«Γκρίζα Ζώνη»

«Επεισόδιο 44»

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 44

ΠΡΩΙ, ΜΙΚΡΟΛΙΜΑΝΟ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Ο Δημήτρης, η Αλεξάνδρα κι ο Νίκος περπατούν πλάι στη θάλασσα, περιμένοντας το φίλο τους, το Μάνο, που έχει έρθει από τα Τρίκαλα Κορινθίας.
Ν: Τίποτα συμπτώματα δεν έχεις; Να σου μυρίζει κανένα κοκορέτσι, ξέρω γω;
Δ: Τι λες ρε βλάκα στη γυναίκα μου; Να την αγχώσεις τσάμπα θες;
Α: Και να είμαι έγκυος Νίκο μου, είναι πολύ νωρίς για συμπτώματα.
Ν: Ρε παιδιά, επειδή θα σκάσω από περιέργεια, να πεταχτώ στο φαρμακείο να πάρω αυτά τα test, τα super express, να δούμε τι θα δείξει;
Δ: Είπαμε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Δεν έμεινε έγκυος με τον φυσιολογικό τρόπο. Παίζει να δείξει πως δεν είναι, να στεναχωρηθούμε και τελικά να είναι.
Ν: Ναι αλλά αν δείξει πως είναι, σίγουρα θα έχει πέσει μέσα και θα ανοίγουμε σαμπάνιες για το βαφτιστήρι μου!
Α: Όχι Νίκο, θα με κάνει χειρότερα. Μια βδομάδα υπομονή και θα πάμε για εξετάσεις. Α και να σας πω, μην πείτε τίποτα στο Μάνο, εντάξει; Μόνο εμείς οι τρεις ξέρουμε για την εξωσωματική!
Ν: Τι λες Αλεξάνδρα μου; Παιδιά είμαστε;
Δ: Όχι ρε μωρό μου. Ούτε καν! Στο Μάνο θα το πούμε;
Α: Μπράβο. Α να τος, έρχεται.
(ο Μάνος, ένας πολύ εμφανίσιμος και γυμνασμένος άντρας, γύρω στα 35, τους πλησιάζει)
Μ: Χαιρετώ τους Αθηναίους!
(εκείνος φιλάει την Αλεξάνδρα)
Δ: Γιατί ρε κατέβηκες Αθήνα και δεν είπες να έρθουμε εμείς πάνω;
Μ: Τι λε ρε ξύπνιε; Αντί να κατέβω εγώ, να βγω, να κάνω τη ζωάρα μου, να πάω στα μπουζούκια μου, θα κουβαληθείτε πάλι εσείς για διακοπές κι εγώ θα κάτσω στην εξορία;
Α: Καλά λέει. Άνθρωπος είναι κι αυτός. Χρυσή και Άγια η αποκέντρωση αλλά θέλει και πολιτισμό.
Μ: Γεια σου ρε Αλεξάνδρα. Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις. Πού πάμε;
Ν: Γιατί ήρθαμε στον Πειραιά;
Μ: Άλλος έξυπνος... Να δω λίγο θάλασσα ρε μαλάκα. Μπάφιασα με τα βουνά!
Δ: Πάμε για κανένα καφέ; Νωρίς δεν είναι για φαί;
Α: Ναι, συμφωνώ.
Ν: Ε ωραία. Πάμε στο γωνιακό; Καλό φαίνεται.
Α: Ναι πηγαίντε εσείς. Πετάγομαι στο περίπτερο, να πάρω μια «Ουσία». 'Εγραψα ένα άρθρο σαν εξωτερικός συνεργάτης.
Δ: Ναι μωρό μου, πήγαινε. Εδώ θα κάτσουμε.
Α: ΟΚ.
(η Αλεξάνδρα φεύγει)
Μ: Τι έγινε ρε; Έκανε το test;
Δ: Την άλλη εβδομάδα.
Μ: Πιο σύντομα δε γίνεται;
Ν: Μάνο, μη και πεις τίποτα μπροστά της! Θέλει να το κρατήσει κρυφό!
Μ: Ναι κρυφό-κρυφό αλλά να μάθουμε. Είμαι ανυπόμονος εγώ. Και με το Χάρη που μίλαγα χτες, το ίδιο μου έλεγε.
Ν: Εμένα πάντως η μάνα μου, έταξε λαμπάδα στον Άγιο Ραφαήλ αν πετύχει η εξωσωματική.
Μ: Ο Άγιος Στυλιανός είναι για τα παιδιά.
Ν: Ο Άγιος Ραφαήλ είναι για εγκυμοσύνες.
Δ: ΣΚΑΣΤΕ ΜΩΡΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ! Εσένα το ξέρει κι η μάνα σου;
Ν: Γιατί να μην της το πω; Σαν γιο της σε έχει. Ξέρεις τι χαρά πήρε;
Δ: Η Αλεξάνδρα ανησυχεί! Δεν θέλει να το συζητάμε.
Μ: Κι εσύ το έχεις πει σε όλο τον κόσμο. Μη τα βάζεις με μας!
Δ: Τι να κάνουμε τώρα; Είμαι κοινωνικός άνθρωπος, θέλω να μοιράζομαι τα προβλήματα μου! Αλλά εγώ σας το πα για να μου συμπαρασταθείτε, όχι για να κάνετε λες κι είναι δικό σας το παιδί και να με αγχώνεται χειρότερα!
Ν: Εγώ θα είμαι πνευματικός πατέρας.
Δ: Πρόκοψε το δόλιο...
Μ: Γιατί; Εμένα δεν θα μου το φέρνετε στην εξοχή, να παίζει έξω στη φύση, να του πάρουμε και ένα αμάξι καμπριολέ, αυτά που είναι στη μόδα, να οργώνει την περιοχή;
Δ: Τι αμάξι καμπριολέ ρε ηλίθιε;
Ν: Καλά λέει, καλά λέει. Αυτά είναι στη μόδα τώρα, όχι τα ποδήλατα! Να του το πάρεις όμως εσύ Μάνο μου, γιατί κάνει και μία περιουσία.
Μ: Εννοείται θα του το πάρω! Να μάθουμε το φύλλο και θα το παραγγείλω. Για να ξέρω το χρώμα.
Δ: Έλα, φτάνει η σαχλαμάρα. Πάμε για κανένα καφέ, γιατί χειρότερα με κάνατε. Εδώ δεν ξέρουμε αν έπιασε η εξωσωματική, θέλετε να του πάρετε αυτοκίνητο να παίζει γύρω από τα σαλέ. Προχωρήστε!