Varoluş (bxb)

9-

***

"Evet takipteyiz efendim."

Çocuk arkasında duyduğu seslerle adımlarını hızlandırdı. Takip ediliyordu ve evine ulaşan sokağı çoktan geçmişti. Bu iki adamın nerede oturduğunu bilsinler istememişti.

Tedirginlikle yürüdüğü ıssız, aynı zamanda karanlık sokakta caddeye çıkan yolu arıyordu. Bu sayede kalabalık bir ortamda bulunmuş olacaktı ve bu adamların ona zarar verme riski olmayacaktı.

Sokağı döndüğü sırada arkasından gelen adımların hızı arttı. Adamlara onları fark ettiğini çaktırmamaya çalışıyordu fakat onlar anlamış olmalılardı ki artık attıkları hızlı adımlar yerini koşar adımlara bırakmıştı.

Çocuk derin bir nefes alıp koşmaya başladı. Normalde avucunun içi gibi bildiği bu sokaklar şimdi tanınmaz olmuştu. Git gide sona yaklaşıyordu. Nefesi tükenmişti.

Yağan yağmur attığı her adımı zorlaştırırken geniş sokağın köşesinden dönüp iki bina arasındaki boşluğa girdi adamları atlatabilme umudu ile.

Derin soluklar alıp sakinleşmeye çalıştı genç. Adım sesleri iyice uzaklaşmaya başlamıştı.

Yaslandığı yerden doğrularak sokağı kontrol etti.

Görünürde kimse yoktu.

Hala nefes alışverişlerini düzene sokmaya çalışan genç, yağmur yüzünden sırılsıklam olmuştu. Umursamayarak saklandığı yerden çıktı ve koştuğu sokağa doğru yöneldi tekrardan.

Fakat bir sorun vardı.

Çocuk onları atlatmış olduğunu düşünürken arkasından yaklaşan iki bedenden bihaberdi.

*Yazardan*

Nefes nefese uykusundan uyanan sarı çocuk doğrularak nefesini kontrol altına almaya çalıştı. Terden sırılsıklam olmuştu.

Alnından süzülen boncuk terleri baş ucunda bulunan tişörtü ile silip kirli çamaşır sepetine fırlattı.

Son zamanlarda sık sık gördüğü kabuslardan bıkmıştı. Her sabah boynuna sarılmış bir çift el ile uyanıyordu sanki. Bıkkınlıkla bir nefes verdi.

Tekrardan başını yastığına koydu. Doğrulmaya bile hali yoktu. Tahmin ettiği gibi hasta olmuştu.

Tüm gece ıslak elbiseleri ile arabasında uyuyup güneşin doğuşu ile kendini eve atmıştı genç çocuk. Şimdi ise ortam her ne kadar sıcak olsa da titriyordu.

Komodinin üzerindeki ateş ölçere uzanıp alnına yasladı. Gelen bip sesi ile elini çekip minik ekrana baktı.

38.6

Sıkıntıyla bir nefes verip gözlerini yumdu sarışın. Geçen dakikaların ardından kendini tekrardan uykunun kollarına bıraktı.

*Sinan'dan*

Aldığım ılık duşun ardından dolabıma yönelerek gördüğüm ilk beyaz atlet ve eşofmanı alıp üzerime geçirdim.

Halsizdim, duş iyi gelmiş olsa da üzerimde hala büyük bir ağırlık vardı. Gün boyunca uyumuştum, buna rağmen hala bitkin ve uykulu hissediyordum.

Yatağıma tekrar uzanacaktım ki kapımın tıklatılması ile oturur pozisyonda kaldım.

Selma hanım kapıyı sonuna kadar aralayıp bana bir baş selamı verdi. Annemi getirmiş olmalıydı.