EFNAN

Dokuz

•

Herhangi bir cevap vermesini beklemediğim için ayaklarımı hareket ettirmiş gidiyordum ki sert tonlamasıyla durdum.

-"Gitmeyeceksin."

Burnumdan soluyarak gözlerimde yaşlarla hızlıca geriye döndüğümde gözlerimin karardığını hissettim. Ani dönüşümle başımda oluşan dönme beni yerimde salladı.

Devran ayağa kalkmış iki adım atarak beni tutmuştu.

-"Ne oldu? Efnan? İyi misin?"

Elim başımda kapalı gözlerimle iyi olduğumu mırıldandım.

Bir kolunu karnıma sarmış diğeriyle yanağımı tutmuştu. Temasları daha çok başımı döndürdü diyebilirim.

-"Gel."

Adım atamadım. Beni yine kucağına aldığında nefesim içime kaçmıştı. Koltuğa bedenimi yatırıp başımın altına bir minder koydu.

Sırtımın üstüne yattığımda oluşan ağrıyla sessizce inlemiştim.

-"Geçti."dedim fısıltıyla. Bir anlık göz kararmaması baş dönmesi yaşamıştım.

-"Hemşireyi çağırıp geliyorum kalkma." Dizlerinin üstünden kalkarken koltukta olan elini refleks olarak tuttum. Soğuktu. Eskisi gibi sıcacık değildi. Fakat aynı kalp hızlandıran histi.

-"Gerek yok uyuyor. Gitme."dedim ve yavaşça gözlerimi açtım. Karnımın üstüne uzattığım alçılı kolumda gözleri geziniyordu.

-"Su ister misin?"diye sorduğunda hala elini tuttuğumu fark edince elini bıraktım. Sanki avucum boş kalmıştı.

-"Olur."

Bir kaç dakika yalnızlığa ihtiyacım vardı.

Gidince koltuğa tutunarak yavaş yavaş oturur pozisyona geçtim. Baş dönmem geçmişti.

Pijamanın kaymış yakasını düzeltip göğüslerimin görünmemesi için yukarıya çekiştirdim. O esnada ayak sesleri gelmişti.

Öyle bir yürüyordu ki sesinden bile kudretli olduğu anlaşılıyordu.

Su bardağını elime bırakıp içmemi bekledikten sonra sehpaya koydu ve yanıma usulca oturdu.

Belki saçma gelecekti ama yanımda olduğunu hissetmek bile beni iyileştiriyordu. Varlığı güzeldi. İyi geliyordu. Daha güçlü hissediyordum.

-"Yarın sabah ablam gelecek. Seni görmek istiyor."

Başımı kaldırıp sırtımı dikleştirdim.
-"Gelmese olmaz mı?"diye sordum sakin bir ses tonuyla.

Belim rahat edemeyince minderlerden birini bel boşluğuma koyup öyle yaslandım.

-"Neden?"

-"Yani onu bıraktım. İstifa ettim. Yüz üstü bırakmışım gibi kötü hissediyorum." Sessizce konuşurken onunla normal bir sohbete girmek nedensizce utandırdı.

-"İstifa edince geçmişini silip atamıyorsun."

Başımı yan çevirdim dışarıdan yansıyan ışıklar sayesinde yüz hatlarını görebildim. Direkt karşıya ormana doğru bakıyordu.

-"Geçmişimi silmek istemiyorum ki."dedim. Bana baktı.

Kollarını sardıkça gözlerimle onu uyarıp ittiriyordum.