅᴇɴ ᴅᴏɢ̆ᴅᴜᴍ ʟᴀɴ! Tᴜ̈ɴᴇʟɪɴ ᴜᴄᴜ ʙᴏᴍʙᴏᴋ ʙɪʀ ʏᴇʀᴇ ᴄ̧ıᴋᴛı!
🛸Küfür ve argo içerir.🚀
Kurgu bxb değildiя. Sadece eşcinsel bir karakter vardıя.
Burası reklam panosu değildir 🔪
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çuuuff! Çuuuufff!
Şu an ne yaptığımıza dair en ufak bir fikrim yok.
Kahvaltı da inat etmiş patates yedirene kadar ağzımı açmamıştım. Bu yeminimle birlikte Merih'in attığı laflara cevap verememek sinirimi bozsa da işime de gelmişti yani. Odada ki konuşmamızdan sonra nasıl davranmalı ya da ne söylemeliyim bilmiyorum. Ortam biraz garipleşti yani.
İşi bok ettim.
Diye düşünüyordum.
Çuuuff! Çuffff!
Bu yüzden de söylemeden önce kafamda kurduğum gibi gün boyunca Merih'ten kaçma planımı işleme koyacaktım fakat daha yemeğimi bile bitiremeden mama sandalyemden bedenimi kaptığı gibi yukarı çıkarmıştı. Bir tepki verememiştim çünkü şaşkınlığım öyle bir boyuttaydı ki ağzım yüzüm kir içinde elimde plastik kaşığımla kalakalmıştım öylece.
Şimdi de benim odamda yan yana şekilde yerde bağdaş kurmuş oturuyorduk.
Çuff! Çuuğğ-
Merih yakıtı biten ve istasyonda duran trene kendi yakıtından koyarken boş boş onu seyrettim.
Odaya gelir gelmez beni yere bırakıp bana alınan ama kendisinin çöktüğü dev tren setini getirip odama kurmuştu bir saat boyunca. Bende oturup beklemiştim. Kaçmamıştım çünkü hala şaşkındım ulan! Ne yapıyor bu eleman diye düşünüp izlemeye dalmışım öyle. Kendime geldiğimde çoktan şu an ki gibi yere oturmuş otistik çocuk gibi sürekli aynı yerde dönen kırmızı siyah renklerinde ki treni seyrediyorduk. Betül beni şu an görse kesinlikle otizm tanısına onay verirdi.
Çuff! Çuuff!
Karnını doyuran tren tekrardan coşkuyla ilerlemeye başladığında Merih'te az önce ki haline yani tıpkı benim şu anki tipim gibi çenesini yumruklarına dayayarak onu izlemeye devam etti.
Aga... Biz ne yapıyoruz?
-"Böyye otuyup duycaj mı?" dedim en sonunda. Madem bir şeyleri açığa çıkarmıştık devamı da gelmeliydi. Kaçışım yoktu.
Gözlerimizi trenden ayırmadan durduk bir süre. Trenin tekrar yakıtı bitip istasyonda durduğunda Merih'in en önemli görevi buymuş gibi dikkatle depoyu doldurması sinirlerimi gererken yüzüne kısa bir bakış attım.
Kaşları çatılı şekilde pür dikkat işini yapıyordu. Götüme bak sanki gerçek trene yakıt dolduruyor.
Çuff! Çuuuf!
Tren yeniden ve yeniden yola koyulduğunda derin bir nefes aldığını işittim Merih'in. Bu tüylerimin diken diken olmasına neden oldu çünkü bu ağzını açacağına işaretti ve oradan çıkanların bir zehir olup olmayacağını bilmiyordum.
